جمهوری اسلامی که از سال‌ها پیش روسای فدراسیون‌ها و باشگاه‌های پرطرفدار ورزشی‌ را با در نظر گرفتن بحران‌های احتمالی سیاسی انتخاب می‌کرد، امروز از این چینش سیاسی بهره‌برداری می‌کند. از رئیس فدراسیون فوتبال که گویی در جهان دیگری زندگی می‌کند و حتی ضبط گذرنامه علی دایی هم او را به واکنش وا نمی‌دارد تا علیرضا دبیر که موضع‌گیری‌هایش نشانی از یک ورزشکار ندارد و شنیده می‌شود کشتی‌گیران را تهدید کرده است.

وزارت ورزش در صدد این برآمده‌ که با گماشتن افراد خود به عنوان سرپرست بر سایر فدراسیون‌های ورزشی، اوضاع ورزش را در شرایط فعلی بیش از پیش تحت کنترل خود درآورد.

در روزهایی که مصطفی‌ آجرلو هر معترضی را در باشگاه استقلال حذف می‌کند، هر مدیر یا رئیسی که کمترین ناهماهنگی در سرکوب اعتراض‌ها داشته باشد هم به سرعت حذف می‌شود. البته به شرط اینکه پیش از آن، خودش مثل محسن صادق‌زاده، مدیر تیم ملی بسکتبال استعفا نداده باشد یا مثل رسول خادم از سال‌ها پیش در پی انتقاداتش کناره نگرفته باشد.

کمتر کسی است که از ریشه‌های مدیران حاکمیت در ورزش ایران بی‌خبر باشد. از سال‌ها پیش تمام تلاش وزارت ورزش دخالت زیرپوستی در انتخابات فدراسیون‌های ورزشی بوده تا روسایی هماهنگ با وزارت و مواضع حاکمیت بر مسند ریاست فدراسیون‌های ورزشی بنشینند.

این تلاش در ماه‌های اخیر یا حتی هفته‌های اخیر به مراتب شدیدتر شده است. از همان زمان که گزارش‌های تحقیق و تفحص مجلس درباره نقش مهدی تاج در فساد ۹۲ هزار میلیاردی هم نتوانست مانع از تایید صلاحیت او شود و در نهایت تاج را به ریاست فدراسیون فوتبال نشاند، مشخص بود که برای وزارت ورزش و حاکمیت، سلامت مالی یا تخصص گزینه‌ها معیار تایید صلاحیت نیست. آنچه معیار است گوش به فرمان بودن است، تا در روزهایی که صدای اعتراضی از کسی بلند شد، اوضاع تحت کنترل باشد. مثل همین حالا که تاج انگار رئیس فدراسیون فوتبال کشور دیگری است. او نه به تهدیدهای علیه علی کریمی اعتراضی دارد و نه واکنشی به رفتاری نشان می‌دهد که با علی دایی شد. حتی دستگیری و تهدید فوتبالیست‌های شاغل در لیگ برتر و لیگ یک هم حمایت رئیس فدراسیون فوتبال را در پی نداشت.

تاج البته خیالش راحت بود که فوتبال مدیران عاملی دارد که پیش از دخالت او صدای فوتبالیست‌های معترض را کوتاه می‌کنند. مثل مصطفی آجورلو که از جایی به مدیریت استقلال گماشته شد که حتی وزیر ورزش هم از آن بی‌اطلاع بود و در ابتدا خبر را تکذیب کرد. یا محمدرضا ساکت که به تمامی ورزشکاران زن و مرد سپاهان در تمامی رشته‌ها دستور داده است که دیگر هیچ متن یا تصویری با اشاره به مهسا امینی یا اعتراضات سراسری در ایران منتشر نکنند.

این اتفاقات اما تنها به فوتبال خلاصه نمی‌شود که البته با توجه به هواداران بیشتری که فوتبال به خود اختصاص داده، طبیعتا این نفوذ هم بیشتر از سایر رشته‌هاست. با شدت گرفتن اعتراض‌ها اما وزارت ورزش حتی از تعیین سرپرست و انتخاب رئیس برای فدراسیون‌های سوارکاری و گلف هم غافل نمانده است و اصرار دارد که گزینه‌های خودش را سرپرست این فدراسیون‌ها کند.

مسعود خلیلی، رئیس فدراسیون سوارکاری که مدتی پیش با رای مجمع این فدراسیون انتخاب شده بود، حالا با این بهانه وزارت که مجمع انتخاباتی فدراسیون سوارکاری را تایید نکرده بودند، جای خود را به سرپرست منتخب وزارت داده است. خلیلی در گفتگو با طرفداری این تصمیم وزارت ورزش را خلاف اساسنامه دانست و گفت: «انگار از پشت صحنه تصمیمات را می‌گیرند و هدایت می‌کنند، چون مدیرانی که ما می‌بینیم همه قول مساعد می‌دهند و حرف‌های دیگری دارند. این معضل مختص به ما هم نیست و در فدراسیون‌های ژیمناستیک، شمشیربازی و اسکواش هم همین داستان‌هاست.»

همان‌طور که خلیلی هم در صحبت‌هایش اشاره کرده، این روزها وزارت ورزش با همین دخالت‌ها اوضاع فدراسیون‌های ورزشی را متزلزل کرده است.

به دنبال همین وضعیت فدراسیون ژیمناستیک به طور جدی در معرض تعلیق است. وزارت ورزش و جوانان، عابد حق‌دادی را به‌عنوان سرپرست برای این فدراسیون انتخاب کرده که او همزمان مدیرکل ورزش استان مرکزی را برعهده دارد و نمی‌تواند مسائل مربوط به ژیمناستیک را پیگیری کند. حالا  مشخص نیست چرا در روزهای بلاتکلیفی فدراسیون ژیمناستیک وزارت چنین گزینه‌ای را انتخاب کرده است، یا اینکه چرا وزارت ورزش ابلاغیه سرپرست فدراسیون ژیمناستیک را صادر نمی‌کند تا حداقل ثبت‌نام اولیه برای حضور در مسابقات مختلف پیگیری و از همه مهم‌تر مجمع ژیمناستیک  هر چه سریع‌تر برگزار شود.

گویا صرفا حضور سرپرست معتمد وزارت ورزش اهمیت دارد و وزارت در این شرایط بحرانی نمی‌خواهد به برگزاری انتخابات برای فدراسیون‌ها تن دهد.

فدراسیون گلف هم وضعیت بهتری ندارد. با اینکه قرار بود مجمع فوق‌العاده این فدراسیون با موافقت وزارت ورزش، دوم آبان ماه برگزار شود اما بر اساس نامه معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای، این مجمع لغو و به تاریخ دیگری موکول شد. با توجه به پایان دوره ریاست حمید عزیزی رئیس فدراسیون گلف، به نظر می‌رسد وزارت ورزش و جوانان قصد دارد بدون برگزاری مجمع فدراسیون گلف برای این فدراسیون سرپرست تعیین کند.

هدف نهایی انتصاب روسایی در همه فدراسیون‌های ورزشی مثل روسای فدراسیون‌هایی مثل فوتبال یا حتی در شرایط ایده‌آل‌تر -به زعم آنها- کشتی است. رئیس فدراسیون معیار جمهوری اسلامی، علیرضا دبیر است که بلافاصله بعد از شروع اعتراض‌ها در مصاحبه‌ای می‌گوید: «اگر واقعا کسی تخلف کرده خود نظام باید با او برخورد کند، نگذاریم یک سری مفت‌بر این کار را انجام دهند. من به خانواده آن بنده خدا تسلیت می‌گویم و او خواهر، عزیز و ناموس ما بوده است و همه ما روی او تعصب داریم. می‌دانم که نظام این قدر گنجایش دارد و آن قدر ظرفیتش گنده است، خود من به عنوان نوکر این مردم و نوکر این نظام، خواهش می‌کنم خودشان بیایند و حتی به عنوان کارشناس ببینند، چیزی بوده یا نبوده و به مردم اطلاع دهند.»

دبیر، کشتی‌گیران را با روش خود تهدید کرده که در صورت بروز هر واکنشی به شرایط فعلی دیگر هرگز نه رنگ المپیک را خواهند دید و نه مسابقات جهانی را. این همان کاری است که حاکمیت از روسای فدراسیون‌ها و مسوولان ورزشی‌اش انتظار دارد.