گروه طالبان می‌خواهند به پاکستان بروند تا در رابطه با از سر گیری مذاکرات صلح با آمریکا و آغاز گفتگوهای میان افغانی با دولت و احزاب سیاسی افغانستان، با مقام‌های پاکستانی به رای زنی بپردازند. البته زلمی خلیل‌زاد، نماینده آمریکا در امور صلح افغانستان نیز در پاکستان به سر می‌برد و احتمال دارد این سفر توسط او سامان دهی شده باشد. توافق صلح با طالبان در اواسط ماه شهریور، درست قبل از امضای آن توسط دونالد ترامپ، از سوی وی لغو شد. ترامپ در واکنش به حمل انتحاری در منطقه شش درک کابل، که منجر به مرگ یک افسر نظامی آمریکایی شد، توافق صلح را لغو کرد.

همچنین گفتگوهای صلح را نیز به تعویق انداخت. به عقیده ترامپ طالبان هنوز روش‌های گفتگو برای صلح را نمی‌دانند. رئیس‌جمهور آمریکا در همان زمان گفت روش‌های دیگری نیز وجود دارد. پس از لغو توافق صلح، تمرکز روی انتخابات افغانستان بیشتر شد، در حالی که تا پیش از آن تردید‌ها در مورد برگزاری انتخابات افغانستان زیاد بود. اما پس از لغو توافق این تردید از بین رفت. جامعه جهانی مانند آمریکا کمک‌های‌شان را برای برگزاری انتخابات انجام دادند و سرانجام انتخابات در میان تدابیر امنیتی و حضور بسیار اندک رای دهندگان برگزار شد.

حالا پس از برگزاری انتخابات، بار دیگر مذاکرات صلح جز اولویت دولت افغانستان و کشورهای متحد افغانستان شده است. دولت افغانستان نیز بر آغاز گفتگوها تاکید دارد. چند روز قبل وزارت خارجه افغانستان اعلام کرده بود که انتظار دارد گفتگوهای صلح زودتر از سر گرفته شود.

اما به نظر می‌رسد این بار سناریوی مذاکرات تا حدی متفاوت باشد. پس از لغو توافق صلح توسط ترامپ تعدادی از سیاست‌مداران آمریکایی، عدم حضور دولت افغانستان را در مذاکرات صلح نادرست خواندند. از دید آنان ضعف اساسی این توافقات نبود یک طرف اصلی جنگ، که دولت افغانستان است، می باشد.

به همین دلیل احتمالا در صورت شروع دوباره گفتگوهای صلح، دولت افغانستان از همان آغاز در متن قضایا حضور خواهد داشت. از سوی دیگر رئیس‌جمهور غنی نیز در صورت پیروزی در نظر دارد تا حکومتی سیاسی فراگیر ایجاد کند. حکومتی که از احزاب و جناح‌های سیاسی با خود داشته باشد، تا در مذاکرات صلح نیاز نباشد یک بار با دولت افغانستان صحبت شود و یک بار با جناح‌ها و احزاب سیاسی.

طالبان نسبت به گذشته کوتاه آمده‌اند

هیئت گفتگو کننده گروه طالبان پس از لغو توافق صلح توسط ترامپ چند سفر خارجی داشته‌اند. آنان به روسیه و ایران رفته‌اند و حالا هم قرار است به پاکستان بروند. عمده‌ترین دلیل سفر به کشورهای همسایه، استفاده از نفوذ این کشورها برای از سرگیری مذاکرات صلح است. نماینده‌های طالبان نیز پیش از این چند بار به صراحت از ضرورت به برگشت آمریکا به گفتگو‌ها صحبت کرده‌اند. اما به نظرنمی‌رسد امتیازهایی که دولت آمریکا در گذشته برای طالبان در نظر گرفته بودند، این‌بار نیز به آن‌ها داده شود. مهم‌ترین امتیاز برای طالبان تایید ایجاد حکومت موقت بود که به نظر می‌رسد طالبان باید از این گزینه بگذرند. زیرا تا چند روز دیگر حکومت آینده افغانستان برای پنج سال مشخص خواهد شد و طالبان مجبورند با این حکومت، که با رای مردم به قدرت رسیده، گفتگو کنند. تنها در صورتی بحث حکومت موقت دوباره مطرح خواهد شد که نتایج انتخابات بحران ساز شود و بازنده‌های انتخابات نخواهند نتیجه اعلان شده توسط کمیسیون انتخابات را بپذیرند. در چنین شرایطی احتمال ایجاد حکومت موقت وجود دارد و در غیر آن هرگز.

مساله دوم سهم دهی به طالبان در قدرت است. گفته می‌شد آمریکایی‌ها به طالبان باغ‌های سبز و سرخ زیادی را نشان داده بودند تا آنان را ترغیب به صلح کنند زیرا در آن زمان طالبان قدرت بیشتری از امروز داشتند. حالا که با تمام تهدیدهای طالبان انتخابات برگزار شد و مردم هم، هرچند به مقیاس کمتر، رای خود را به صندوق‌ها ریختند، طالبان آن جایگاه سابق را ندارند. به نظرهم نمی‌رسد که حکومت بعدی بخواهد به طالبان امتیازهای بزرگی، مانند تغییر قانون اساسی، بازبینی نوع نظام و تغییرات دیگری از این دست بدهد. حملات دولت و نیروهای خارجی هم تا حد زیادی توان طالبان را کاهش داده است. همه این گزینه‌ها نشان می‌دهد که طالبان مجبورند در مذاکرات صلح تن به تمکین بیشتر از گذشته بدهند.