متیو پری: دوست غمگینی که ما را خنداند

بازیگر نقش «چندلر بینگ» دهه‌ها درگیر اعتیاد به الکل و بیماری افسردگی بود

پری که به اعتراف خود برای اولین بار در ۱۳ سالگی مشروب نوشیده بود، از الکل مصرف می‌کرد تا حواسش را پرت کند-AFP

جسد متیو پری، ستاره سریال کمدی آمریکایی «فرندز» (Friends/دوستان)، در خانه‌اش در لس‌آنجلس پیدا شد. پری در زمان مرگ تنها ۵۴ سال داشت.

به گزارش لس‌آنجلس تایمز، بدن بی‌جان این ستاره بی‌بدیل دنیای کمدی در وان حمام بود.

وارنر برادرز، کمپانی سازنده «فرندز»، در بیانیه‌ای گفت: «متیو یک بازیگر فوق‌العاده بااستعداد و بخشی از خانواده گروه تلویزیونی وارنر برادرز بود. تاثیر نبوغ کمدی او در سراسر جهان احساس شد و میراث او در قلب افراد زیادی باقی خواهد ماند. این یک روز تلخ و غم‌انگیز است. ما عشقمان را به خانواده، عزیزان و همه طرفداران وفادارش می‌فرستیم.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

مردی که ۱۰ فصل پیاپی در یکی از به‌یادماندنی‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی ما را خنداند، ابتدا قصد داشت ورزشکار شود. به گزارش تلگراف، پری که در ماساچوست متولد شد، پس از طلاق والدینش در نوزادی، در اتاوا بزرگ شد. مادر او کانادایی‌ و دستیار مطبوعاتی سابق نخست‌وزیر وقت کانادا، پی‌یر ترودو، بود.

پری جوان ابتدا می‌خواست یک بازیکن حرفه‌ای تنیس شود و حدود ۱۰ ساعت در روز تمرین می‌کرد اما پس از نقل مکان به لس‌آنجلس برای زندگی با پدرش در ۱۵ سالگی، به بازیگری روی آورد. حرفه‌ای که در نقش چندلر بینگ در سریال «فرندز» که از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ پخش شد، او را در یادها ماندگار کرد.

او سال ۱۹۹۴ و سن ۲۴ سالگی، برای بازی در این سریال کمدی ساخته ان‌بی‌سی در نیویورک به کارگردانی دیوید کرین و مارتا کافمن، انتخاب شد. نام سریال ابتدا «کافه بی‌خوابی» بود که بعد به «شش از یک» و «دوستانی مثل ما» تغییر کرد و در نهایت «دوستان» یا «فرندز» نام‌ گرفت.

پری در کتاب خاطراتش «فرندز، عاشقان و چیز وحشتناک بزرگ» که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، توضیح داد که در طول مدت حضورش در سریال «فرندز» با اعتیاد و اضطراب دست‌وپنجه نرم می‌کرده است. او نوشت: «من همه‌چیز را درباره سریال دوست داشتم، اما با اعتیادهایم دست‌وپنجه نرم می‌کردم که فقط به احساس شرم من افزوده بود. اگر خنده‌ای را که قرار بود بگیرم نمی‌گرفتم، به هم می‌ریختم. من هر شب این را احساس می‌کردم. این فشار مرا در جای بدی قرار داد. من می‌دانستم که از شش نفری که آن سریال را می‌ساختند، فقط یک نفر بیمار بود.»

همه بازیگران این سریال دستمزد یکسانی می‌گرفتند و همه آن‌ها در تمام ۲۳۵ قسمت حضور داشتند و همه آن‌ها نه‌تنها به ستاره بلکه به ستاره‌هایی بسیار ثروتمند تبدیل شدند. در اوج پخش سریال، آن‌ها برای هر قسمت نفری یک میلیون دلار درآمد داشتند. ستاره شدن همان چیزی بود که پری می‌خواست؛ اما دقیقا همان چیزی بود که به آن نیاز نداشت.

پری که به اعتراف خود برای اولین بار در ۱۳ سالگی مشروب نوشیده بود، از الکل مصرف می‌کرد تا حواسش را پرت کند و از شدت فشارها بکاهد. در سال ۱۹۹۷، یک تصادف جت اسکی به اعتیاد طولانی مدت او به مسکن وایکودین منجر شد؛ دارویی که بعدها گفت «بیشتر برای اینکه به اندازه قبل مشروب ننوشد»، مصرف می‌کرد. او برای ترک وایکودین یک برنامه ترک و توانبخشی ۲۸ روزه را تکمیل کرد.

او در سال ۲۰۰۱ مصرف الکل را ترک کرد اما در سال ۲۰۱۱ برای جلوگیری از عود مجدد به بازپروری بازگشت. پری به‌شدت درباره مشکل اعتیادش صادق بود. او در تولد ۴۶ سالگی‌اش گفت: «شما نمی‌توانید ۳۰ سال مشکل مواد مخدر داشته باشید و بعد انتظار داشته باشید که در ۲۸ روز آن را حل کنید.»

وزن او به‌وضوح در نوسان بود و در سال ۲۰۰۰ به دلیل پانکراتیت (التهاب ناگهانی پانکراس) در بیمارستان بستری شد. سال بعد، برای درمان اعتیاد به وایکودین، الکل، متادون و آمفتامین به مرکز بازپروری مراجعه کرد. او می‌گفت وقتی به برخی قسمت‌های «فرندز» نگاه می‌کند، «مشمئز» می‌شود زیرا «نگاه کردن به آن ترسناک است. من یک مرد بیمار بودم». او حتی ادعا کرد که سه فصل کامل از «فرندز» را نمی‌تواند به خاطر بیاورد.

او برای بازی در «فرندز» یک بار نامزد امی شد. دو نامزدی دیگر او برای جوایز امی هم بابت حضورش در نقش جو کوئینسی، مشاور کاخ سفید، در فیلم The West Wing بود؛ اما علی‌رغم اینکه از نظر منتقدان بازیگر بسیار بااستعدادی بود، هرگز نتوانست موفقیتش را در نقش‌های سینمایی و تلویزیونی دیگر تکرار کند.

بیشتر از فیلم