ویروس کرونا: باقی ماندن عوارض سه ماه پس از بهبودی

تنگی نفس، خستگی بیش از حد و دردهای عضلانی در بسیاری از بیماران بهبود یافته دیده شده است

برخی از بهبود یافتگان کووید-۱۹ دارای عوارضی از جمله تنگی نفس، خستگی بیش از حد و دردهای عضلانی هستند-Victoria Jones / POOL / AFP

یک پژوهش تازه حاکی از آن  است که بیمارانی که سه ماه پیش از کووید-۱۹ بهبود یافته‌اند و از بیمارستان مرخص شده‌اند، همچنان با عوارض بعدی آن دست به گریبانند. 

حدود سه چهارم (۸۱نفر) از ۱۱۰ بیمار مبتلا به ویروس کرونا که در بیمارستان «ساوث مِد» در بریستول معالجه شدند، در معاینات بعدی نشان داده‌اند که همچنان گرفتار عوارضی از جمله تنگی نفس، خستگی بیش از حد و دردهای عضلانی هستند.

کیفیت زندگی بسیاری از آن‌ها نیز در مقایسه با دیگران لطمه دیده است و در انجام کارهای روزمره از جمله شست‌وشو، لباس پوشیدن و بازگشت به کار مشکل دارند.

بسیاری از عوارض اولیه کووید-۱۹ مثل تب، سرفه و از دست دادن حس بویایی و چشایی، در اغلب بیماران بهبود یافته است و در اغلب موارد بافت ریه و  ظرفیت تنفسی لطمه ندیده است. 

این گزارش بخشی از پروژه تحقیقاتی بنیاد نظام درمان عمومی بریتانیا در شمال بریستول است که روی عوارض بلندمدت ویروس کرونا تحقیق می‌کند.

داده‌های جداگانه‌ای از برنامک «پژوهش عوارض کووید» که بیش از ۳ میلیون بار نصب شده است، نشان می‌دهد که «گروه کثیری» از مردم یک ماه پس از بهبودی همچنان گرفتارعوارض کووید بوده‌اند. از هر ده تا بیست نفر، یک نفر از ادامه عوارض بیش از یک ماه پس از بهبودی خبر داده است.

این افراد گروه‌های فیسبوکی موسوم به «تداومی‌ها» تشکیل داده‌اند تا روایت‌هاشان را  به اشتراک بگذارند. علت ادامه عوارض در بیمارانی که از کووید بهبود می‌یابند، برای خودشان و کادر پزشکی روشن نیست. 

دکتر ربکا اسمیت، معاون اداره پژوهش و ابداء در بنیاد نظام درمان عمومی بریتانیا در بریستول شمالی، می‌گوید: «هنوز بسیاری چیزها را در مورد پیامد‌های بلند مدت ویروس کرونا نمی‌دانیم، اما این پژوهش درک مهم و جدیدی در مورد چالش‌هایی که بیماران ممکن است با آن رو‌به‌رو شوند به ما داده است که کمک می‌کند تا خود را برای نیازهای آن‌ها آماده کنیم.»

«خوشوقتیم که پژوهشگران بیمارستان  «ساوث مد» در صدر این تحقیقات قرار دارند و امیدواریم کشفیات ما بتواند به بیماران و پزشکان کمک کند تا دوره نقاهت کرونا و نقش آزمایش‌های معمول را بهتر درک کنند.»

قرار است این پژوهش در ماه‌های آینده ادامه یابد و محققان در همکاری با دانشگاه بریستول آزمایش‌های خون کسانی را که در این پروژه شرکت دارند، بررسی کنند و درمان‌هایی برای بازگشت سلامت جسمی و روانی  آن‌ها بیابند.»   

دکتر دیوید آرنولد که این پروژه را رهبری می‌کند، می‌گوید: «این پژوهش نکاتی را توصیف می‌کند که بسیاری از بیماران مبتلا به کووید به ما گفته‌اند: آن‌ها ماه ها پس از بهبودی همچنان دچار تنگی نفس و خستگی مفرط هستند و نمی‌توانند بخوابند.» 

«اما خوشبختانه عکسبرداری و آزمایش‌های تنفسی، لطمات عمده‌ای به این گروه نشان نداده است. تحقیقات بیشتر پروژه «دیسکاور» کمک خواهد کرد که علت (این عوارض) را بهتر درک کنیم و به کسانی که از آن رنج می‌برند، کمک کنیم.» 

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در مجموع ۱۶۳ بیمار مبتلا به ویروس کرونا برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند که بودجه آن از شاخه خیریه بیمارستان «ساث مد» تامین می‌شود. ۱۶ نفراز این بیماران جان سپرده‌اند. از باقیمانده بیماران دعوت شده است که به مدت سه ماه تحت نظر پزشکی قرار گیرند که ۱۱۰ نفرشان پاسخ مثبت دادند. 

اغلب آن‌ها (۷۴ درصد) همچنان با عوارضی از جمله تنگی نفس و خستگی مفرط دست به گریبان هستند که به کیفیت زندگی آن‌ها لطمه زده است.

تنها بیمارانی که در بیمارستان نیازمند دستگاه اکسیژن بوده‌اند در معاینات بعدی تحت آزمایش‌های رادیولوژی، بالینی و تنفسی قرار گرفته‌اند. 

ماه گذشته اعلام شد که دولت بریتانیا مبلغ ۸.۴ میلیون پوند به مطالعات موسوم به «فاسپ-کووید» اختصاص خواهد داد که کنسرسیومی متشکل از پژوهشگران در دانشگاه لستر است که در مورد عوارض بلندمدت بیماری تحقیق می‌کنند.

انتظار می‌رود با شرکت ۱۰هزار نفر در این مطالعات و حضور محققان ارشد از بخش‌های مختلف درمانی، این پژوهش به گسترده‌ترین تحقیقات جهان در مورد برخوردی «همه جانبه و فراگیر» در مورد درک «سارس کووید ۲» تبدیل شود.  

افرادی مثل هلن داکر، نانوایی در شهر بولتون که در ماه مارس به کووید-۱۹ مبتلا شد اما ماه‌هاست که از عوارض بعدی آن رنج می‌برد، در مرکز این تحقیقات قرار خواهند داشت.

او به ایندیپندنت گفت: «زندگی من به کلی متوقف شده. پزشکان نمی‌دانند با آدم چکار کنند. سرم درد می‌کند، مغزم کار نمی‌کند، تمام بدنم درد می‌کند و سوزن سوزن می‌شود، بازوها، پاها و دست‌هایم کرخ است. علاوه بر این به شدت خسته‌ام. من به خاطر بیماری‌های کرون و آرتروز با خستگی غریبه نیستم، اما هرگز با چنین خستگی‌ای آشنا نبودم. آدم را از پا می‌اندازد. مثل راه رفتن روی باتلاق شنی است. تمام مدت از این وحشت دارید که همین طور بمانید.»

گزارش‌های تکمیلی از پرس اسوسیشن

© The Independent

بیشتر از جهان