در‌پی کمبود شیرخشک در ایران، رسانه‌ها از آغاز طرح جیره‌بندی آن در شهر زاهدان خبر دادند.
معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، روز شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، در‌خصوص نحوه عرضه شیرخشک در این استان گفت: «از تاریخ ۲۰ مهرماه ارائه کد ملی و تاریخ تولد فرزند شیرخوار به داروخانه جهت دریافت شیرخشک الزامی است.»
به گفته مصطفی صالحی‌زاده، دلیل اعمال این محدودیت، توان مدیریت توزیع شیرخشک و همچنین اطمینان از دسترسی مصرف‌کنندگان است.
این محدودیت در حالی اعمال شده است که سلمان اسحاقی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، مدعی شده بود ۳۰ میلیون قوطی شیرخشک برای تنظیم بازار وارد کشور شده است.
در‌پی انتشار این خبر، برخی رسانه‌ها معضل کمبود شیرخشک را محدود به استان سیستان و بلوچستان ندانستند و از کمیاب شدن برخی نشان‌های تجاری شیرخشک حتی در داروخانه‌های تهران خبر دادند.
خبرگزاری فارس نیز، ۱۳ مهرماه، تایید کرد شیرخشک رژیمی ضد آلرژی در شهرهای قم، مشهد و نیشابور نایاب شده است.
در این گزارش همچنین به نقل از داروخانه‌های برخی شهرها مانند اصفهان اعلام شد که امکان نایاب شدن نشان‌هایی که در حال حاضر در بازار موجود است نیز وجود دارد.
سازمان غذا و داروی کشور نیز با تایید کمبود شیرخشک، دلیل آن را تامین‌نشدن مواد اولیه عنوان کرده‌اند. این ادعا در تناقض با گفته‌های رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک اطفال است که اردیبهشت‌ماه مدعی شده بود باتوجه‌به افزایش ظرفیت تولید، هیچ نگرانی در‌خصوص میزان تولید شیرخشک در کشور نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هانی تحویل‌زاده مصرف غلط شیرخشک در ایران و ارزان‌بودن قیمت آن نسبت به کشورهای همسایه را دلیل کمبود شیرخشک اعلام کرده است و برخلاف نظر سازمان غذا و دارو که تامین مواد اولیه را معضل اصلی دانسته، تاکید کرده است: «ماده اولیه تولید شیرخشک نیز داخل کشور موجود است و همه شرکت‌ها به‌صورت سه شیفت در حال کارکردن برای تولید شیرخشک هستند.»
از سوی دیگر، تحویل‌زاده در شهریورماه بر خلاف سخنان ماه‌های گذشته خود که از وجود مواد اولیه شیرخشک در بازار خبر داده بود، تصریح کرد: «در طول ۶ ماه اول سال ۲۰۰ هزار یورو به ما ارز اختصاص داده شد، درحالی‌که باید ۶ میلیون یورو اختصاص می‌یافت. چنانچه بانک مرکزی ارز اختصاص ندهد با فاجعه کمبود شیرخشک مواجه می‌شویم.»
از ابتدای سال ۱۴۰۲ و با شدت گرفتن بحران شیرخشک در کشور، برخی دیگر از مدیران تلاش کردند با وعده رفع مشکل از التهاب بازار بکاهند، اما در عمل آنچه در داروخانه‌های کشور دیده می‌شود تداوم کاهش شیرخشک و نایاب شدن برخی نشان‌های تجاری عرضه‌کننده این محصول در بازار است.
به‌ویژه آنکه کمبود شیرخشک ضد آلرژی که برای برخی نوزادان امکان مصرف نمونه‌های دیگر خطرات گوارشی در‌پی دارد، به چالش اصلی خانواده‌ها بدل شده است.
اکنون ناهماهنگی در ارائه آمار میان سخنان مدیران کشور به‌خوبی ناتوانی در رفع بحران را نشان می‌دهد.
پدرام پاک آیین، سخنگوی وزارت بهداشت، درحالی‌که وعده داده است ۷۰ میلیون قوطی شیرخشک تا پایان سال در کشور تولید شود، پیش‌تر رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک اطفال میزان تولید کنونی کارخانه‌ها را طی یک سال گذشته ۷۰ میلیون قوطی اعلام و مدعی شده بود این میزان به‌مراتب بیش از نیاز مصرفی کشور است.
عبدالحسین روح‌الامینی، نماینده مجلس شورای اسلامی، نیز با تایید معضل شیرخشک گفته است مردم نمی‌توانند برای فرزندانشان شیرخشک تهیه کنند.
روح‌الامینی تخصیص‌نیافتن ارز را عامل اصلی این مشکل دانسته و گفته است: «جای تاسف است که بعد از ۲۰ سال که افتخار تولید داخل در هر سطحی را داشتیم، به نقطه‌ای برسیم که به‌خاطر مشکلات بانکی، تحریم و مسیرهای انحصاری با مشکل کمبود شیرخشک در کشور مواجه شویم.»
آنچه بر ابهام بحران شیرخشک می‌افزاید این حقیقت است که در‌پی شروع کمیاب شدن این کالا در ابتدای سال ۱۴۰۱ مسئولان سازمان غذا و دارو مدعی شده بودند شیرخشک رژیمی بیش از تقاضای بازار در انبارهای گمرکی وجود دارد و به‌زودی این کمبود مرتفع خواهد شد. ادعایی که مشخص نیست، چرا باگذشت بیش از یک سال عملی نشده است.
کمبود مهم‌ترین نیاز نوزادان در کشور در حالی تشدید شده است که در روزهای اخیر انسیه خزعلی، معاون ابراهیم رئیسی در امور زنان، از خانواده‌ها خواسته بود تعداد فرزندان خود را به ۵ تا ۶ فرزند برسانند.
مشخص نیست وقتی حکومت توان تامین غذای نوزادان کنونی را ندارد، چگونه خواستار فرزندآوری بیشتر برای خانواده‌هایی است که در شرایط کنونی نیز نگرانی سیر نگه‌داشتن نوزادان خود را دارند.
