تحلیلی جدید از غزل‌های ویلیام شکسپیر، شواهدی یافته است که به گفته پژوهشگران، بلندآوازه‌ترین شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی، دوجنس‌گرا بوده‌است.

یافته‌های جدید که تا پایان امسال در کتابی منتشر خواهد شد، ظاهرا حاکی از آن است که شکسپیر در دوران ازدواج ۳۴ ساله‌اش با آن هت‌وی، هم با مردان و هم با زنان روابط عاشقانه داشته ‌است.

به گزارش روزنامه تلگراف، پروفسور سِر استنلی ولز و دکتر پل ادمونسون، ترتیب و توالی ۱۵۴ غزل شکسپیر منتشر شده در سال ۱۶۰۹ را تغییر دادند تا با زمان سروده شدنشان سازگار شود.

این دانشمندان با افزودن غزل‌هایی که در نمایشنامه‌های شکسپیر آمده، به ۱۸۲ غزل رسیدند که از سال ۱۵۷۸ به بعد سروده شده ‌بودند.

آنها به این نتیجه رسیدند که اعتقاد دیرپا به این که شکسپیر دلمشغولی «جوانان خوب‌رو» را داشت و «بانوی خبیث» او را به گمراهی کشاند، نادرست است. آنها می‌گویند این شخصیت‌ها به چند شخص متفاوت اشاره دارند.

 دکتر ادمونسون گفت: «زبان جنسی که در برخی از غزل‌ها حتما به محبوبی مذکر اشاره دارد، برای ما تردیدی باقی نمی‌گذارد که شکسپیر دوجنس‌گرا بوده است‌.

«از اواسط دهه ۱۹۸۸۰ مد شده است که بگویند شکسپیر همجنس‌گرا بوده است. ولی او ازدواج کرده‌بود و فرزند داشت.»

«مخاطب برخی از این غزل‌ها مونث‌ هستند و برخی دیگر مذکر. به نظر می‌رسد که ادعای دوجنس‌گرا بودن شکسپیر اصالت دارد.»

سال‌هاست که گرایش جنسی شکسپیر مورد توجه دانشگاهیان بوده است.

«این بحث در سال ۲۰۱۴ یک بار دیگر احیا شد، و باز هم یک جانب آن پروفسور ولز بود که نظرات سر برایان ویکرز را به چالش گرفت.

ویکرز که استاد مهمان دانشگاه یونیورسیتی کالج لندن است، گفت که ادعای مطرح شده در یک نقد کتاب در نشریه «ضمیمه ادبی تایمز» مبنی بر این که ۱۱۹ غزل شکسپیر «پس‌زمینه‌هایی عمدتا همجنس‌گرایانه دارند»، نادرست است.

پروفسور ولز در پاسخ استدلال کرد: «وقتی شاعری به نام ویلیام، اشعاری با صداقتی برآشفته و بی‌پرده می‌گوید و در غزل شماره ۱۳۵، سیزده بار از یک جناس با نام خود استفاده می‌کند... نامعقول نیست نتیجه بگیریم که شاید دارد از اعماق تجریه شخصی خودش سخن می‌گوید.»

کتاب «همه غزل‌های شکسپیر» روز ۱۰ سپتامبر از سوی انتشارات دانشگاه کمبریج منتشر خواهد شد.