سرنای ۳۸ ساله که باید یک جام دیگر ببرد تا به پای رکورد بی‌سابقه مارگرت کورت برسد، خود را مجبور کرد از شکست در دو ست اول سرانجام «کریستی آن» را از زمین بیرون کند.
با این پیروزی، ویلیامز، شش بار قهرمان اوپن آمریکا، ۱۰۲ امین برد (غیرنهایی) خود را در گرند اسلم تثبیت کرده و رکورد پیشین خود را که با کریس اورت شریک بود، پشت سر گذاشت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حتی با وجود عدم شرکت ۱۰ تنیسور درجه اول جهان در اوپن، برد ویلیامز با ۷-۵ در مقابل ۶-۳ در مدتی کمی کمتر از یکساعت و نیم چندان موجب این اطمینان خاطر نشده که او در کمتر از دو هفته دیگر پیروزی نهایی را در استادیوم «فلاشینگ مدوز» نصیب خود خواهد کند.
اما ویلیامز به مزاح می گوید: «از سال های ۱۹۹۰ با پیروزی در ست های متوالی نبرده بودم. این إحساس خوبی به من می دهد. به خودم گفتم: سرنا خودت باش و تمامش کن و می دانستم می توانم انجامش بدهم.»
«نهایتا کارم را خیلی دوست دارم اما همیشه گفته ام برای همیشه نمی توانید ادامه بدهید. یکی از این روزها تمام خواهد شد اما دوست دارم آنجا (در زیمن بازی) باشم.»
ویلیامز قبل و بعد از قرنطینه در فرم خوبی نبود و در حالی در اوپن آمریکا شرکت کرد که در همان زمین به ماریا ساکاری در اوپن وسترن و ساترن باخته بود.
ویلیامز رقابت با «آن» مهاجم را با دو خطا در سرو آغاز کرد. او تنها قصد داشت با استفاده از وقت راهش را برای امتیازات بعدی باز کند و به رغم تلاش برای ترمز سریع تا دوازدهمین گیم طول کشید که ویلیامز کنترل بازی را در دست گیرد.
«آن» بدون آن که خم به ابرو بیاورد بار دیگر در آغاز ست دوم سرو کرد و می رفت که دومین سر را از آن خود کند که ویلیامز با تلاش توانست چهار گیم را یکی پس از دیگری ببرد و نهایتا ثابت کند می تواند بدون مانع ست های را یکی پس از دیگری از آن خود کند.
سوفیا کنین، بخت دوم و قهرمان اوپن استرالیا هم ۶-۲ ۶-۲ بر یانینا ویک مایر آلمانی پیروز شد.
گاربین موگاروزای اسپانیایی و دوبار قهرمان گرند اسلم در ست اول ۴-۰ بود و نائو هیبینوی ژاپنی را ۶-۴ ۶-۴ شکست داد.
پس از آن بود که قهرمان سال ۲۰۱۷ ویمبلدون گفت از شنیدن خبر ابتلای کارلا سوارز ناوارو، بخت ششم سابق جهان به بیماری «هاجکینز» شوکه شده است.
او گفت: «چند روز پیش که باهم حرف می زدیم و او این خبر را به من داد، شوکه شدم زیرا انتظار داشتم او را در این زقابت ها ببینم. او زن بسیار خوب، مهربان، شیرین و متواضعی است.
«وقتی این اتفاقات برای این آدم های خوب میفتد، بسیار غمگین می شوم. می دانم بازی مرا تماشا می کرد و قدری هم با هم حرف زدیم.
«من این پیروزی را به او تقدیم می کنم چون می خواهم حس کند پشت او هستیم و در موقع مناسب به دیدنش خواهم رفت.»
