در حالی که عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی می‌گوید تهران در حال آماده‌سازی پاسخ به نامه آمریکا است که از طریق عمان ارسال شده، وال استریت ژورنال گزارش داد که اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران از هفته گذشته تعلیق شده است. وال استریت ژورنال با اشاره به اینکه کاخ سفید به نهادها دستور داده فعالیت تحریمی جدیدی علیه تهران انجام ندهند، این پرسش را مطرح می‌کند که «پس چه بلایی سر سیاست «فشار حداکثری» آمده است؟»

شورای سردبیری این روزنامه آمریکایی با طرح این پرسش که «آیا جمهوری اسلامی از کاخ سفید فرصت تازه‌ای گرفته است؟» در یادداشتی نوشت: هفته گذشته، سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید، کرولاین لویت، دستوری صادر کرد که همه فعالیت‌های جدید تحریمی علیه ایران متوقف شود. یک منبع نزدیک به کاخ سفید می‌گوید که کارزار «فشار حداکثری» دولت ترامپ اکنون درجا می‌زند.

براساس این گزارش، این سیاست جدید ابتدا به مقام‌های ارشد شورای امنیت ملی و وزارت خزانه‌داری، و سپس به وزارت خارجه ابلاغ شد. مقام‌های مرتبط با امور خاورمیانه در جریان قرار گرفتند، اما این دستور باید در دایره‌ای بسیار وسیع‌تر پخش می‌شد. چراکه تحریم‌های ایران با سیاست آمریکا در قبال چین، ژاپن، اروپا، هند و آسیای جنوب شرقی گره خورده است—جایی که خریداران بیش از ۹۰ درصد نفت صادراتی ایران را جذب می‌کنند.

نویسندگان این یادداشت می‌پرسند، «اما چرا این دستور از سوی سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید صادر شد و نه آنگونه که انتظار می‌رفت از سوی شورای امنیت ملی یا وزارت خزانه‌داری؟ پاسخ این است که شورای امنیت ملی دچار آشفتگی است؛ پس از آنکه دولت ترامپ بیش از ۱۰۰ نفر از کارکنان آن را به مرخصی فرستاد، مسئولیت‌های جدید بین وزارت خارجه و دفتر معاون ریاست‌جمهوری به‌درستی تقسیم نشده و شبکه‌ سی‌بی‌اس گزارش داده که تیم رسانه‌ای شورای امنیت ملی در حال فروپاشی است. بنابراین دفتر سخنگوی مطبوعاتی خلاء ایجادشده را پر کرده است.

وال استریت ژورنال همچنین می‌نویسد که کاخ سفید در پاسخ به پرسش درباره توقف تحریم‌ها، آن را رد نکرد و معاون سخنگو، آنا کلی، بیانیه کلی ارائه داد: «هرگونه تصمیم جدید در مورد تحریم‌ها توسط کاخ سفید یا نهادهای ذی‌ربط در دولت اعلام خواهد شد.»

دستور توقف فعالیت تحریمی علیه ایران—بی‌آنکه نقطه پایانی برای آن تعیین شده باشد—به‌دنبال مسدود شدن یکی از تحریم‌های متداول وزارت خزانه‌داری صادر شد. از آن زمان، دست‌کم دو مورد دیگر از برنامه‌های تحریمی خزانه‌داری نیز متوقف شده‌اند. از ۲۱ مه تاکنون هیچ تحریم جدیدی از سوی آمریکا علیه ایران اعلام نشده است.

به گزارش وال‌استریت ژورنال، برخی مقام‌های دولت ترامپ بر این باورند که این سیاست فقط به‌منظور کند کردن روند تحریم‌ها و بررسی دقیق‌تر آن‌ها در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای است و در جایی از مسیر، بیش‌ازحد تفسیر شده است. دیگران نگران‌اند که برخی بازیگران کلیدی سیاست‌گذاری از این روند کنار گذاشته شده و از این توقف فراگیر غافلگیر شده‌اند.

مقام‌های آمریکایی همچنین نمی‌دانند که این توقف تا کجا را شامل می‌شود—آیا فقط تحریم‌های جدید را در بر می‌گیرد یا اعمال تحریم‌های موجود را نیز مختل می‌کند؟ احتمالا محدودیت‌های عمده در فروش نفت و منابع مسدودشده در قطر تغییر نخواهند کرد، اما صدور دستورالعمل‌های روشن‌تر یا لغو این توقف کمک‌کننده خواهد بود.

این روزنامه آمریکایی می‌نویسد، مقام‌های دولت ترامپ می‌کوشند در جریان مذاکرات هسته‌ای بی‌دلیل جمهوری اسلامی را تحریک نکنند. مقامات تهران پیش‌تر از اینکه آمریکا به موازات مذاکرات، به اعمال تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ادامه می‌دهد، انتقاد کرده بودند.

وال استریت ژورنال می‌نویسد، اما همین فشار بود که ایران را به میز مذاکره کشاند، و تحریم‌های جدید آمریکا تازه در حال آغاز تاثیرگذاری بودند—به‌ویژه در مختل کردن صادرات نفت ایران به چین. حالا که بیشترین فشار لازم است، چرا باید ترمز کشید؟

این دقیقا همان کاری است که ایران همیشه در مذاکرات انجام می‌دهد: وقت‌کشی و گرفتن امتیاز، درحالی‌که به خواسته‌های آمریکا تن نمی‌دهد. دو گزارش تازه از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان می‌دهد که ایران همچنان به غنی‌سازی سطح‌بالای اورانیوم ادامه می‌دهد و سال‌ها بازرسان را درباره فعالیت‌های هسته‌ای‌اش فریب داده است—و از هر نوع حسن نیتی سوءاستفاده کرده است. بعید است این بار هم استثنا باشد.

وال استریت ژورنال در پایان می‌نویسد: ترامپ در کتاب «هنر معامله» نوشته بود: «بهترین کاری که می‌توانی بکنی این است که از موضع قدرت وارد مذاکره شوی، و اهرم فشار بزرگ‌ترین قدرت توست.» رئیس‌جمهور همچنین سیاست فشار حداکثری را از ابتدای دوره‌اش پی گرفت. حالا آیا دولت خودش می‌خواهد اهرم فشارش را محدود کند؟