آرتورو مک فیلدز، سفیر سابق نیکاراگوئه در سازمان کشورهای آمریکایی، با نگارش یادداشتی برای نشریه هیل، به بررسی سفرهای اخیر ابراهیم رئیسی به کشورهای آمریکای لاتین پرداخت. این روزنامه‌نگار تبعیدی در یادداشت خود، رئیس‌جمهوری ایران را دیکتاتوری خواند که با اهداف ضدآمریکایی به کشورهای کمونیستی از جمله کوبا،‌ نیکاراگوئه و ونزوئلا رفته است تا با حاکمان دیکتاتور آن کشورها دیدار کند.

مک فیلدز در یادداشت خود اشاره کرد: رئیس دولت ایران که ایالات متحده تحریم‌هایی را علیه او اعمال کرده است، در سفر خود تلاش کرد مشارکت‌هایی ژئوپلیتیک را علیه آمریکا، دشمن مشترک این چهار کشور ناقض حقوق بشر، تقویت کند.

به نوشته او،‌ ابراهیم رئیسی، شخصیت متعصب مذهبی که باعث اعدام صدها نفر در ایران شده است، در سفر خود به آمریکای لاتین، خطاب به حاکمان دیکتاتور کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا تکرار کرد که رابطه آن‌ها یک رابطه عادی نیست بلکه یک رابطه راهبردی در برابر مداخله خارجی است.

در حالی که رئیس‌جمهوری ایران درباره نیاتش به‌وضوح سخن می‌گفت،‌ جان کربی، هماهنگ‌کننده ارتباطات راهبردی امنیت ملی ایالات متحده، در مورد سفر او گفت: «ما از کشورهای این نیمکره یا هیچ‌یک از کشورهای دیگر نمی‌خواهیم انتخاب کنند با چه کسی دیدار کنند. خودشان در این زمینه تصمیم خواهند گرفت اما ما بر منافع امنیت ملی خود در منطقه متمرکزیم.» کربی همچنین خاطرنشان کرد که پنتاگون از رفتار بی‌ثبات‌کننده ایران نگران است.

طی دیدارهای انجام‌گرفته در کشور ونزوئلا، کاراکاس و تهران اعلام کردند که به دنبال ارتقای همکاری‌های نفتی و تجاری بیشترند که در سال‌های آینده از سه میلیارد دلار به ۲۰ میلیارد دلار خواهد رسید.

نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا و ابراهیم رئیسی همچنین از افزایش پروازهای بین دو کشور و ترویج همکاری‌های گردشگری و تحقیقات علمی سخن گفتند و ۲۵ قرارداد دوجانبه در بخش‌هایی مانند پتروشیمی، حمل‌ونقل و معدن و موارد دیگر امضا و اعلام کردند که به دنبال توسعه صادرات و بهره‌برداری‌های نفتی‌اند.

رئیسی در کوبا نیز شش توافقنامه امضا کرد که حوزه‌هایی مانند مخابرات و فناوری اطلاعات را پوشش می‌داد. تهران و هاوانا همچنین از تقویت مبادلات بین وزارتخانه‌های دادگستری و مقام‌های گمرکی خود خبر دادند. این در حالی است که ایران طی دهه گذشته خط اعتباری بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار در سال به کوبا اعطا کرده، اما این تامین مالی در پنج سال گذشته قطع شده است.

برخلاف کوبا و ونزوئلا، رابطه ایران با نیکاراگوئه شامل مراودات مالی یا تجاری قوی نبود. اگرچه دنیل اورتگا، رئيس‌جمهوری نیکاراگوئه، از جمهوری اسلامی برای مشارکت در پروژه‌های سرمایه‌گذاری مختلف دعوت کرد.

در سفر اخیر ابراهیم رئيسی به این کشور، سه قرارداد امضا شد که یکی از آن‌ها بر ترویج تجارت آزاد متمرکز است. با وجود این، هیچ مسیر تجاری، محصولات جذاب یا قیمت رقابتی برای چنین فعالیتی وجود ندارد.

مک فیلدز می‌افزاید:‌ به نظر می‌رسد که تحریم‌های شدید آمریکا گامی درست در مسیر انزوای ایران است زیرا قوانین سختگیرانه سبب شده است خرید غیرقانونی نفت از این کشور با مشکل مواجه و مانع توانمندی رژیم حاکم بر ایران شود. با همه این‌ها، سفر رئیس‌جمهوری ایران و دیدارش با حاکمان اقتدارگرای آمریکای لاتین به همراه لفاظی‌های ضدآمریکایی و انعقاد چندین قرارداد همکاری، نگران‌کننده است.

او در پایان نوشت: با توجه به سرکوب مردم در داخل ایران، حمایت جمهوری اسلامی از روسیه در جنگ اوکراین و در عین حال تقویت روابط با دشمنان ایالات متحده در آمریکای لاتین، اکنون زمان مناسبی برای نزدیکی به جمهوری اسلامی یا تلاش برای برقراری تفاهم نیست. اکنون امنیت نیمکره غربی در خطر است و این نیاز فوری وجود دارد که با رهبری قوی‌تر، برای توقف بازی‌های ژئوپلیتیکی ایران اقدام‌های اساسی انجام شود.