همزمان با ادامه مقاومتها در افغانستان، شهرداری تهران تعدادی از خیابانها را به اسامی شهرهای افغانستان از جمله پنجشیر تغییر داد.
این اقدام که تحت عنوان نامگذاری خیابانهای تهران به نام «شهرهای حوزه تمدنی ایران» انجام شده از مصوبههای کمیسیون نامگذاریهای دوره پنجم شورای شهر تهران است.
به گزارش رکنا، به گفته رئیس پیشین کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، بر اساس این مصوبه، ۱۸ کوچه و خیابان تهران با عنوان شهرهای حوزه تمدنی ایران همچون قندهار، سمرقند، بخارا، هرات و پنجشیر نامگذاری شدهاند.
شهرداری منطقه سه طبق مصوبه شورای شهر تهران تعدادی از کوچههای خیابان دکتر مصدق (نفت سابق) در نزدیکی بلوار میرداماد را به نام شهرهایی از تاجیکستان، ازبکستان و افغانستان تغییر داده است. شهرهایی چون غزنین، قندهار، پنجشیر و بامیان در افغانستان، خجند تاجیکستان و سمرقند در ازبکستان.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این اقدام شهرداری تهران در روزهای اخیر توجه افکار عمومی را به سیاست دوگانه جمهوری اسلامی در قبال مقاومت مردمی در افغانستان مقابل اشغال کشورشان جلب کرده است.
نامگذاری خیابانی به نام پنجشیر در حالی صورت میگیرد که نیروی انتظامی در تهران با تجمعات شهروندان ایرانی و افغانستانی در حمایت از مقاومت پنجشیر برخورد کرده و تعدادی از معترضان به دخالت پاکستان در اوضاع داخلی افغانستان را بازداشت کرد.
این نامگذاریهای متناقض تنها به سیاست خارجی مربوط نمیشود. در تهران دو خیابان نزدیک به هم به نامهای «دکتر فاطمی» و «نواب صفوی» وجود دارند. دکتر فاطمی وزیر دولت دکتر مصدق بود که توسط یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام به رهبری سید مجتبی نواب صفوی ترور شد.
نامگذاری خیابانهای شهر تهران به نام شهرهای کشورهای دیگر در ایران سابقه دارد. از جمله قدیمیترین این نامها خیابان استانبول در مرکز تهران است. یکی دیگر از این نامها خیابان سئول در شمال تهران است. از نامهای مشابه دیگر میتوان به ترکمنستان، ورشو، ایتالیا، پاکستان و آرژانتین اشاره کرد.
نام خیابانهای تهران در برخی موارد سبب بروز اختلافات سیاسی یا ادامهدار شدن آنها شده است.
نامگذاری خیابان خالد اسلامبولی، عضو گروه اخوان المسلمین مصر که انورسادات را ترور کرد، هنوز یکی از موارد دلگیری سیاسی بین ایران و مصر است.
همچنین جمهوری اسلامی در میانه درگیریهای میان ایرلند و بریتانیا، نام خیابان منتهی به ساختمان سفارت انگلستان در تهران را از «وینستون چرچیل» به «بابی ساندز» تغییر داد. ساندز از اعضای ارتش آزادیخواه ایرلند بود که بر اثر اعتصاب غذایی طولانی در زندان درگذشت.
یکی از مضحک ترین مواجهه ها، دیدن اسم #بابی_ساندز روی تابلو یکی از خیابون هاست، وقتی ما از #اعتصاب_غذا ی حداقل سه زندانی سیاسی خبر داریم pic.twitter.com/DgPvlhXgfs
— shima (@shima44459789) July 27, 2019
در مواردی نیز مقامات جمهوری اسلامی برای تقدیر و تشکر از کشوری اقدام به نامگذاری خیابانی در پایتخت کردند. از جمله خیابان نوفل لوشاتو که همنام با روستای نوفللوشاتو در پاریس است که آیتالله خمینی مدتی در آنجا سکونت داشت.
عدم اطلاع شهروندان از وجهتسمیه خیابانها گاهی باعث ایجاد سوءتفاهمهایی شده است. از جمله در یکی از تجمعات اعتراضی دانشجویی مقابل سفارت فرانسه، تعدادی از این افراد تابلوی خیابان را کندند که نشان از عدم اطلاع آنها از علت نامگذاری این خیابان بوده است.
نوفل لوشاتو که خونه امام بوده ! چهربطی به مکرون داره /: pic.twitter.com/PZgrhRgRqy
— نیکی کاظمی (@nikikazemiii) October 29, 2020
در ایران تغییر نام خیابانها بیشتر از آنکه اقدامی فرهنگی باشد، رویکردی مذهبی و سیاسی دارد. با نگاهی به ترکیب اعضای کمیسیون نامگذاری میتوان به این نکته پی برد که حساسیتهای فرهنگی یا اصول شهرسازی چندان مد نظر مقامات شهری نیست.
کمیسیون نامگذاری یکی از کمیسیونهای فرعی شورای اسلامی شهر تهران است که با اعضایی شامل شهردار منطقه، مدیر روابط عمومی، نماینده انجمن شورایاری، نماینده تامالاختیار بنیاد شهید، نماینده تام الختیار مقاومت بسیج، امام جماعت یکی از مساجد و یک نفر مطلع فرهنگی درباره نامگذاری يا تغيير نام معابر و اماكن عمومی شهر تهران تصمیم میگیرند.