در ادامه قتل نظامیان پیشین و ترور افراد غیرنظامی، پیش از ظهر جمعه ۲۷ مرداد یک روحانی و یک نظامی پیشین در کاپیسا و یک غیرنظامی در ارزگان به دست افراد مسلح ناشناس کشته شدند. منابع در کاپیسا به ایندیپندنت فارسی گفتند که قاری غلام فاروق، مدیر مدرسه دینی عبدالاحد روحانی در شهرستان حصه دوم استان کاپیسا، صبح روز جمعه به دست افراد ناشناس تیرباران شد.

در همین حال، چند ساعتی پس از کشته شدن غلام فاروق، یک نظامی پیشین به نام جمیل قدوسی به دست افراد ناشناس به قتل رسید. جمیل قدوسی در دولت پیشین افغانستان در نیروی پلیس کار می‌کرد. در پی فروپاشی دولت جمهوری، او از این فعالیت دست کشید و این اواخر در یک شرکت خصوصی کار می‌کرد.

 روز چهارشنبه گذشته نیز یک افسر ارتش دولت پیشین افغانستان به نام ضیادالله در زندان طالبان در مزار شریف به قتل رسید.

منابع مطلع می‌گویند که تهدید، بازداشت، شکنجه، و قتل نظامیان پیشین در برخی استان‌ها، از جمله در شمال افغانستان، در چند ماه اخیر افزایش یافته است.

تا کنون جزئیات هیچ‌یک از این قتل‌ها مشخص نشده است و سخنگویان طالبان نیز در این مورد اظهار نظر نکرده‌اند. یک منبع آگاه در شهرستان حصه دوم کاپیسا گفت که مسئولیت بیشتر قتل‌های مرموز در این استان بر عهده طالبان است، چون در دو سال گذشته، طالبان در چند مرحله سلاح و تجهیزات نظامی مردم را جمع‌آوری کردند و اکنون جز اعضای طالبان افراد دیگر به اسلحه دسترسی ندارند.

در بیستم تیر ماه نیز علیم جان، از فرماندهان پیشین حزب اسلامی در شهرستان حصه دوم استان کاپیسا، پس از بازداشت شدن در محل کار به دست افراد طالبان، به قتل رسید. علیم جان چند سال بود از فعالیت سیاسی و نظامی دست کشیده بود و سرگرم خیاطی در بازار شهرستان حصه دوم بود.

در همین حال، فردی به نام حاجی بوستان، از ساکنان روستای ششپر در شهرستان ارزگان خاص در استان ارزگان، صبح جمعه به دست افراد ناشناس به قتل رسید. هفته گذشته، افراد طالبان درختان باغ‌های ساکنان این روستای هزاره‌نشین را قطع کردند. منابع مطلع در ارزگان گفتند که زورمندان محلی وابسته به طالبان، که از قوم پشتون‌اند، ساکنان روستای ششپر را که هزاره‌اند به کوچ اجباری و تخلیه روستا تهدید کرده‌اند.

خانواده‌ها و بستگان قربانیان به‌دلیل محدودیت‌ها و فشارهای طالبان از صحبت کردن با رسانه‌ها خودداری می‌کنند. در دو سال گذشته، خانواده‌ها و بستگان قربانیان ترورهای هدفمند طالبان پس از صحبت کردن با رسانه‌ها مورد تهدید و آزار طالبان قرار گرفته‌اند. در بسیاری از موارد، پس از وقوع چنین رخدادهایی، طالبان خانواده‌‎های قربانیان را تهدید می‌کنند که سکوت کنند.

در دو سال سلطه دوباره طالبان بر افغانستان، نظامیان دولت پیشین مداوم هدف قرار گرفته و کشته شده‌اند. سازمان ملل متحد، نهادهای مدافع حقوق بشر، و حتی مقام‌های دولت آمریکا بارها از طالبان خواسته‌اند که به تعهد خود از جمله در صدور فرمان عفو عمومی پایبند بمانند، اما این درخواست‌ها اثری بر رفتار و کارکرد طالبان نداشته است.