ذوب شدن یخچال‌ها و خطر بی‌آبی برای ۸۰۰ میلیون نفر در آسیا

پژوهشگران دریافته‌اند در حالی که تغییرات جوی و افزایش درجه حرارت زمین موجب ذوب شدن یخچال‌های گسترده در آسیا می‌شود، امکان دارد صدها میلیون انسان از دسترسی به آب محروم شوند.

در شرایط عادی وقتی باران می‌بارد، یخچال‌های طبیعی در مناطق کوهستانی و بلند اطراف هیمالیا زندگی بخش می‌شوند و هر تابستان ۳۶ کیلومتر مکعب آب – برابر ظرفیت ۱۴ میلیون استخر شنای المپیک – به مناطقی که گرفتار خشکسالی هستند، رها می‌کنند.

روند از دست رفتن یخچال‌ها که از چند دهه پیش جریان داشته است، در حال افزایش است؛ بطوری‌که بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ یخچال‌ها ۶/۱ بار سریعتر از دوره بین سال‌های ۱۹۵۱ و ۲۰۰۷ کوچک شده‌اند.

دکتر هامیش پریچارد، کارشناس یخچال‌های طبیعی در سازمان بررسی‌های قطبی بریتانیا و سرپرست این پژوهش به ایندیپندنت گفت: «بسیاری از پیش‌بینی‌های تغییرات جوی و آب و هوا نشان می‌دهد که روند ذوب شدن شتاب خواهد گرفت».

دکتر پریچارد با استناد به پیش‌بینی‌ها بر این باور است که کُند شدن ذوب یخچال‌های طبیعی در حدود ۲۰۵۰ آغاز خواهد شد.

وی افزود: «در حالی که ما دریافت ضربه‌های ناشی از خشکسالی را آغاز می‌کنیم، محصولات کشاورزی و احشام از بین خواهند رفت. به همین دلیل ممکن است موجب شود مردم در صدد مهاجرت برآیند و اگر نتوانند مهاجرت کنند، می‌تواند به مناقشه منجر شود زیرا مردم برای تهیه غذا ناچار خواهند بود با همسایگانشان بجنگند».

این ضربه‌ها بر مناطق حاصلخیزی مانند دره «ایندوس» وارد خواهد آمد که هزاران سال محل تمدن‌های انسانی بوده و اینک به ۲۳۷ میلیون نفر غذا می‌دهد.

اقتصادهای آب محور مانند کشاورزی و نیروگاه‌های آبی بر اساس پایدار بودن منابع آب ساخته می‌شوند.

جمعیت‌ها در مناطق کوهستانی و بلند آسیا، به ویژه نسبت به کمبودهای آب آسیب‌پذیر هستند و در قرن گذشته، خشکسالی موجب مرگ بیش از شش میلیون انسان شده است.

دکتر پریچارد گفت تغییرات در فراگرد ذوب شدن یخچال‌های طبیعی «می‌تواند ثبات این منطقه را برهم بزند» و در مجموع ۸۰۰ میلیون نفر ممکن است با خطر رو به رو شوند.

در این گزارش تحقیقی، که در نشریه نِیچِر منتشر شده، برای محاسبه مقدار آب یخچال‌های طبیعی که به رودخانه‌های عمده منطقه وارد و خارج می‌شوند، از اطلاعات و داده‌های مربوط به آب و هوا و مدل آب شناسی استفاده شد.

منطقه کوهستانی و بلند آسیا، مشهور به قطب سوم، کوه‌های هیمالیا، کاراکورام، ‌‌پامیر، هندوکش، تین شان، کونلون شان و کوه‌های آلائی را در بر می‌گیرد.

در این منطقه مجموعا ۹۵ هزار یخچال طبیعی وجود دارد و اکثر نیازهای شهری و صنعتی پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان ، ازبکستان و قرقیزستان را تامین می‌کنند.