بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، در حال حاضر ۸۱ دانشگاه در ایران در حال اعتراض و اعتصاب‌اند و تاکنون دست‌کم ۲۰۵ دانشجو بازداشت شده‌اند؛ با این حال اعتراض‌های دانشجویی با وجود ابلاغ بخشنامه تشکیل تمام کلاس‌ها حتی با حضور یک دانشجو، ورود ماموران لباس‌ شخصی به حریم دانشگاه‌ها و سرکوب شدید دانشجویان، همچنان ادامه دارد. در روزهای اخیر، ماموران لباس‌شخصی، با تعرض به حریم دانشگاه شماری از دانشجویان دانشگاه مازندران را ربودند و به مکانی نامعلوم منتقل کردند. گزارش‌هایی هم از حمله نیروهای حراست به دانشجویان دانشگاه تهران و دستگیری تعدادی از آنان منتشر شده است.

کانال تلگرامی شوراهای صنفی دانشجویان کشور روز چهارشنبه در گزارشی، اعلام کرد که نیروهای امنیتی و لباس‌شخصی در داخل و اطراف دانشگاه مازندران، دانشجویان را بازداشت می‌کنند؛ به طوری که از تعداد دانشجویان بازداشت‌شده آمار دقیقی در دست نیست. بر اساس این گزارش، سه تن از دانشجویان بازداشتی روز چهارشنبه، در حالی که به‌شدت ضرب‌وشتم شده بودند، به قید وثیقه آزاد شدند.

دستگیری گسترده دانشجویان دانشگاه مازندران از روز دوشنبه، ۲۵ مهر، آغاز شد؛ در این روز، شماری از دانشجویان با در دست داشتن پلاکاردهایی، تجمع اعتراضی برگزار کردند و آزادی یک دانشجو به نام امیررضا دوزنده را خواستار شدند اما حراست دانشگاه از راهپیمایی دانشجویان جلوگیری کرد و معاون فرهنگی و رئیس حراست دانشگاه هم دانشجویان را به باد تمسخر گرفتند و گفتند که امیررضا دوزنده آزاد است و «به شما می‌خندد».

اقدام مدیران این دانشگاه در تمسخر و دروغگو خطاب کردن دانشجویان، اعتراض آن‌ها را در پی داشت. دانشجویان در نهایت، پس از چهار ساعت اعتراض، از دانشگاه خارج شدند. بیرون از دانشگاه، نیز تعدادی از دانشجویان دختر مقنعه‌هایشان را درآوردند و شعار «زن، زندگی، آزادی» سر دادند؛ اما نیروهای لباس‌شخصی که از چندین ساعت قبل به تعداد زیاد در محیط اطراف دانشگاه مستقر شده بودند، برخی از این دانشجویان را بازداشت کردند.

اعتراض دانشجویان دانشگاه مازندران روز سه‌شنبه، ۲۶ مهر، نیز ادامه یافت و این بار دانشجویان به بازداشت گسترده دوستان خود معترض شدند. بعد از حمله رئیس و ماموران حراست به دانشجویان، رئیس دانشگاه بین دانشجویان رفت و گفت که قرار بود امیررضا دوزنده روز قبل آزاد شود اما به دلیل تجمع دانشجویان، او را آزاد نکردند. رئیس دانشگاه در حالی این ادعا را مطرح کرد که معاون او روز قبل گفته بود دانشجوی نامبرده آزاد است.

پاسخ سربالای مقام‌های دانشگاه به دانشجویان خشم آنان را بیشتر کرد و دانشجویان با شعارهایی مانند «دانشگاه نظامی نمی‌خوایم، نمی‌خوایم» اعتراض خود را ادامه دادند. در این هنگام، فرماندار بابلسر وارد دانشگاه شد و در سخنانی، اعتراض‌های دانشجویی را جرمی شبیه «دزدی» توصیف کرد. این موضوع به تشدید اعتراض‌ها منجر شد و بازهم هنگام خروج دانشجویان از دانشگاه، ماموران لباس‌شخصی تعدادی از آنان را دستگیر کردند؛ البته تعدادی هم موفق شدند فرار کنند.

بر اساس اعلام شوراهای صنفی دانشجویان کشور، در روز سه‌شنبه، دست‌کم ۱۵ دانشجو در دانشگاه مازندران دستگیر شدند. ماموران لباس شخصی به خوابگاه پسران هم حمله کردند اما دانشجویان اجازه ندادند کسی را دستگیر کنند. ماموران حکومت سپس شامگاه سه‌شنبه به یکی از خوابگاه‌های دختران حمله بردند و یکی از دانشجویان را بازداشت کردند.

مسئولان دانشگاه مازندران قول داده بودند در روز چهارشنبه، ۲۷ مهر، به اعتراض دانشجویان رسیدگی کنند اما در نهایت از خود سلب مسئولیت کردند و تنها گفتند که ورود نیروهای اطلاعات به داخل دانشگاه «اشتباه» بود. آن‌ها به نمایندگان دانشجویان گفتند: «از استان به ما فشار می‌آورند که همه‌جا اعتراض خوابیده، واسه شما چرا تازه شروع شده؟ چه خبره دانشگاه؟» و در ادامه هم دانشجویان را تهدید کردند که «ما به بالاسری‌ها قول دادیم از طریق کمیته انضباطی با دانشجویان برخورد کنیم».

شوراهای صنفی دانشجویان کشور در گزارش خود، تاکید کرد با وجود قول مساعد رئیس دانشگاه مبنی بر حفاظت از دانشجویان، روز چهارشنبه نیز دستگیری دانشجویان در اطراف دانشگاه ادامه یافت.

حراست دانشگاه تهران یا بازوی نیروهای امنیتی

دانشگاه تهران نیز طی روزهای گذشته صحنه دستگیری گسترده و ضرب‌وشتم شدید شماری از دانشجویان بود. بر اساس گزارش‌های رسیده، ماموران حراست روز دوشنبه، ۲۵ مهر، تعدادی از دانشجویان این دانشگاه را دستگیر کردند و در ساختمان‌های دانشگاه به‌شدت کتک زدند.

شوراهای صنفی دانشجویان کشور اعلام کرد: «شدت جراحات نشان می‌دهد که ضربات وارده تنها با مشت و لگد نبوده و حجم زیادی از ضربات وارده از طریق گرفتن موی سر یکی از دانشجویان و کوبیدن سر ایشان به میز و دیوارهای اتاق حراست صورت گرفته است.»

دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به اینکه کارکنان حراست دانشگاه به بازوهای نیروهای امنیتی تبدیل شده‌اند، قصد داشتند در پردیس مرکزی دانشگاه تجمع اعتراضی برگزار کنند اما حراست دانشگاه به اقدامی بی‌سابقه‌ متوسل شد که «می‌توان آن‌ را مصداقی از مدیریت دانشگاه با محور قرار دادن سرکوب اعتراض‌های دانشجویی دانست». بنا بر مشاهدات دانشجویان، در روز چهارشنبه ۲۷ مهر، نگهبانان همیشگی کنار درهای دانشگاه نبودند و جای خود را به لباس‌شخصی‌هایی داده بودند که برخی یونیفرم حفاظت فیزیکی دانشگاه را پوشیده بودند و برخی با لباس آبی کم‌رنگ، بر ورود و خروج دانشجویان نظارت می‌کردند.

گفته می‌شود نگهبانان جدید به دانشجویان دانشکده‌های خارج از پردیس مرکزی اجازه ورود ندادند؛ در حالی‌ که طبق قانون دانشگاه این دانشجویان حق دارند از محیط دانشگاه، کتابخانه مرکزی و مسجد استفاده کنند. در این گزارش آمده است: «در تمامی ساعت‌های صبح تعدادی از ماموران با لباس حفاظت فیزیکی در میانه پردیس مرکزی ایستاده بودند و در اقدامی حیرت‌انگیز، از ورود دانشجویان دانشگاه تهران به حریم دانشگاه علوم پزشکی تهران و ورود دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران به حریم دانشگاه تهران جلوگیری می‌کردند؛ در حالی‌ که بسیاری از امکانات این دو دانشگاه همچون کتابخانه مرکزی و مسجد، مشترک‌اند.»

مشاهدات میدانی و تصاویر منتشرشده در فضای مجازی حاکی از آن است که مدیران دانشگاه برای دیده نشدن تجمع‌های اعتراضی دانشجویان از خیابان، در مجاورت درهای پردیس مرکزی دانشگاه، پرده‌هایی بزرگ نصب کرده‌اند.

شوراهای صنفی دانشجویان کشور بر این باور است که مسئولان دانشگاه تهران ابتدا قصد داشتند با «دروغ‌پراکنی و انتشار خبر کذب آزادی تمام دانشجویان»، صدای اعتراض دانشجویان را خاموش کنند اما حال که می‌بینند دانشجویان به این مسئله آگاهی دارند، می‌خواهند تمامی توان خود را برای سرکوب هسته‌های اعتراضی در داخل دانشگاه صرف کنند.

با وجود سرکوب و جو شدید امنیتی و افزایش شمار دانشجویان بازداشت‌شده، جنبش دانشجویی ایران همچنان به شکلی فراگیر ادامه دارد. روز چهارشنبه، ویدیوهایی از اعتصاب دانشجویان در دانشگاه‌های کرمانشاه و زاهدان منتشر شد. دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی هم علی‌رغم فشارها و تهدیدهای امنیتی، در حمایت از دانشجویان بازداشتی و اعتراض به سرکوب‌های فراگیر، شعارهایی مانند «دانشجوها تو زندان، بی‌شرف‌ها زندان‌بان» و «لباس‌شخصی دانشگاه، دانشجوها بازداشتگاه» سر دادند. دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نیز به نشانه اعتراض روی در و دیوارهای این دانشگاه دست‌های خونین کشیدند.

دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان که همچنان در اعتصاب و تحریم‌اند، بدون تفکیک جنسیتی در سلف حضور پیدا کردند و دانشجویان دانشگاه هنر نیز با همخوانی سرود «ای ایران»، همبستگی‌ خود را با اعتراض‌های عمومی اعلام کردند.