به گفته گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر کره شمالی، نزدیک به نیمی از جمعیت کره شمالی سوءتغذیه دارند.
به گفته «توماس اوجیا کوینتانا» حدود ۱۴۰ هزار کودک دچار«کمغذایی» هستند که از آن تعداد، ۳۰ هزار نفر هم با «خطر فزاینده مرگ» روبهرو هستند.
آقای کوینتانا به کارگروه حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل گفت، حکومت این کشور به علت خطمشیهای زراعتی و اقتصادی ورشکستهاش، حقوق بشر را زیر پا میگذارد.
او اظهار داشت: «شرایط اقلیمی، زمینهای نابارور، بلایای طبیعی و اثرات منفی تحریمها نیز به ناامنی غذایی دامن زده است».
آقای کوینتانا طی سه سالی که گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر در آن کشور بوده است، هیچ بهبودی در وضعیت حقوق بشر آن مشاهده نکرده است که گزارش بدهد.
او گفت: «منابع اقتصادی صرف نیازهای اساسی مردم نمیشود»
و افزود: «تبعیضات فراگیری که در نظام توزیع عمومی وجود دارد، سبب شده است تا شهروندان عادی و بهخصوص کشاورزان و روستاییان، هیچ جیرهای دریافت نکنند».
به گفته کوینتانا، کشاورزی اشتراکی و منع کشاورزان از بهرهبرداری از اراضی منفرد، به ناامنی غذایی دامن میزند.
او گفت: «در عین حال، دولت شرایطی فراهم نکرده است که مردم بتوانند با خیال راحت در بازار تجارت و داد و ستد کنند و دچار جریمه، اخاذی و انواع مزاحمتهای دیگر نشوند».
او افزود که با این حال، اکثریت قریب بهاتفاق مردم کره شمالی «در حال حاضر برای حفظ بقای خود ناچارند در چنین بازارهایی فعالیت کنند».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او گفت، طنز قضیه در این است که کوتاهی دولت در تنظیم مقررات برای فعالیتهای بازاری نوپا، در حال ایجاد نابرابری فزایندهای است که در آن، داشتن ثروت مهم است؛ یعنی«آنهایی که پول داشته باشند، از حقوق اساسی از قبیل حق تحصیل، بهداشت، آزادی سفر و مسکن مناسب برخوردار خواهند بود».
به گفته آقای کوینتانا، آزادیهای اساسی را (در جامعه) بهشدت و به طرزی گسترده محدود کردهاند، و از جمله شهروندان را تحت تجسس و مراقبتهای شدید قرار میدهند.
او گفت: «مردم کره شمالی همچنان بهشدت وحشت دارند که مبادا گذارشان به اردوگاههای زندانیان سیاسی، موسوم به کوانلیسو، بیفتد».
«اگر به کسی انگ جاسوسی برای کشورهای دشمن یا خیانت بزنند، که چنین امری میتواند به خاطر مطالبه کردن حقوق اساسی رخ دهد، مأموران وزارت امنیت کشور بیدرنگ به سراغ وی میآیند و او را به کوانلیسو میفرستند و دیگر هرگز کسی از او خبردار نخواهد شد. به خانواده افراد مورد سوءظن هم خبر نمیدهند که چه بر سر آنها آوردهاند و کجا هستند».
آقای کوینتانا در مورد افرادی که از کره شمالی به چین فرار میکنند، گفت که در شش ماه گذشته از خانوادههایی که در کره جنوبی زندگی میکنند شنیده است که این فراریان را به زندان انداختهاند.
او گفت، فراریان از کره شمالی را نباید به زور برگرداند، چون شواهد زیادیهست، مبنی بر آن که در این صورت، در معرض شکنجه یا سایر موارد نقض حقوق بشر قرار میگیرند.
وی در ادامه گفت: «از دولت چین متشکرم که با من در این مورد بیشتر ارتباط میگیرد و امیدوارم که به این ترتیب، استانداردهای بینالمللی بیشتر رعایت شود».
به گفته آقای کوینتانا، کره شمالی ۱۳۲ توصیه از سایر کشورهای عضو سازمان ملل، از جمله این که «امکان دسترسی فوری، آزاد و بدون محدودیت به سازمانهای بینالمللی امدادرسانی بدهد تا به آسیبپذیرترین گروهها، از جمله زندانیان، کمک برسانند» را پذیرفته است.
این میتواند سبب شود تا برای نخستین بار، دسترسی بینالمللی به زندانها (در کره شمالی) میسر شود و «در نتیجه، فرصتی برای بهبودی شرایط زندانها فراهم شود».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent