روزنامه جمهوری اسلامی که نزدیک به حکومت این کشور است، در سرمقاله روز شنبه ۱۷ مهر خود نوشته است که کمک‌های بشر‌دوستانه دولت این کشور، به میل و خواست طالبان مصرف می‌شود و میان افراد نیازمند توزیع نمی‌شود.

این روزنامه نوشته است: «اطلاعات موجود نشان می‌دهند کمک‌های ارسالی جمهوری اسلامی ایران که گروه تروریستی طالبان آن‌ها را دریافت می‌کند، طبق میل خود این گروه و در موارد خاص مورد نظر آن‌ها مصرف می‌شوند و به نیازمندان واقعی نمی‌رسند.»

روزنامه جمهوری اسلامی از دولت ایران خواسته است تا کمک‌های خود را به طور مستقیم به مردم برساند. این روزنامه نوشته است: «پیشنهاد می‌شود جمهوری اسلامی ایران این کمک‌ها را مستقیما به مناطق محروم و مثلا با پرواز مستقیم به فرودگاه بامیان ارسال کند تا از مصرف درست و به‌جای آن‌ها اطمینان حاصل کند. نظارت بر توزیع کمک‌ها و حصول اطمینان از رسیدن آن‌ها به دست نیازمندان واقعی به این صورت میسر خواهد بود که ناظران ایرانی در کنار مسئولان محلی بر توزیع نظارت کنند و مانع سوء‌استفاده‌های احتمالی شوند.»

روزنامه جمهوری اسلامی که از طالبان به عنوان یک گروه تروریستی نام برده است، در سرمقاله‌اش نوشته است که تسلط گروه تروریستی طالبان بر افغانستان مشکلاتی را برای مردم به وجود آورده است که زندگی همیشگی آنان را برهم زده و در مناطق مرکزی افغانستان، مردم را از خانه‌هایشان رانده است.

جمهوری اسلامی ایران از زمان سقوط دولت اشرف غنی تاکنون چهار محموله کمک به افغانستان فرستاده است که شامل مواد غذایی، دارو، کپسول‌های اکسیژن و دیگر مواد مورد نیاز مردم است. این محموله از راه هوایی و زمینی به افغانستان فرستاده شده است.

به نظر می‌رسد منظور از نرسیدن کمک‌های جمهوری اسلامی به دست نیازمندان، مردم مناطق مرکزی که عمدتا شیعه‌نشین‌اند، باشد. این مناطق در روزهای پس از سلطه طالبان شاهد موارد متعدد نقض حقوق بشر و جنایت‌های ضد بشری بوده است.

بر اساس گزارش رسانه‌ها، طالبان مردم را از روستا‌های زیادی در این مناطق رانده‌اند و این مردم بدون سرپناه و غذا در روزهای آغاز فصل سرما در هوای آزاد مانده‌اند‌. طالبان هرچند برخورد غیر انسانی با مردم مناطق مرکزی به خصوص بامیان و دایکندی را رد می‌کنند، اما گزارش‌های مستند و متعددی از خشونت، بیرون کردن مردم از خانه‌هایشان، آتش زدن روستا‌ها، شکنجه و قتل در رسانه‌ها منتشر شده است.

گفته می‌شود طالبان همچنان مانع ورود خبرنگاران خارجی و داخلی به مناطقی است که مردم از آنجا رانده شده‌اند. بخشی از مردم رانده شده از روستاهای دایکندی و بامیان به شهر غزنی و بخش دیگر خود را به کابل رسانده‌اند. در کنار ظلمی که بر آنان رفته است، این مردم به شدت نیازمند کمک‌های بشردوستانه‌اند.

با این حال گفته می‌شود طالبان کمک‌های بشردوستانه کشورهای مختلف را به میل خود بین مردمی که نیاز چندانی به این کمک‌ها ندارند یا پیش از این از کمک‌ها بهره‌مند شده‌اند، توزیع می‌کنند.

پس از سلطه طالبان بر افغانستان فقر در این کشور به شدت افزایش یافته است. بر اساس تازه‌ترین تحقیق برنامه جهانی غذا در حال حاضر در افغانستان تنها ۵ درصد از مردم توان در اختیار داشتن سه وعده غذای کافی دارند و ۹۵ درصد دیگر نمی‌توانند غذای کافی خود را تامین کنند.