احتمال ابتلای کودکان به کووید مزمن اندک است

میانگین مدت بیماری شش روز بوده است، و علایم بیشتر کودکان ظرف چهار هفته بهبود یافته است

در بیشتر کودکانی که به کووید مبتلا می‌شوند علایم بیماری بروز نمی‌کند- INA FASSBENDER / AFP

یافته‌های پژوهشی جدید حاکی است که احتمال نمی‌رود کودکان پس از ابتلا به کووید، دچار علایم بلندمدت شوند.

بر اساس پژوهشی که در کینگز کالج لندن (KCL) انجام شده است، در بیشتر کودکانی که به کووید مبتلا می‌شوند علایم بیماری بروز نمی‌کند اما گروهی که علایم دارند نیز معمولا ظرف یک هفته بهبود پیدا می‌کنند. 

در این پژوهش، که در نشریه سلامت کودکان و نوجوانان لنست منتشر شد، ۱۷۳۴ کودک که جواب آزمایش کووید‌ـ‌۱۹ آن‌ها مثبت بود در بازه زمانی نزدیک به آغاز علایم بررسی شدند.

نتایج بررسی نشان داد که میانگین مدت بیماری شش روز بوده، و علایم بیشتر کودکان ظرف چهار هفته بهبود یافته است.

در حالی که بیماری در گروه کوچکی‌ــ ۷۷ کودک یا ۴.۴ درصد کودکان‌ــ پس از یک ماه همچنان ادامه داشت، کمتر از دو درصد آن‌ها پس از هشت هفته همچنان با علایم بیماری دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند.

در کودکانی که علایم مزمن داشتند، خستگی شایع‌ترین و پایدارترین علامت بود. سردرد و از دست دادن حسن بویایی هم از دیگر علایمی بود که گزارش شد، و از دست دادن حس بویایی در ادامه روند بیماری رخ داده بود.

پروفسور اما دانکن، نویسنده ارشد این گزارش پژوهشی، گفت «دلگرم‌کننده» است که موارد کووید مزمن در کودکان پایین است و در ادامه افزود «با وجود این، شمار اندکی از کودکان دچار بیماری بلندمدت کووید‌ـ‌۱۹ می‌شوند و پژوهش ما تجربه این کودکان و خانواده‌هایشان را تایید و اثبات می‌کند.»

اما برخی کارشناسان در مورد «اظهارنظرهای صریح» در مورد شیوع کووید مزمن هشدار دادند، که در حال حاضر عارضه‌ای است که همچنان تعریف روشن و مشخصی ندارد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

هرچند کودکان تا حد زیادی از بدترین آثار کووید‌ـ‌۱۹ در امان بوده‌اند، شبح این بیماری دیرپا در تمام دوره همه‌گیری بالای سر افراد کم‌سن‌و‌سال بوده است.

پژوهش‌های اخیر در ارزیابی میزان و شدت کووید مزمن در کودکان تفاوت قابل ملاحظه‌ای داشته‌اند که حاکی از پیچیدگی و شناخت محدود از این سندرم است.

داده‌های اداره آمار ملی (ONS) که پیش‌تر در سال جاری منتشر شد، نشان می‌دهد ۹.۸ درصد گروه سنی زیر ۱۱ سال، و ۱۳ درصد گروه سنی ۱۲ تا ۱۶ سال پنج هفته پس از تشخیص ابتلا [به کرونا] دست‌کم یک علامت پایدار گزارش کرده‌اند.

در گزارش دیگری که در آوریل منتشر شد، آمده است یک‌چهارم کودکانی که در روسیه پس از ترخیص از بیمارستان بررسی شدند، بیش از پنج ماه بعد همچنان علایم داشتند.

پژوهش کینگز کالج لندن اولین تحقیقی است که شرحی دقیق از علایم بیماری کووید در کودکان گروه سنی ۵ تا ۱۷ سال ارائه می‌دهد.

مبنای این پژوهش داده‌هایی بوده که از طریق اپلیکیشن بررسی کووید (ZOE Covid Study) گزارش شده است. تمرکز پژوهشگران روی گزارش‌هایی بوده است که در فاصله اول سپتامبر ۲۰۲۰ و ۲۲ فوریه ۲۰۲۱ جمع‌آوری شدند. ارزیابی و بررسی این پژوهشگران مستقیم روی کودکان انجام نشده است.

در این بازه زمانی، ۱۷۳۴ کودک علایم کووید‌ـ‌۱۹ داشتند و نزدیک به زمان آغاز علایم، جواب آزمایش پی‌سی‌آری که دریافت کردند مثبت بود و تا زمانی که سلامتشان را دوباره به دست آورند، روند بیماری را مرتب گزارش دادند.

در مجموع، این کودکان به‌ طور میانگین شش روز بیمار بودند و در هفته اول بیماری، به‌طور معمول سه علامت متفاوت داشتند.

بر اساس یافته‌های این پژوهش، میانگین مدت بیماری در کودکان ۱۲ تا ۱۷ سال هفت روز بوده در حالی که در گروه سنی ۵ تا ۱۱ سال پنج روز بوده است. احتمال اینکه کودکان گروه سنی بالاتر پس از چهار هفته علایم بیماری را داشته باشند بیشتر از گروه سنی پایین‌تر است.

دکتر لیز ویتکر، استاد ایمنی‌شناسی و بیماری‌های مسری و عفونی کودکان در کالج امپریال لندن، گفت این پژوهشِ «اطمینان‌بخش» بازتابی است از آنچه «پزشکان اطفال در شرایط بالینی می‌بینند».

نویسندگان این مقاله پژوهشی به برخی محدودیت‌ها در یافته‌ها اشاره کرده‌اند. آن‌ها این امکان را نداشته‌اند تا علایمی را که والدین و افراد مراقب بیمار گزارش کرده بودند با سوابق پزشکی تطبیق دهند و گفتند امکان دارد در شیوه‌ای که افراد علایم را از طرف فرزندانشان تفسیر می‌کنند تناقض‌هایی وجود داشته باشد.  

فقط کودکانی که فرد بزرگسال همراهشان از اپلیکیشن کووید استفاده می‌کرد قادر به شرکت در این پژوهش بودند، که این ممکن است مشارکت را به سمت گروه جمعیتی خاصی متمایل کند.

نویسندگان این پژوهش همچنین تایید کردند یافته‌هایشان با ارقامی که اداره آمار ملی ارائه کرده است تفاوت دارد. این اختلاف احتمالا ناشی از شیوه‌های متفاوتی است که این دو بررسی پایان بیماری کووید را تعریف کرده‌اند.

تعریف کووید مزمن عارضه‌ای است که عود می‌کند و بهبود می‌یابد، و پژوهش‌هایی که یک گزارش قطعی را می‌پذیرند با حذف عود مجدد بیماری، در برآورد شیوع بیماری به رقمی پایین‌تر از رقم واقعی می‌رسند.

دکتر الین مکسول، مشاور علمی موسسه ملی پژوهش سلامت (NIHR)، در همین زمینه گفت: «برآوردها از شیوع [کووید مزمن] به شیوه سنجش بستگی دارد.»

او گفت: «تقریبا تمام پژوهش‌ها در تعریف این مورد تفاوت دارند، معیارهای پذیرش و حذف و یافته‌ها بازتابی از این واقعیت است آن‌ها موارد متفاوتی را سنجیده‌اند. بنابراین اظهارنظرهای صریح با استناد به یک پژوهش معقول نیست. برای این نتیجه‌گیری که کودکان معدودی به علایم مزمن مبتلا خواهند شد هنوز خیلی زود است.»

دکتر مکسول در ادامه افزود اپلیکیشن کوویدی که در پژوهش کینگز کالج لندن به کار رفت «داده‌ای دور از برآورد‌های شیوع در بزرگسالان است و بنابراین احتمالا جای تعجب ندارد که برآورد آن‌ها در مورد کودکان نیز پایین باشد.»

© The Independent