محمود ترفع، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران، در واکنش به انتشار گزارشی درباره «بیآرتیخوابی افراد بی‌خانمان»، گفت: «این پدیده را انکار نمی‌کنیم.» او درعین‌حال افزود: «این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده است، نیست».
روز چهارشنبه ۸ دی‌ماه، پایگاه خبری تجارت نیوز در گزارشی از رواج پدیده اتوبوس‌خوابی بین افراد بی‌خانمان در پایتخت خبر داد. بر اساس این گزارش، برخی افراد که توانایی اجاره خانه ندارند در شب‌های سرد تهران به اتوبوس‌های تندرو شهری پناه می‌برند.
محمود ترفع، مدیرعامل شرکت اتوبوس‌رانی تهران، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: «از گذشته نیز شاهد خوابیدن معتادان روی صندلی در اتوبوس بوده‌ایم، اما این افراد جدید ظاهر مناسبی دارند و کارت بلیت می‌زنند و وارد اتوبوس می‌شوند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در گزارش پایگاه خبری تجارت نیوز نیز به نقل از یک راننده اتوبوس آمده است: «روزها هرکدام جایی مشغول‌اند و شب این‌جا پناه می‌گیرند. فکر نکنید همه اعتیاد دارند. هرکدام کاری دارند؛ اما انگار زورشان به اجاره خانه نمی‌رسد و حالا بیآرتیخوابی را انتخاب کرده‌اند.»
محمود ترفع با بیان اینکه پدیده اتوبوس‌خوابی «یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی» است، گفت: «ما وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم، اما شرکت واحد اتوبوس‌رانی در آن نقشی ندارد.» به گفته او، بر اساس قوانین شرکت واحد اتوبوس‌رانی، همه مسافران باید در انتهای خط، اتوبوس را ترک کنند.
در گزارش منتشرشده پایگاه خبری تجارت نیوز نیز به این موضوع اشاره شده است که اتوبوس‌خواب‌ها تا صبح مجبورند چند خط عوض کنند و هزینه هر شب اتوبوس‌خوابی بین ۱۲ هزار تا ۲۵ هزار تومان برایشان تمام می‌شود که رقم کلی آن در ماه ۳۶۰ تا ۷۵۰ هزار تومان است. این گزارش می‌افزاید بسیاری از این افراد شغل دارند و روزها کار می‌کنند، اما توان پرداخت هزینه‌های اجاره مسکن را ندارند و در شب‌های سرد مجبور می‌شوند در اتوبوس‌ها بخوابند.
بنا بر اعلام وزارت مسکن و شهرسازی، بیش از ۶۰ درصد درآمد خانوارهای شهری در ایران صرف اجاره مسکن می‌شود. بر اساس گزارش بانک مرکزی ایران، افزایش اجاره‌بهای مسکن عامل اصلی تورم در آبان ۱۴۰۰ بود و نسبت به ماه مشابه در سال قبل، بیش از ۵۰ درصد افزایش داشته است.
تنگناهای اقتصادی و افزایش سرسام‌آور اجاره خانه در سال ۱۴۰۰ به بی‌خانمانی و از دست رفتن سرپناه بسیاری از شهروندان منجر شده است.
در روزهای گذشته، سپیده علیزاده، فعال مدنی در حوزه اعتیاد، نیز خبر داد که مراجعه به گرمخانه‌ها خانوادگی شده است، خانواده‌هایی که معتاد نیستند اما بی‌سرپناه شده‌اند. به گفته او، امکان پذیرش خانواده‌ها در مراکز نیست و زنان و کودکان در مراکز زنان، و مردان در مراکز مردان پذیرش می‌شوند.
