باستان‌شناسان در تل‌ العمارنه‌ــ شهری باستانی که آخناتون، فرعون مصر، ساخت‌ــ یک سوت استخوانی سه هزار و ۳۰۰ ساله را شناسایی کرده‌اند که احتمالا به‌عنوان ابزار علامت‌دهی پلیس در نزدیکی گورستان سلطنتی به‌ کار می‌رفته است.

 به‌ گزارش اورشلیم‌پست، این شی که نخستین سوت استخوانی شناخته‌شده از مصر باستان به شمار می‌رود، سال ۲۰۰۸ در سکونتگاه کارگران موسوم به «روستای سنگی» پیدا شد. این وسیله از استخوان انگشت پای گاو ساخته و تنها یک سوراخ در آن تعبیه شده است و هیچ‌گونه تزیینی ندارد. 

میشل لنگلی، دانشیار باستان‌شناسی دانشگاه گریفیت‌، دراین‌باره گفت: «بیشترین احتمال این است که این سوت را یک پلیس یا نگهبان استفاده می‌کردند.» او و همکارانش که با پروژه عمارنه همکاری می‌کنند، در مجله بین‌المللی استئوآرکئولوژی (Osteoarchaeology) گزارش دادند که این یافته شواهدی از وجود نیروی انتظامی سازمان‌یافته برای نظارت بر کارگران مقبره‌های سلطنتی است.

این سوت در یک ساختمان سنگی کوچک در بخش شرقی روستا پیدا شد که پژوهشگران احتمال می‌دهند پاسگاه بوده باشد. آن‌ها در مقاله خود نوشتند که این یافته نشان می‌دهد کنترل اجتماعی در زندگی روزمره مصر باستان می‌توانست از طریق ابزارهای حسی مانند صدا و آثار روانی نیز اعمال شود.

تیم پژوهش برای آزمودن این فرضیه، نمونه‌ای سوت بازسازی‌شده از استخوان تازه گاو ساخت که وقتی در سوراخ آن دمیده شد، صدایی بلند و زیر تولید کرد. از آنجا که این سوت تنها یک نُت ایجاد می‌کرد، پژوهشگران استفاده موسیقایی از آن را رد کردند. لنگلی توضیح داد که شکل طبیعی انتهای استخوان جایگاهی مناسب برای قرار گرفتن لب کاربر فراهم می‌کرد.

باستان‌شناسان این وسیله را به نیروهای «مدجای» نسبت داده‌اند؛ گروهی که در متون مصر باستان به‌عنوان نیروهای گشتی و پلیس سلطنتی توصیف شده‌اند. به گفته لنگلی، ورود به مقبره فرعون‌ها محدود و شدیدا تحت کنترل بود و همین امر احتمال اینکه سوت در اختیار نیروهای امنیتی قرار داشته باشد، تقویت می‌کند.

این روستای سنگی کنار گورستانی قرار داشت که مقبره مقام‌های بلندپایه و اعضای خانواده آخناتون را در خود جای داده بود. آنا استیونز و بری کمپ از دانشگاه کمبریج، سرپرستان پژوهش، نتیجه گرفتند که این سکونتگاه احتمالا نقش یک ایست‌بازرسی را ایفا می‌کرد و «شدیدا تحت نظارت» بود که بازتابی از کنترل سختگیرانه بر کارگران است.

تل‌العمارنه که در سال ۱۳۴۷ پیش از میلاد بنیان‌گذاری و در ۱۳۳۲ پیش از میلاد متروک شد، کاخ‌ها، معابد و مقبره‌های اختصاص‌یافته به خدای یگانه آتون را در خود جای داده بود. نقوش مقبره سنگی ماهو، رئیس پلیس اختاتون، مامورانی را نشان می‌دهد که متجاوزان را دستگیر می‌کنند. از طرفی وجود شواهد مشابه در روستای کارگران سازنده مقبره در دیرالمدینه، نشان می‌دهد که نظارت و کنترل امنیتی فقط محدود به تل العمارنه نبوده، بلکه بخشی از یک نظام امنیتی گسترده‌تر در سراسر محوطه‌های پادشاهی مصر به شمار می‌رفته است.

پژوهشگران در پایان تاکید کردند که «حتی ابتدایی‌ترین شیء استخوانی پردازش‌نشده هم می‌تواند بینشی ارزشمند از گذشته مصر ارائه دهد». آن‌ها خاطرنشان کردند که بسیاری از اشیای روزمره از مواد طبیعی و دست‌نخورده ساخته می‌شدند. شبکه راه‌ها و ساختمان‌های کوچک در روستای سنگی به مقام‌ها امکان می‌داد کارگرانی را که میان زندگی روزمره و دنیای مردگان در رفت‌وآمد بودند، تحت نظر بگیرند.

این سوت کوچک به‌اندازه کف دست هم گواهی مستقیم بر آن است که چگونه اقتدار و کنترل حکومتی در مرز میان زندگی روزمره مردم و دنیای مردگان‌ــ یعنی محدوده مقابر سلطنتی‌ــ اعمال می‌شده است.