یک سازمان خیریه هشدار داده است زنان و دختران افغان به دلیل قوانین جنسیتی طالبان که آن‌ها را از دسترسی به درمان‌های پزشکی محروم می‌کند، در معرض خطر مرگ‌‌اند.
آتنا رِیبِرن، مدیر کارزار «نجات کودکان» (Save the Children) می‌گوید سازمان‌های خیریه باید پیش‌تر از رهبران منطقه‌ای طالبان برای کار امدادگران زن خود در آن ناحیه مجوز بگیرند.
او افزود که حدود ۵.۵ میلیون نفر در افغانستان آواره شده‌اند که بخش اعظم آن‌ها زن و کودک‌اند.
ریبرن به پی‌ای (پرس اسوسیشن) گفت: «حتی با وجود تیم‌های درمانی سیار، به ما گفته می‌شود که نباید اجازه بدهیم بیماران زن به پزشکان مرد مراجعه کنند.»
«اگر نتوانیم از امنیت کادر زنان مطمئن باشیم، این مردم به خدمات (پزشکی) دسترسی پیدا نخواهند کرد که به قیمت جانشان تمام خواهد شد.»
«این ویران‌کننده است و مسئله‌ای است که کاملا می‌توان از آن پیشگیری کرد.»
پیش‌تر طالبان اعلام کرده بودند که هیچ زنی در دولت افغانستان به وزارت نخواهد رسید.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این گروه شبه‌نظامی همچنین گفته است که زنان و دختران حق رفتن به مدرسه را نخواهند داشت مگر آنکه آموزگار آن‌ها زن باشد.
خانم ریبرن افزود «نجات کودکان» افزایش شدید تعداد کودکان مبتلا به سوءتغذیه را که به درمان فوری نیاز دارند، شاهد بوده و نظام درمان عمومی افغانستان «تقریبا سقوط کرده است».
از زمان قدرت گرفتن طالبان در این کشور در ماه اوت که در جریان آن هزاران نفر با ناامیدی در تلاش برای خروج از افغانستان برآمدند، کمتر از یک‌پنجم -یعنی ۱۷ درصد- از ۲۳۰۰ مرکز درمانی افغانستان که بانک جهانی از آن‌ها حمایت مالی می‌کرد، فعال بوده‌اند.
خانم ریبرن گفت: «این طوفانی واقعی و تمام‌عیار از فاجعه انسانی است و با ادامه مشکل ورود وجه نقد به داخل این کشور، بی‌تردید بدتر خواهد شد.»
او گفت درخواست رهبران گروه ۲۰ (G20) از طالبان در مورد دسترسی مردم به کمک‌های بشردوستانه در سراسر افغانستان و باز نگه داشتن مرزهای این کشور «گامی در جهت درست» است اما دولت بریتانیا باید کمک مالی به آموزش [در این کشور] را در اولویت قرار دهد.
او افزود: «به‌طور معمول در بودجه‌های بشردوستانه، آموزش سهمی ندارد زیرا نجات‌دهنده جان‌ها تلقی نمی‌شود.»
«به تجربه ما، آموزش قطعا عامل نجات جان‌ها است؛ به‌ویژه برای گروه‌های آسیب‌پذیر مثل دخترها.»
«در بسیاری موارد، می‌توان آن را به معنای واقعی کلمه مکانی امن برای والدین آن‌ها دانست که فرزندشان چند ساعت در روز آن‌جا خواهد بود و آن‌ها اجازه خواهند داشت از خانه خارج شوند و کار کنند.»
او در ادامه افزود بریتانیا باید در قوانین ضد تروریستی خود «استثناهایی مشروط» در نظر گیرد که در حال حاضر به امدادگران خیریه‌ها اجازه نمی‌دهد به رهبران مشخص طالبان کمک‌های مادی کنند.
از هنگام خروج آخرین گروه سربازان آمریکا از افغانستان در ماه اوت، موسسه «نجات کودکان» توانسته است در هفت استان از ۳۴ استان افغانستان، به حدود ۴۰ هزار نفر کمک‌های درمانی و آموزشی ارائه دهد.
این موسسه خیریه از ماه سپتامبر کار خود را در قندهار، کابل، جوزجان، بلخ، ننگهار، لگمن و کنر از سر گرفت؛ پیش‌تر در این استان‌ها و سه استان دیگر فعالیت داشت.
یک سخنگوی دولت بریتانیا گفت: «ما به دنبال بهترین راهیم تا اطمینان حاصل کنیم کمک‌های بشردوستانه ضروری و حیاتی همچنان به دست افغان‌های نیازمند می‌رسد.»
«ما این نکته را برای طالبان و شرکایمان روشن کرده‌ایم که انتظار داریم زنان و دختران در تمام گروه‌های سنی بتوانند به آموزش با کیفیت بالا دسترسی داشته و حقوقشان حفظ شود.»
© The Independent
