پژوهش‌ها نشان می‌دهد که به دلیل افزایش شمار تحصیل‌کرده‌های شهرنشین، لهجه‌های شمال بریتانیا  به یکدیگر نزدیک می‌شوند.

زبان‌شناسان دانشگاه منچستر شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد شمالی‌های طبقه متوسط که در مناطق شهری زندگی می‌کنند، به لهجه «انگلیسی عمومی منطقه شمال» صحبت می‌کنند.

تحلیل الگوهای گویشی از شهرهای بزرگ شمال انگلستان که با استفاده از دستگاه انجام گرفته است، نشان می‌دهد که تشخیص لهجه افرادی که از منچستر هستند، با اهالی لیدز و شفیلد دشوار است.

هنوز تفاوت‌هایی میان شهرها وجود دارد. لهجه لیورپولی‌ها و نیوکاسلی‌ها به‌ویژه بیشتر قابل تشخیص است. اما پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که نوع تفاوت لهجه‌ها تغییر کرده است.

برخی از ویژگی‌های سنتی گویش‌ها دیگر وجود ندارد، اما ویژگی‌های لهجه شمالی در تلفظ کوتاه حروف صدادار در کلماتی مانند glass و bath و تلفظ crux (مانند crooks) بارز است.

دکتر پاتریشیا استریچارزوک، یکی از پژوهشگران این پروژه، می‌گوید: «من اغلب جملاتی هم‌چون "من اهل لیورپول یا منچستر یا شفیلد هستم اما لهجه ندارم" را می‌شنوم. هرچند، شواهد طبقه‌بندی شده بسیار محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد انگلیسی عمومی منطقه شمال واقعا یک تنوع منسجم دارد. همین سوالی است که ما از خود می‌پرسیم.»

او می‌افزاید: «ممکن است این‌طور به ‌نظر برسد که لهجه‌های محلی در حال نابودی هستند. اما شاهد پدیدار شدن یک نوع لهجه جدید دیگر در میان افراد تحصیلکرده شهرنشین و اهل شمال هستیم.»

این پژوهشگر ادامه می‌دهد: «من فکر می‌کنم که اعتبار این لهجه افزایش یافته و اکنون افراد تمایل کمتری دارند که در دانشگاه یا در گفت‌وگو در مجامع عمومی، لهجه خود را از دست بدهند.»

او در پایان می‌گوید: «پرسش این‌جاست که آیا انگلیسی عمومی منطقه شمال برای کسانی که به آن لهجه صحبت نمی‌کنند هم ویژگی مشابهی دارد؛ آیا یک گویشگر این لهجه می‌تواند در لندن به عنوان یک استاندارد درنظرگرفته شود؟ من فکر نمی‌کنم ما هنوز به آن مرحله رسیده‌ باشیم، اما تغییر نگرش در شمال نخستین گام است.»

گزارش  های بیشتر از پرس اسوسیشن