برخی از زنان در رسانه‌های اجتماعی عکس‌ها و ویدیوهای بینی خود را قبل و در طول بارداری به اشتراک می‌گذارند. این موج که «بینی بارداری» نام گرفته است، نشان می‌دهد که چگونه اندازه و فرم بینی برخی از زنان در طول دوران بارداری عوض می‌شود. دلیل اصلی بینی بادکرده هورمون‌هایی‌اند که در بارداری افزایش می‌یابند و به گشادشدن رگ‌ها منجر می‌شوند که می‌تواند به جریان خون بیشتر در مناطقی خاص مانند رحم کمک کند. 

آدام تیلور، مدرس و مدیر مرکز آموزش آناتومی بالینی دانشگاه لنکستر، معتقد است پف کردن بینی در دوران بارداری تنها تغییر عجیبی نیست که بدن شما ممکن است در زمانی که در انتظار تولد فرزندتان‌اید، با آن مواجه شوید.

در ادامه به چند مورد دیگر پرداخته شده است.

قلب بزرگ‌تر

قلب در دوران بارداری تغییرات زیادی می‌کند تا بتواند با رشد جنین سازگار شود. از جمله اینکه در نتیجه فشرده شدن و جابه‌جایی اندام‌های شکمی به منظور جا باز کردن برای رشد جنین، قلب به سمت بالای قفسه سینه هل داده می‌شود.

علاوه بر این، ماهیچه‌های قلب هم ضخیم‌تر و اندازه‌ آن‌ها بزرگ‌تر می‌شود. در این دوران، قلب برای به گردش درآوردن حجم اضافی خون در بدن مادر و نوزاد باید بسیار سخت‌تر کار کند؛ تا هشت برابر بیشتر در دقیقه در مقایسه با قبل از بارداری. در برخی موارد، میزان خونی که در زمان بارداری در سراسر بدن یک زن گردش می‌کند، دو برابر می‌شود تا اکسیژن کافی به جنین برسد.

تغییرات در رنگ پوست

بسیاری از ما درباره «درخشش» دوران بارداری شنیده‌ایم که باعث می‌شود رنگ پوست برخی زنان روشن‌تر به نظر برسد؛ اما برخی مادران با ملاسما یا لکه‌های بارداری مواجه می‌شوند که به تیره شدن پوست اطراف چشم، بینی، چانه و لب بالایی منجر می‌شود.

این لکه‌ها یک علامت بسیار شایع‌اند و حدود ۷۵ درصد از زنان باردار آن‌ها را دارند؛ هرچند در زنانی با رنگ پوست تیره‌تر بیشتر رایج است. این تغییرات در زنان مختلف متفاوت است و معمولا مدت کوتاهی پس از تولد کودک یا زمانی که شیردهی تمام می‌شود، از بین می‌روند.

علت دقیق ملاسما در بارداری ناشناخته است، اما تصور می‌شود افزایش استروژن و پروژسترون در بروز آن دخیل باشد.

رشد و ریزش مو

برای بسیاری از زنان، به لطف افزایش استروژن در بدن که باعث می‌شود فولیکول‌های مو در حالت رشد باقی بمانند، موها در دوران بارداری رشد می‌کنند و سالم‌تر به نظر می‌رسند. البته این تغییرات هورمونی روی همه فولیکول‌های مو تاثیر می‌گذارند، نه فقط روی فولیکول‌های موی سر که به این معنا است که در دوران بارداری رشد مو در جاهایی مثل پشت‌ لب، بالای ران، شکم و پشت هم زیاد شود و معمولا پس از بارداری هم از بین می‌رود.

برخی از زنان در دوران بارداری ریزش مو دارند. این اتفاق در اثر شوک بارداری بر بدن ایجاد می‌شود و باعث می‌شود موها به فاز «استراحت» وارد شوند و سپس بریزند. ریزش مو معمولا با پیشرفت بارداری کاهش می‌یابد.

سلامت دهان و دندان

همه‌چیز زیر سر هورمون‌ها است. افزایش استروژن و پروژسترون لثه‌ها را مستعد خونریزی، عفونت و آسیب می‌کند. حدود ۷۰ درصد زنان باردار التهاب لثه دارند. دندان‌ها نیز در دوران بارداری در معرض خطر آسیب‌دیدگی و پوسیدگی قرار دارند، تهوع صبحگاهی و اسید معده نیز می‌توانند پوشش محافظ روی دندان‌ها را حل کنند.

همچنین ممکن است دندان‌ها در دوران بارداری لق شوند. این به دلیل سطح استروژن در کنار افزایش هورمونی به نام ریلکسین است که باعث می‌شود تمام رباط‌های بدن در طول بارداری انعطاف‌پذیرتر شوند تا به زایمان کمک کنند؛ اما در حالی‌ که این کار در برخی از قسمت‌های بدن (مانند لگن) مفید است، روی رباط‌هایی که هر دندان را در جای خود محکم می‌کنند هم تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود دندان‌ها لق شوند.

برخی تغییراتی که در دوران بارداری با آن مواجه خواهید شد ممکن است باعث نگرانی شوند، اما همه آن‌ها برای اطمینان از رشد مناسب جنین در رحم طراحی‌شده‌اند و خوشبختانه بیشترشان موقتی‌اند و اندکی پس از زایمان، ناپدید می‌شوند.

توصیه ما این است که دفترچه‌ای تهیه‌ و این تغییرات را یادداشت کنید تا پزشک در موقع لزوم،  بتواند به این تغییرات که شاید نشانه بیماری باشند اشراف کافی داشته باشد. شاید هم در بارداری بعدی به کارتان بیاید. اغلب اوقات این نگرانی‌ها به‌سرعت برطرف می‌شوند و این دفترچه به یکی از اقلام خاطره‌انگیز برای شما و خانواده‌تان تبدیل خواهد شد.