اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، چهارشنبه دوم مهر در صداوسیما مدعی شد که ماموران او به «میلیون‌ها صفحه اطلاعات متنوع و ارزشمند از برنامه‌های نظامی و تسلیحاتی اسرائیل» دست یافته‌اند و سپس به تشریح سرفصل‌های این اطلاعات پرداخت، اما ساعاتی پس از پخش این برنامه، شماری از خبرنگاران و کاربران شبکه‌های اجتماعی با بررسی دقیق تصاویر و اطلاعات منتشرشده، بی‌اهمیت بودن آن‌ها را اثبات کردند و نشان دادند بسیاری از این تصاویر، جداول آماری یا اطلاعاتی‌اند که پیش از این روی اینترنت منتشر شده بودند و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی تنها داد‌ه‌هایی بی‌اهمیت و سوخته را جمع‌آوری و ذخیره کرده است.
حتی برخی چهره‌ها و حساب‌‌های کاربری وابسته به نهادهای حکومتی نیز طی ساعات اخیر با انتشار منابع اصلی تصاویر و داد‌های گزارش وزارت اطلاعات، صحت ادعاهای وزارتخانه تحت مدیریت اسماعیل خطیب را زیر سوال برده‌اند. از جمله حساب کاربری «مای‌پرشیا»، نزدیک به سپاه پاسداران، که طی مطلبی با عنوان «از کوه داده‌ها تا عکس‌های دانلودشده از اینترنت»، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «در کلیپ منتشرشده از سوی وزارت اطلاعات درباره آنچه شکست اطلاعاتی رژیم صهیونیستی نامیده شد، متاسفانه بخش زیادی از تصاویری که ادعا می‌شود حاصل کشفیات وزارتخانه است، با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت در دسترس همگان قرار دارد. این پرسش جدی مطرح است که آیا این پروژه شباهتی به ماجرای مستعان۱۱۰ کرونایاب ندارد؟»
مستعان۱۱۰ نام دستگاهی متشکل از یک آنتن ماهواره بود که حسین سلامی، فرمانده وقت سپاه پاسداران، فروردین ۱۳۹۹ آن را با عنوان «دستگاه کرونایاب» معرفی کرد، اما جعلی بودن این دستگاه خیلی زود آشکار و به سوژه طنز پزشکان و کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد.
وجود حفره‌های امنیتی چشمگیر و حضور جاسوسان و خرابکاران در دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی، موضوعی تازه نیست و سابقه‌ای طولانی دارد. چنانچه ترور ده‌ها تن از فرماندهان نظامی ارشد در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل نیز برگی از همین پرونده محسوب می‌شود. به همین دلیل حالا برخی روزنامه‌نگاران و کارشناسان مسائل امنیتی احتمال می‌دهند گزارش جدید اسماعیل خطیب نیز پروژه موساد (سازمان امنیتی اسرائیل) برای به سخره گرفتن مهم‌ترین نهاد اطلاعاتی‌امنیتی جمهوری اسلامی باشد.
خطیب در این مصاحبه تلویزیونی مدام تلاش می‌کرد بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، را تحقیر کند و حتی گفت بهتر است نتانیاهو «به جای حل مشکل آب ایران، به فکر نان کارمندانش باشد تا با انگیزه مالی با ما همکاری نکنند»، اما حالا رسانه‌های مستقل می‌گویند اسنادی که وزارت اطلاعات منتشر کرده، بیش از آنکه دستاوردی اطلاعاتی با ارزش راهبردی باشد، یک نمایش تبلیغاتی برای فریب افکار عمومی و سرپوش گذاشتن بر شکست‌های اطلاعاتی پیاپی از اسرائیل است.
نکته دیگر اینکه تمامی اسناد «افشاشده» در گزارش اسماعیل خطیب به زبان انگلیسی‌اند، در حالی که طبق سنت همیشگی اسرائيل، تمام اسناد اطلاعاتی و هسته‌ای این کشور به زبان عبری نگهداری می‌شوند. لذا به نظر می‌رسد این اسناد در واقع فایل‌های پی‌دی‌اف عمومی باشند که پیش‌تر با شرکت‌ها و نهادهای بین‌المللی به اشتراک گذاشته شده‌اند.
منتقدان همچنین بر این باورند علاوه بر عکس‌ها و تصاویری که به کمک گوگل از اینترنت جمع شده‌اند، اطلاعات مربوط به نام دانشمندان، شرکت‌های واسطه و تامین‌کنندگان پروژه‌های اسرائیلی نیز جعلی و اشتباه‌اند. همچنین اشاره شده است که تاریخ تمامی گذرنامه‌هایی که در این «افشاگری» ارائه شدند، مدت‌ها است منقضی شده و متعلق به افراد فوت‌شده یا برداشته‌شده از شبکه‌های اجتماعی‌اند.
نقشه تاسیسات هسته‌ای اسرائیل هم که در گزارش خطیب منتشر شد، از نگاه خبرنگاران اسرائیلی، قدیمی و متعلق به سال ۲۰۰۴ هستند که از آن زمان تاکنون، تاسیسات دستخوش تغییراتی عمده شده‌اند. همچنین مشخص شده که چند تصویر ادعایی از درون تاسیسات هسته‌ای اسرائیل، در واقع متعلق به تاسیسات هسته‌ای پاکستان است.
تصاویر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی از رافائل گروسی که با عنوان «تصاویر اختصاصی و خصوصی از مراودات مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» منتشر شدند، نیز مربوط به حضور او در مهمانی‌های خانوادگی یا مراسم عمومی‌اند که پیش از این در حساب فیس‌بوک اعضای خانواده و همکارانش منتشر شده بودند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از سوی دیگر، اینکه در سخنان وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی درباره تعداد بمب‌ها و کلاهک‌های هسته‌ای اسرائیل، محل استقرار آن‌ها، آرشیو هسته‌ای محرمانه، شبیه‌سازی‌های مرتبط با بمب یا پروتکل‌های آزمایشی و ظرفیت‌های واقعی این کشور هیچ اطلاعاتی افشا نشده است، نیز تایید می‌کند که حجم بالایی از ادعاهای اسماعیل خطیب دروغ است.
این در حالی است که یکی از مهم‌ترین پاتک‌های اطلاعاتی اسرائیل به جمهوری اسلامی مربوط به سرقت اسناد هسته‌ای جمهوری اسلامی با کمک ماموران موساد و خروج آن‌ها با کامیون از مرزهای ایران است که بنا به توضیحات نتانیاهو، ژانویه ۲۰۱۸ از طریق ۲۴ مامور موساد انجام شد. محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری پیشین ایران، آن زمان در مصاحبه‌ای، صحت این رویداد را تایید کرد.
در آخرین مورد هم کانال ۱۳ اسرائيل روز یکشنبه ۳۰ شهریور طی گزارشی، به جزئیات عملیات بزرگ موساد و اعزام بیش از ۱۰۰ مامور خارجی به داخل ایران پرداخت و اعلام کرد که موساد پیش از آغاز جنگ ۱۲ روزه با جمهوری اسلامی، حدود ۱۰۰ مامور در ایران مستقر کرد که وظیفه داشتند بسیاری از موشک‌اندازها و سامانه‌های دفاع هوایی جمهوری اسلامی را در آغاز جنگ نابود کنند.
در این گزارش همچنین گفته شد که ماموران آموزش‌دیده سامانه‌های موشکی سنگینی را که به داخل ایران قاچاق شده بودند، مستقر و راه‌اندازی کردند و سپس از آن‌ها برای هدف قرار دادن موشک‌اندازهای بالیستیک و سامانه‌های موشکی ضدهوایی جمهوری اسلامی استفاده کردند.
اکنون هم ادعاهای تازه وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی بیش از آنکه نشانه‌ای از یک «دستاورد امنیتی بزرگ» باشد، به مثابه پرده‌ای دیگر از نمایش‌های تبلیغاتی ارزیابی می‌شود؛ نمایشی که با اتکا به اسناد تاریخ‌گذشته، تصاویر اینترنتی و داده‌های جعلی، نه‌تنها نتوانسته افکار عمومی را قانع کند، بلکه بار دیگر ضعف ساختاری دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی را در برابر اسرائیل عیان کرده و این پرسش را در اذهان عمومی برانگیخته است که آیا آنچه خطیب به‌عنوان «گنجینه اطلاعاتی» معرفی کرد، چیزی جز پروژه‌ای از پیش طراحی‌شده برای تمسخر و تحقیر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی نبود؟
