شماری از شهروندان افغانستان توزیع کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی را ناعادلانه و ظالمانه میدانند و میگویند این کمکها برای افغانهای نیازمند فرستاده میشود، اما طالبان این کمکها را بین نیروهای خود توزیع میکند. شماری از معترضان در صحبت با ایندیپندنت فارسی گفتند هر روز خبرهایی از کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی برای مردم افغانستان میشنوند، اما شاهد توزیع این کمکها در میان نیازمندان نیستند.
سمیعالله بامیانی، ساکن کابل میگوید: «من خبر دارم که کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی مستقیم به طالبان تحویل میشود و طالبان کمکها را نه به نیازمندان، بلکه بین افرادش توزیع میکند و کسی هم نیست که بر این روند نظارت کند.» بامیانی افزود که روند توزیع کمکهای بشردوستانه، ناعادلانه است و مسئولان سازمانها و کشورهای کمککننده باید بر روند توزیع نظارت کنند. احمدالله ندیم از ساکنان کابل نیز میگوید: «متاسفانه کشورهای جهان، چشمبسته به افغانستان کمک میکنند و افراد طالبان نیز این کمکها را به جیب خود میزنند و میگویند که به نیازمندان دادهاند، درحالیکه ادعای طالبان دروغی بیش نیست.»
شهروندان نیازمند و متعرض افغانستان از جامعه جهانی بهویژه نهادهای کمکرسان بینالمللی میخواهند که کمکهایشان را مستقیم به طالبان تحویل ندهند و تلاش کنند که افغانهای نیازمند را شناسایی کنند و کمکهایشان را به نیازمندان بدهند تا از فاجعه انسانی که بارها هشدار دادهاند جلوگیری شود.
نوریه حیدری که سرپرست هفت فرزند است، چندین بار برای گرفتن کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی ثبت نام کرده، اما تاکنون چیزی به دست نیاورده است. او از مسئولین طالبان انتقاد میکند و میگوید: «مسائل سیاسی، قومی، قبیلهایی در دریافت کمک تعیینکننده است. طالبان کمکها را به افراد خود میدهد. اگر توزیع کمکها همینگونه ناعادلانه به پیش برود و طالبان نیازمندان واقعی را فراموش کند، بدون شک فاجعه انسانی بزرگی رخ خواهد داد که مقصرش جامعه جهانی و طالبان خواهد بود.»
این شکایتها و اعتراضهای شهروندان افغانستان از توزیع کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی بین افراد طالبان در حالی است که پس از سقوط کابل به دست این گروه، حدود ۱۰ میلیارد دلار از ذخایر ارزی افغانستان در ایالاتمتحده آمریکا مسدود شد. آمریکا اعلام کرد تا ایجاد یک نظام همهشمول در افغانستان که نماینده تمام اقوام و اقشار آن کشور باشد و زنان افغان نیز در آن نقش داشته باشند، پولهای مسدود شده را آزاد نخواهد کرد. این تصمیم جامعه جهانی و آمریکا باعث شد که افغانستان با مشکلات بزرگ اقتصادی مواجه شود و مردم این کشور دچار فقر و گرسنگی شوند. شماری از خانوادهها در افغانستان گدایی میکنند یا مجبور به فروش فرزندان خود میشوند.
طالبان تاکید میکند که کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری را عادلانه بین نیازمندان در افغانستان توزیع میکند، اما مردم میگویند بیشتر افراد وابسته به طالبان از این کمکها استفاده میکنند. بر اساس گزارش سازمان ملل، ۲۳ میلیون انسان در افغانستان در معرض فقر و گرسنگی قرار دارند و از این میان ۹ میلیون نفر به کمکهای فوری، غذا و بهداشت نیازمندند.