صاحبان سگها اغلب با حیوانات خانگی خود مانند نسخههایی کوچک از انسان رفتار میکنند و اکنون دانشمندان نیز به همین شیوه سگها را بررسی میکنند تا درباره راز پیری در انسانها بیشتر بدانند.
آنها به این مظنوناند که سرنخ تفاوت در سرعت پیری در سگها و انسانها، ممکن است در کلیهها و روده نهفته باشد.
پژوهشگران پروژه پیری سگها در ایالات متحده سال ۲۰۲۰، ثبتنام سگها را در یک مطالعه بلندمدت درباره پیری آغاز کردند و در نهایت حدود ۵۰ هزار سگ را که صاحبانشان آنها را [برای این مطالعه] داوطلب کرده بودند، در اختیار گرفتند.
این پروژه برای شناسایی الگوهای پیری و چگونگی شکلگیری آنها در اثر تفاوتهای ژنتیکی و محیطی طراحی شده بود.
تصور این بود که حیوانات خانگی مدلهای ایدهآلی برای این تحقیق به شمار میروند، زیرا تنوع ژنتیکی، بیماریها و محیطهای زندگی آنها با انسانها مشابه است. مطالعه جدید این پروژه میگوید: «سگها تفاوتهای چشمگیری دارند، نهتنها از نظر اندازه، شکل و رفتار، بلکه در الگوهای پیری خود نیز متفاوتاند.»
پژوهشگران گفتند طول عمر نسبتا کوتاه سگها به محققان این فرصت را میدهد که اثر یافتههایشان را بر سلامت هر دو گونه یعنی سگ و انسان در طول زندگیشان را ببینند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنها پس از تجزیه و تحلیل نمونههای خون از حدود ۸۰۰ سگ، دریافتند حدود ۴۰ درصد مولکولهای کوچک موجود در خون سگها با افزایش سن، تغییر میکند.
دنیل پرومیسلو، دانشمند، مدیر مشترک پروژه پیری سگها و نویسنده ارشد این مقاله که در نشریه اِیجینگ سل (Aging Cell) منتشر شد، گفت: «این مولکولها که متابولیت نامیده میشوند، در اصل اجزای سازنده زندگیاند.»
او گفت: «اینها مواد خامیاند که برای تشکیل پروتئینها، دیانای و سایر اجزای سلولی به کار میروند و در زنده نگه داشتن سلولها نقشی مهم ایفا میکنند.»
پژوهشگران دریافتند که یک نوع از متابولیت به نام «اسید آمینههای تغییریافته پس از ترجمه»(ptmAAs) به طور قابلتوجهی با پیری در سگهای متعلق به تمام نژادها، اندازهها و جنسها مرتبط است.
باکتریهای موجود در روده میتوانند این اسید آمینهها را در جریان هضم غذا ایجاد کنند.
با افزایش سن سگها و انسانها، کارآیی کلیهها کاهش مییابد و نویسندگان مقاله دریافتند که با افت عملکرد کلیه، این اسید آمینهها تجمع مییابند که این امر احتمالا توضیح میدهد که چرا برخی سگها سالمتر از دیگران پیر میشوند و همچنین برای [بررسی فرایند پیری در] انسانها نیز سرنخهایی فراهم میکند.
پژوهشگران قصد دارند تغییرات متابولیتها را در همان سگها طی چند سال دنبال کنند و سعی دارند میکروبهای رودهای را که میزان آنها ممکن است با افزایش سن تغییر کند، شناسایی کنند.
آنها همچنین میخواهند اطلاعات صاحبان را بررسی کنند تا ببینند آیا تغییرات در حجم عضلانی که در هر دو، یعنی هم در سگها و هم در انسانهای در حال پیر شدن، پدیدهای رایج است، با اسید آمینهها ارتباط دارد یا نه.
© The Independent
