شکاف میان دولت و ملت و هنرمندان و ورزشکاران با جمهوری اسلامی به جایی رسیده که کسی حاضر نیست مدیرعامل خانه‌سینما شود و تاکنون ۱۹۰ هنرمند احضار، بازداشت و ممنوع‌الخروج شده‌‌اند.

​​علیرضا حسینی، عضو هیئت‌مدیره خانه سینما این مطلب را در گفت‌وگو با اعتماد‌آنلاین بیان کرد و گفت دست‌کم ۱۱ نفر پیشنهاد قبول این مسئولیت را رد کرده‌اند. به گفته حسینی، از شهریور امسال تاکنون برای پذیرش سمت مدیرعاملی خانه سینما با ۱۱ نفر از «سینماگران و اشخاص صاحب‌صلاحیت» مذاکره شده که اما هیچ‌یک حاضر نشدند این مسئولیت را بپذیرند.

او «شرایط موجود، موانع قانونی در اساسنامه و شرایط اقتصادی نامتعارف» را علت اصلی پاسخ منفی این افراد اعلام کرد.

این عضو هیئت‌مدیره خانه‌سینما می‌گوید از آنجا که «خانه سینما و هیئت‌مدیره سلیقه و برنامه‌های خاص خود را دارد، پذیرش مسئولیت مدیرعاملی در چنین شرایطی کار سختی است».

خودداری بسیاری از اهالی سینما از قبول این مسئولیت و فاصله‌‌ گرفتن آن‌ها از نهاد‌های حکومتی و پروژه‌های دولتی پس از آغاز اعتراض‌های سراسری در ایران افزایش چشمگیری داشت. اوج این قهر و دوری در جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۱ آشکار شد و بسیاری از هنرمندان و بازیگران سینما حاضر نشدند در این برنامه حکومتی شرکت کنند.

در جریان اعتراض‌های سراسری سال ۱۴۰۱ تعداد قابل‌توجهی از هنرمندان و بازیگران در کنار مردم ایستادند و فریاد اعتراض برآوردند که بازداشت یا احضار شدند. علیرضا حسینی در این‌باره می‌گوید بر اساس آمار کمیته حقوقی خانه سینما، در جریان این اعتراض‌ها ۶۹ بازیگر بازداشت، احضار و ممنوع‌الخروج شدند. حسینی تعداد کل هنرمندان عرصه سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی را که طی این مدت با چنین محدودیت‌ها یا برخورد‌هایی مواجه شده‌اند، ۱۹۰ نفر اعلام کرد.

او در عین حال گفت که هیچ بازیگری به طور رسمی ممنوع‌الکار نشده، اما ممنوع‌الخروجی گروهی از آن‌ها همچنان به قوت خود باقی است.

اعتراض‌ها در ایران در پنجمین ماه خود علاوه بر سرکوب‌های گسترده، با احضار و بازداشت بازیگران تئاتر و سینما همراه شد؛ هنرمندان و مردم هم با تحریم بسیاری از برنامه‌های دولتی به آن واکنش نشان دادند. طی این مدت، تعداد انگشت‌شماری کنسرت در ایران روی صحنه رفت اما تلاش‌های گسترده‌ وزارت ارشاد و سایر نهاد‌های امنیتی برای از سر گرفته شدن این برنامه‌ها همچنان ناکام ماند.

مقام‌های دولت سیزدهم و کلیت نظام جمهوری اسلامی گمان می‌‌کنند با سختگیری‌ می‌توانند مانع از تداوم موج تغییرات عمیق و گسترده‌ جامعه ایران شوند که از سال‌ها پیش آغاز شده است. 

حمله به طیف گسترده‌ای از ورزشکاران و هنرمندان و نویسندگان و اعمال ممنوعیت‌های گسترده برای فعالیت‌های آن‌ها از دیگر اقدام‌های امنیتی است که نزد طبقه متوسط و بسیاری از اقشار اجتماع مشروعیت و مقبولیتی ندارد. این محدودیت‌ها و فشار‌ها با این هدف صورت می‌گیرند که گروه‌های مرجع مستقل و منتقد حاکمیت به سکوت وادار شوند و سیستم بتواند مصون از انتقاد‌ و اعتراض‌، به راه خود ادامه دهد.

با این حال حجم زیاد ترانه‌های اعتراضی، ویدیوکلیپ‌ها، آثار گرافیکی و هنری که طی پنج گذشته در حمایت از اعتراض‌ها، تولید و منتشر شده‌اند، نشان‌دهنده قدرت‌نمایی نسل تازه‌ای از هنرمندان گمنام است که هم‌زمان با خیزش اخیر، مانند آتشفشانی از ایده‌های جدید و خلاقانه فوران کرده و همه ناظران را به شگفتی وا داشته‌ است.

موج انقلابی جامعه ایران که از روزهای پایانی شهریور تاکنون ادامه دارد، نه تنها هنرمندان شاغل در فضای رسمی را با خود همراه کرده، که به ظهور و دیده شدن نسل جدیدی از هنرمندان در فضای غیررسمی منجر شده است که در وضعیت عادی دیده نمی‌شدند.