دیوید براون در سن پنج سالگی شروع به دویدن کرد، ولی در سن ۱۳ سالگی در اثر ابتلا به بیماری کاوازاکی بینایی خود را از دست داد. او سریع‌ترین دونده نابینای دنیا در تاریخ است و رکورد دو ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر جهان از آن اوست.

این ورزشکار ۲۸ ساله در شهر کانزاس ایالت میزوری بزرگ شد و بعد به شهر سنت لوئیس مهاجرت کرد تا به مدرسه نابینایان میزوری برود و همانجا بود که ظرفیت خود را در دویدن کشف کرد و از آن زمان، کسی جلودار او نبوده است.

وقتی براون در مدرسه تحصیل می‌کرد، در ورزش‌های کشتی و گلبال، ورزشی که برای نابینایان طراحی شده است، شرکت کرد، ولی بعد روی رشته دو‌و‌میدانی متمرکز شد.

او گفت: «در اولین دو ۵۰ متری خود دوم شدم. با خودم فکر کردم «چقدر سریع هستم». وقتی هم که توان بینایی‌ام کم شد، دویدن بهترین راه برای رقابت کردن با دوستانم بود و به همین دلیل همیشه میلی برای سرعت گرفتن داشتم.»

براون از سال ۲۰۱۴ با هدایت راهنمای خود، جروم آوری، دویده است و در المپیک ریو در سال ۲۰۱۶ با هدایت او برنده مسابقه دو ۱۰۰ متر تی۱۱ شد.

دوندگان نابینا در خطوطی دوگانه کنار راهنمای خود می‌دوند و با کمندی به هم وصل هستند، فرد راهنما ورزشکار را روی پیست هدایت می‌کند و به او می‌گوید که کی به خط پایان می‌رسد.

طبقه‌بندی تی۱۱ برای ورزشکارانی است که مشکل بینایی دارند؛ افرادی که «دقت بینایی خیلی پایینی داشته باشند یا اصلا هیچ درکی از نور نداشته باشند.»

براون و آوری در مرکز آموزشی ورزشکاران نمونه چولا ویستا در نزدیکی شهر سن دیگو با هم تمرین می‌کردند و خواکیم کروز، اسطوره برزیلی برنده مدال طلای دوی ۸۰۰ متر المپیک در ۱۹۸۴ و مدال نقره در ۱۹۸۸، در دو نیمه‌استقامت، مربی او است .

اما در ماه ژوئیه این دو ورزشکار باید تصمیمی سخت می‌گرفتند تا براون بتواند با کمک مورای استوارد، راهنمایی جدیدش، به رقابت ادامه دهد، چون چندی بود که آوری با مصدومیتی ادامه‌دار دست و پنجه نرم می‌کرد.

استوارد که در حال حاضر ورزشکار کالج مسا در سن دیگو است، برای اولین بار به عنوان راهنمای پارالمپیک حاضر خواهد شد.

براون که در اوقات فراغت خود ساز کوبشی درام، پیانو، و ساکسیفون تنور می‌نوازد و در گروه موسیقی جاز هم نوازنده بوده است، در توکیو بدون حضور هواداران  یا اعضای خانواده برای تماشا کردنش، روی پیست مسابقه خواهد رفت. ولی او می‌داند که نامزدش ربکا هیل که پیش‌تر در سال جاری میلادی با هم نامزد کردند، او را تشویق خواهد کرد.

او در ماه آوریل در توییتر نوشت: «اکنون ۲۱ ماه است که دارد مرا تحمل می‌کند و دیگر باید تا آخر عمر با من بسازد.»

و همسرش توییت کرد: «او دوست‌پسر من بود و اکنون نامزد من است و به زودی همسرم خواهد شد. من خیلی قدردان و شاکر هستم که خدا تو را به زندگی من آورد. دیگر نمی‌توانم بیشتر صبر کنم تا یک عمر کنار هم نوشیدنی بابل‌تی بنوشیم.»