خالکوبی جدیدی که به‌تازگی برای صورت ساخته شده می‌تواند تشخیص دهد که مغز چه زمانی بیش از حد کار می‌کند. امری که به گفته پژوهشگرانی که این خالکوبی جدید را توسعه داده‌اند [مسئله‌ای رایج است و] احتمالا مغز افراد [خیلی وقت‌ها] بیش از حد کار می‌کند.

دستگاه الکترونیکی جدید روی صورت قرار می‌گیرد و می‌تواند بدون نیاز به کلاه‌های حجیم و معمول، که عموما برای این کار استفاده می‌شوند، تنش و فشار ذهنی را اندازه‌گیری کند.

پژوهشگرانی که این دستگاه را ساخته‌اند می‌گویند که این فناوری می‌تواند برای پایش بار ذهنی کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی، رانندگان کامیون و سایر افرادی که ناچارند مدت‌های طولانی به‌شدت متمرکز باشند به کار رود.

همه افراد زمانی بهترین عملکرد را دارند که شدت تفکرشان را در تعادل نگه دارند، به‌گونه‌ای که نه دچار فشار بیش از حد شوند و نه احساس کسالت کنند. اما یافتن این تعادل ممکن است دشوار باشد و پژوهش‌های کنونی عمدتا بر بررسی [با فرم‌های ارزیابی] مفصلی متکی‌اند که شرکت‌کنندگان پس از انجام یک وظیفه آن را پر می‌کنند.

نانشو لو، نویسنده این مقاله از دانشگاه تگزاس در آستین (یوتی آستین)، گفت: «فناوری با سرعتی بیشتر از فرگشت انسان در حال پیشرفت است. ظرفیت مغز ما نمی‌تواند هم‌پای آن حرکت کند و به‌راحتی دچار بار اضافی می‌شود. برای عملکرد بهینه، یک بار ذهنی بهینه وجود دارد که از فردی به فرد دیگر متفاوت است.»

پژوهشگران امیدوارند این «خالکوبی الکترونیکی» بتواند به این امر کمک‌ کند. این خالکوبی با تحلیل فعالیت الکتریکی مغز و حرکات چشم کار می‌کند. انجام چنین کاری معمولا به یک کلاه پیچیده نیاز دارد که با سیم‌های آویزان متصل می‌شود، اما این خالکوبی شامل یک بسته باتری سبک و حسگرهایی است که به پوست می‌چسبند.

سازندگان آن می‌گویند، ماهیت نازک و کشسان این حسگرها باعث می‌شود که بتوانند با شکل صورت فرد استفاده‌کننده تطبیق پیدا کنند. این موضوع می‌تواند سبب شود که نتایج به‌دست‌آمده در عمل از نتایج کلاه‌های پیچیده و حجیمی که پیش‌تر استفاده می‌شدند بهتر باشند.

لو گفت: «شگفت‌انگیز این است که آن کلاه‌ها، به‌رغم داشتن حسگرهای بیشتر برای نواحی مختلف مغز، هرگز سیگنال کاملی دریافت نمی‌کنند، چون شکل سر هر فرد متفاوت است. ما ویژگی‌های چهره شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری می‌کنیم تا خالکوبی‌های الکترونیکی شخصی‌سازی‌شده‌ای تولید کنیم که حسگرها همیشه در مکان درست قرار داشته باشند و سیگنال دریافت کنند.»

پژوهشگران برای آزمودن این سامانه خالکوبی را روی صورت شش شرکت‌کننده قرار دادند و سپس یک چالش حافظه برای آنها در نظر گرفتند که به‌تدریج دشوارتر می‌شد. پژوهشگران، همزمان با دشوارتر شدن این چالش و افزایش بار ذهنی شرکت‌کنندگان توانستند آثار آن را مشاهده کنند: امواج مغزی تتا و دلتا افزایش یافتند که نشان می‌داد آنها در حال تجربه کردن فشار شناختی هستند، و فعالیت آلفا و بتا نیز متناسب با میزان خستگی آنها افزایش پیدا کرد.

پژوهشگران امیدوارند همین روش‌ها بتوانند برای شناخت زمان‌هایی که مغز دارد با فشار دست‌وپنجه نرم می‌کند به کار روند. این فناوری همچنین ممکن است بتواند از طریق کمک به آموزش یک مدل رایانه‌ای، که قادر باشد بار ذهنی فعالیت‌‌های معین را زودتر تشخیص دهد، زمان وقوع چنین حالتی را پیش‌بینی کند.

این پژوهش در مقاله‌ای جدید با عنوان «خالکوبی الکترونیکی بی‌سیم روی پیشانی به منظور برآورد بار ذهنی» در مجله «دیوایس» (Device) شرح داده شده است.