پس از پایان بحران ویروس کرونا و هنگامی که زندگی به روال عادی خود بر گردد، همه ای ما به دلیل استفاده گسترده از مواد ضد عفونی و تعقیم کننده های شیمایی، نیازمند پوست درمانی و مراجعه به متخصصان بیماری های پوست خواهیم بود، زیرا هم اکنون ناگزیریم اغلب وسایل و ابزارها را به صورت پیوسته ضد عفونی کنیم تا از آلودگی به ویروس جلوگیری شود. تشدید روز افزون ضد عفونی کردن ابزارها همچون دستگیره ها، دکمه های آسانسورها و گوشی های تلفن همراه مردم را به وسواس نظافت و تمیزی انداخته است. شستن مکرر دست ها، شستشوی سریع لباس ها پس از یک بار بیرون رفتن و دوش گرفتن همه روزه با آب گرم، تبدیل به یک عادت روزانه شده است. اهمیت روز افزون بهداشت در جامعه باعث شده است تا بسیاری از فروشگاه ها برای برطرف کردن نگرانی مشتریان، مواد ضد عفونی را در کنار ورودی مغازه ها قرار دهند تا مردم هنگام ورود و خروج از آن ها استفاده کنند و نگرانی آن ها نسبت به احتمال آلودگی به ویروس ها کاهش یابد.

بسیاری از کارشناسان اجتماعی بدین باورند که تداوم نیازمندی به رعایت بیش از حد بهداشت، تأثیر شگرفی در شیوه زندگی بشر خواهد داشت و تا هنگام برطرف شدن تهدید ویروس کرونا، مردم آن چنان به مسائل بهداشتی عادت خواهند کرد که دیگر توان کاهش استفاده از مواد بهداشتی را نخواهند داشت.

از سوی دیگر، خودداری از دست دادن، بوسیدن و حضور در تجمّعات و محافل که در حال حاضر به منظور پیشگیری از آلودگی به ویروس کرونا صورت می گیرد می تواند با گذر زمان افراد جامعه را وادار به تجدید نظر در مورد بسیاری از آداب و رسوم اجتماعی کند و مردم از کشیدن سیگار و قلیان که وسیله ای برای انتقال بیماری ها به ویژه در اماکن شلوغ، اجتماعات، مهمانی ها و عروسی ها به شمار می رود، در آینده نیز خودداری کنند.

تعطیلی مدارس، دانشگاه ها و سایر نهادها برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا باعث شده است تا مردم اوقات زیادی را در خانه سپری کنند، این تحول می تواند مردم را به کسب مهارت ها و سرگرمی های همچون مطالعه، نقاشی، موسیقی، دوزندگی، پخت و پز و غیره سرگرم کند و در نتیجه، استعدادهای نهفته بسیاری کشف شود.

در همین راستا، هیام محمود، یک خانم معلم فلسطینی عقیده دارد که ماندن در خانه می تواند تغییری در روش زندگی افراد ایجاد کند و مردم برای مدتی از هیاهوی زندگی بیرون از خانه دور شوند و به امور دیگری از جمله مطالعه، سرگرمی های مفید و آموزنده و حفظ سلامتی بپردازند. البته هنگام ماندن در خانه، مردم می توانند با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، افزون بر قراری روابط خانوادگی و دوستی، با مراکز علمی و فرهنگی در ارتباط باشند و به کسب دانش و معرف بپردازند، بدون این که با خارج شدن از منزل، سلامتی خود و دیگران را به خطر اندازند.  

تردیدی نیست که قرنطینگی و دوری از اجتماع، می تواند تأثیرات منفی زیادی در پی داشته باشد و عدم حضور در مدرسه برای مدت طولانی، قدرت آموزش و یادگیری دانش آموزان را کاهش می دهد. البته تعطیل شدن شرکت ها، کارخانه ها و فروشگاه های بزرگ، تبعات اقتصادی سنگینی در پی دارد، به ویژه برای کارمندان و کارگرانی که بیمه شغلی و حقوق ثابت ندارند و در خانه نشستن برای آن ها از نظر اقتصادی دشوار تمام می شود.

البته اعلام وضعیت اضطراری به دلیل شیوع بیماری کرونا، اغلب فعالیت های ورزشی، فرهنگی، برنامه های سینمایی و تئاتر که قرار بود در ماه مارس و آوریل به اجرا گذاشته شود را به تعویق انداخته است. افزون بر آن، نشر شمار زیادی از کتاب ها و برگزاری برنامه های علمی و فرهنگی، به علت محدودیت های عبور و مرور و قرنطینگی به آینده موکول شده است.

از سوی دیگر و در پی تشدید شیوع بیماری کرونا، محدودیت سفر و گردشگری و تعطیل شدن بسیاری از شرکت های مسافر بری، اقتصاد بسیاری از کشورها به شدت آسیب پذیر می شود و افرادی که در این عرصه فعالیت و سرمایه گذاری دارند با چالش های سختی رو به رو خواهند شد. البته شکی نیست که پس از پایان یافتن بحران بیماری کرونا، تحرکات مردم در سراسر جهان افزایش می یابد و شرکت های که در وضعیت کنونی دچار خسارت شوند، در آینده موفق به جبران زیان های اقتصادی ناشی از بیماری کرونا خواهند شد.

حکیم خاطر، مهندس کشاورزی بدین باور است که شیوع بیماری کرونا باعث می شود تا انسان در بخش های زیادی از زندگی اقدام به بازنگری کند، به عنوان مثال، روش جابجایی و خرید و فروش دام زنده در آینده دچار تغییرات زیادی خواهد شد و تدابیر ویژه ای در عرصه حمل و نقل و خرید و فروش دام اعمال خواهد شد تا از شیوع ویروس ها و بیماری های مسری جلوگیری به عمل آید.