روحانیون شیعه حاکم بر ایران همچنان با زبان تحمیق، تحقیر و فریب با مردم سخن می‌گویند و مدعی‌اند بخش بزرگی از مشکلات جامعه ایران برآمده از «ضعف ایمان» و «گناهان» آن‌ها است. محمدنبی موسوی‌فرد از جمله همین روحانیون است که دو سالی است از طرف علی خامنه‌ای نماینده او در استان خوزستان معرفی شده و سیستم هم درباره «ساده‌زیستی» او تبلیغات فراوانی به راه انداخته است.
موسوی‌فرد در این مدت اظهار‌نظر‌های دینی جنجال‌برانگیز و حاشیه‌ساز کم نداشته که تازه‌ترین آن‌ها مربوط به ارتباط دادن مشکلات کشاورزی به نپرداختن زکات است. او به‌تازگی مدعی شده که عمده آسیب‌ها به‌ویژه در مباحث کشاورزی به دلیل پرداخت نکردن زکات است و پرداخت زکات و اقامه نماز از جمله ماموریت‌هایی‌اند که خداوند به انسان داده است.
این روحانی در بخش دیگری از سخنان خود، «جامعه ایمانی» یا همان نیروهای مذهبی در ایران را خطاب قرار داد و آن‌ها را «مقصر برخی نابسامانی‌ها و پلشتی‌های حجاب» دانست. موسوی‌فرد خطاب به آنان گفت: «حتی اگر فردی تکه‌تکه شود، نباید ترک تکلیف [نهی از منکر] کند. در برابر دشمن باید سینه سپر کنیم و تذکر زبانی بدهیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
روحانیون شیعه حاکم بر ایران سال‌ها است که پشت دو مفهوم «بیحجابی» و «گناه» پنهان شده‌اند و این دو عامل را در کنار «دشمن»، مهم‌ترین دلایل مشکلات کنونی جامعه ایران معرفی می‌کنند. آن‌ها و به خصوص علی خامنه‌ای، با همین استدلال‌های مذهبی و فردی با تجویز دعا و ذکر و «طب اسلامی» به جنگ ویروس کرونا رفتند اما این خوش‌خیالی به مرگ دست‌کم ۱۴۵ هزار نفر در ایران منجر شد.
رویارویی با پدیده‌های مدرن از طریق ابزار سنت و مذهب و تفسیر شکست از این پدیده‌ها با حربه «بی‌دینی و گناهکار بودن مردم» از سیاست‌های ثابت چهار دهه گذشته این روحانیون در ایران است. این گفتمان مبتنی بر تقدیر‌گرایی و وابسته به متون مقدس و بیگانه با تحولات جامعه روزبه‌روز فاصله مردم ایران از حکمرانان شیعی را بیشتر کرده و در جامعه ایران دو زندگی موازی خلق کرده است.
یک بعد از مشخصات این زندگی همانی است که علی خامنه‌ای و دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی مبلغ آنند و تلاش می‌کنند سبک زندگی و باور‌های اقلیت دین‌دار حامی نظام را به کل جامعه تعمیم دهند. در بعد دیگر، هم ده‌ها میلیون مردمی‌اند که سبک زندگی آن‌ها از قوانین سفت‌وسخت دینی و سنتی فاصله گرفته و با ارزش‌های نوین جهانی پیوند خورده است.
مقام‌های جمهوری اسلامی برای مقابله با این زندگی موازی در ایران از مدت‌ها پیش تلاش برای سرکوب آن را آغاز کرده‌اند که یکی از نتایج آن بروز اعتراض‌های سراسری سال ۱۴۰۱ شد که مهم‌ترین خواسته آن عبور از کلیت نظام و حذف دین و دولت در تعیین سرنوشت و انتخاب انسان‌ها است.
