در آستانه شروع سال میلادی جدید، بسیاری از رسانه‌های جهان از تحلیل‌گران خود خواسته‌اند پیش‌بینی‌های خود از تحولات سیاسی-اجتماعی خاورمیانه در سال آینده در میان بگذارند.
یکی از پرسش‌های اصلی این است که آیا سال آینده میلادی در ایران، شاهد یک «انقلاب سیاسی» خواهیم بود؟
خبرگزاری بلومبرگ روز جمعه ۳۰ دسامبر (نهم دی‌ماه) در گزارشی نوشت تحولات سیاسی ایران و انتخابات ریاست جمهوری ترکیه می‌تواند مهم‌ترین رخدادهای سال ۲۰۲۳ باشد و ژئوپلیتیک منطقه را تغییر دهند.
بهنوشته بلومبرگ، مهم‌ترین پرسش درباره اعتراض‌های فعلی در ایران این است که آیا خیزش کنونی مردم ایران می‌تواند در نهایت، در قالب یک «انقلاب»، به فروپاشی نظام جمهوری اسلامی منجر شود؟
Pedro PARDO / AFP
بلومبرگ به‌نقل از برخی از تحلیل‌گران می‌نویسد: اعتراض‌های فعلی در ایران، فراتر از اعتراض به قوانین محدودکننده حجاب اسلامی علیه زنان است و کلیت نظام حاکم را هدف قرار داده است.
بلومبرگ در ادامه گزارش خودش، به این نکته اشاره می‌کند که اعتراض‌های فعلی در ایران، از ابتدای قدرت‌گیری نظام جمهوری اسلامی، در سال ۱۳۵۷، بی‌مانند است.
بهنوشته بلومبرگ، به‌دنبال بیش از چهار دهه حاکمیت نظام جمهوری اسلامی، ایران در عرصه بین‌المللی منزوی شده است، اقتصادش ضعیف و مردمش فرصت‌های زیادی را از دست داده‌اند. در کنار همه این‌ها، صداهای اعتراضی سیاسی نیز سرکوب شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در چنین شرایطی، جای تعجب نیست که اکثر معترضان جوان در ایران، خواهان فروپاشی کلیت نظام حاکمند و در برابر انواع سرکوب‌‌های نظام جمهوری اسلامی، از جمله بازداشت‌‌های گسترده و شکنجه‌ها، ناامید نمی‌شوند و به مقاومت خود ادامه می‌دهند.
با این همه، هنوز نشانه‌های پرشماری از فروپاشی ساختار سرکوب نظام جمهوری اسلامی و ریزش در میان نیروهای مسلح وابسته وجود ندارد. بهنوشته بلومبرگ، خمینی در سال ۱۳۵۷ تنها با همراه کردن بخش‌های بزرگی از نیروهای مسلح توانست نظام حاکم را سرنگون کند.
بهنوشته بلومبرگ، هرچند هنوز نشانه‌هایی از ریزش در میان نیروهای مسلح نظام جمهوری اسلامی و سرکوب‌گران حکومت دیده نمی‌شود، اما اگر از تاریخ انقلاب‌ها، از جمله خود انقلاب ۱۳۵۷ ایران، چیزی یاد گرفته باشیم، این است که تحولات سیاسی می‌توانند ابتدا به‌آرامی و سپس به یکباره رخ دهند.
