رکورد تامین انرژی بدون زغال سنگ در بریتانیا بعد از بیش از دو ماه به پایان رسید. این مدت طولانی‌ترین زمان از دوران انقلاب صنعتی است که کشور برای تامین برق مورد استفاده از این سوخت فسیلی استفاده نکرده است.

مدت زمان دقیق تامین انرژی بدون زغال سنگ ۶۷ روز، ۲۲ ساعت و ۵۵ دقیقه به طول انجامید و در شامگاه سه‌شنبه با شروع به کار مجدد یکی از واحدهای زغال سنگ نیروگاه‌ «درکس» در «یورکشایر» شمالی پایان یافت. این واحد که برای تعمیرات به کار افتاد، کمی انرژی را در برق تولیدی کشور برای شب گذشته تامین کرد.

رکورد جدید با فاصله از رکورد قبلی کشور در عدم استفاده از انرژی زغال سنگ عبور کرد که تنها ۱۸ روز، ۶ ساعت و ۱۰ دقیقه به طول انجامید و در ماه ژوئن سال گذشته پایان یافت.

دوران جدید بدون زغال سنگ در بحبوحه تعطیلات و قرنطینه ناشی از ویروس کرونا اتفاق افتاد چرا که باعث شد تقاضا برای انرژی تا حدود ۲۰ درصد در مقایسه با همین دوران در سال گذشته کاهش یابد از آنجا که مدارس، کارخانه‌های تولیدی و تجارات تعطیل شد و بسیاری از افراد به کار از خانه روی آوردند.

در طول دوران تامین انرژی بدون زغال سنگ، منابع تجدیدپذیر انرژی بیشترین میزان تامین برق را از کل منابع موجود به خود اختصاص دادند و حدود ۳۶ درصد برق مورد استفاده را تامین کردند در حالی که سهم گاز طبیعی از تولید برق کشور ۳۳ درصد و سهم انرژی هسته‌ای ۲۱ درصد بود.

این سوخت فسیلی بسیار آلوده در طول سال‌های اخیر نقش کوچک و کوچک‌تری را در تامین برق بریتانیا داشته است و دولت برنامه دارد تا سال ۲۰۲۴ به طور کامل به استفاده از آن پایان دهد. میزان تولید زغال سنگ در سال گذشته نیز ۲ درصد کاهش یافت.

نظام توزیع برق ملی کشور گفته است برنامه دارد تا سال ۲۰۲۵ در مقاطعی از سال کل انرژی کشور را بدون استفاده از هرگونه سوخت فسیلی، از جمله گاز طبیعی، تامین کند.

استفاده از زغال سنگ معمولا در ماه‌های گرم‌تر کاهش می‌یابد و از تابستان گذشته به بعد بیشترین سهم زغال سنگ در تامین انرژی بریتانیا در اواخر ژانویه بوده است که حدود ۶.۹ درصد از برق کشور را تامین کرد.

بنابر گزارش‌هایی که در موسسه اطلاعات برق «درکس» نگهداری می‌شود، تا همین سال ۲۰۱۵، در بسیاری از روزهای سال زغال سنگ بیش از ۵۰ درصد برق مورد استفاده در کشور را تامین می‌کرد و حتی در سال ۲۰۱۶ سهم آن از تامین کل برق کشور ۲۵ درصد بود. 

اولین روز بدون زغال سنگ در سال ۲۰۱۷ ثبت شد و تا رکورد ماه جاری میلادی، رکورد طولانی‌ترین مدت بدون زغال سنگ در ماه مه ۲۰۱۹ اتفاق افتاد که زغال سنگ برای دو هفته از عرصه تامین برق کشور غایب بود.

کلا در سال ۲۰۱۹ زغال سنگ تنها ۲.۱ درصد از کل برق کشور را تامین کرد.

رکورد فعلی عدم استفاده از زغال سنگ بعد از آن پایان یافت که نیروگاه درکس در یورکشایر شمالی آزمایش‌هایی را بر یکی از واحدهای خود انجام داد که نیاز به تولید انرژی توسط آن داشت.

نیروگاه «درکس» گفت تعمیرات دوره‌ای بر روی یکی از واحدهای زغال سنگ خود انجام داد «که اقدامی عادی در ماه‌های بهار و تابستان است که تقاضا برای برق کمتر است  و نیازی به استفاده از واحدهای زغال‌سنگ سوز نیست.»

این شرکت با صدور بیانیه‌ای اظهار داشت: «با تکمیل این کار می‌توانیم مطمئن شویم که این واحد کار خود را به درستی انجام داده و برای زمستان آماده است که با افزایش تقاضا مواجه خواهیم شد و باید برای تامین آن از واحدهای زغال سنگ سوز استفاده کنیم. در نتیجه آزمایش‌هایی در حال انجام است که نیاز به تامین انرژی از طریق این واحد دارد.»

نیروگاه درکس در مارس ۲۰۲۱ به تولید برق با استفاده از زغال سنگ پایان خواهد داد گرچه دو واحد زغال سنگ سوز آن تا سپتامبر ۲۰۲۲ در دسترس و آماده استفاده باقی خواهند ماند.

اولین نیروگاه زغال سنگ سوز جهان، ایستگاه برق و نور ادیسون بود که در سال ۱۸۸۲ در لندن افتتاح شد و زغال سنگ تبدیل به منبعی ثابت برای تامین انرژی گشت و تا سال ۲۰۱۷ به همین منوال باقی ماند، دورانی که ۱۳۵ سال به طول انجامید.

افتتاح ایستگاه برق و نور ادیسون در دره هولبورن  دو سال بعد از طراحی اولین نیروگاه آبی تامین برق اتفاق افتاد که توسط ویلیام آرمسترانگ در شهر «کرگساید» در «نورث‌هامبرلند» در سال ۱۸۷۸ طراحی شده بود.

این طرح لزوما یک ایده تجاری نبود و صرفا برای تامین برق خانه خود او استفاده می‌شد، ولی آقای آرمسترانگ یکی از اولین پیشگامان استفاده از انرژی تجدیدپذیر بود و حتی درباره ایده‌های آینده‌گرایانه سلول‌های خورشیدی نظریه‌پردازی کرده بود.

او معتقد بود زغال سنگ «به گونه‌ای مسرفانه و بیش از حد در تمام امور مورد استفاده قرار گرفته است» و در سال ۱۸۶۳ پیش‌بینی کرد بریتانیا استفاده از زغال سنگ را تا دو قرن آینده به طور کامل کنار خواهد گذاشت.

بعد از تعطیلی دو نیروگاه زغال سنگی در ماه مارس ۲۰۲۰ اکنون تنها سه نیروگاه زغال سنگ سوز در بریتانیای کبیر وجود دارد: درکس، راتکلیف و وست برتون و همینطور کیلروت در ایرلند شمالی، گرچه این نیروگاه سهمی در برق تولیدی کشور بریتانیا ندارد.

گزارش‌های تکمیلی از پرس اسوسیشن