کمتر می‌شود که تایید شرکت یک وزنه‌بردار در مسابقات المپیک، مثل لورل هوبارد نیوزیلندی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو چنین جنجال‌برانگیز شود.

این وزنه‌بردار ۴۳ ساله نخستین ورزشکار تراجنسیتی یا ترنسجندر است که در رقابت‌های وزنه‌برداری المپیک بالای ۸۷ کیلو زنان مسابقه می‌دهد.

هوبارد پس از اعلام نامش در تیم المپیک نیوزیلند گفت: «من از حمایت و محبتی که بسیاری از مردم نیوزیلند در حق من روا داشته‌‌اند سپاسگزارم.»

او افزود: «سه سال پیش که در مسابقات کشورهای مشترک‌المنافع بازویم شکست، به من گفته شد که فعالیت‌‌های ورزشی‌ام احتمالا به پایان خود رسیده است. اما با حمایت و تشویق‌های شما و «آروها» (محبت) شما از میان تاریکی عبور کردم.»

شرکت ورزشکاران تراجنسیتی که مرد زاده و به زن تغییر جنسیت داده‌اند عامل شکاف در دنیای ورزش بوده است. هرچند هوبارد نخستین ورزشکار تراجنسیتی است که در مسابقات المپیک شرکت می‌‌کند اما دور از ذهن به نظر می‌رسد که شرکت او در المپیک توکیو به بحث‌هایی که در این مورد در جریان است پایان دهد. احتمال دارد تغییر در سیاست‌های جاری شرکت در رقابت‌ها مد نظر قرار گیرد. جاسیندا آردرن، نخست‌وزیر نیوزیلند بر عضویت هوبارد در تیم المپیک کشور صحه گذاشت و گفته است: «تمام گروه‌های شرکت‌کننده در اینجا مقررات را رعایت کرده‌اند.»

هوبارد در سال ۲۰۱۲ جنسیتش را از مرد به زن تغییر داد و درمان هورمونی را آغاز کرد. هوبارد پیشتر در تیم جوانان نیوزیلند در رویدادهای ورزشی مردان شرکت کرده بود. او در سال ۲۰۱۷ وارد رقابت‌های بین‌المللی شد و در همان سال در مسابقات جهانی وزنه‌برداری در آناهایم (آمریکا) مدال نقره گرفت.

کمیته بین‌المللی المپیک در سال ۲۰۱۵ با تغییراتی در راهنمای تراجنسیتی‌اش به ورزشکارانی که جنسیتشان را از مرد به زن تغییر داده‌اند اجازه داد در رده رقابت‌های زنان شرکت کنند به شرط اینکه بدون انجام عمل جراحی برداشتن بیضه‌ها میزان هورمون تستوسترون خونشان در دست‌کم دوازده ماه کمتر از ۱۰ نانومول در لیتر بوده باشد.

منتقدان این سیاست با اشاره به گزارش‌هایی مبنی بر اینکه افرادی که با جنسیت مرد بالغ شده‌اند برتری جسمی و توانایی خود را (بر زنان) حفظ می‌کنند، می‌گویند هوبارد و دیگر ورزشکاران تراجنسیتی دارای تفاوت‌هایی ناعادلانه  بر (ورزشکاران زن) هستند.

ورزشکارن نیز بین خود دو دستگی دارند: کاریزما آمو‌تارانت، ورزشکار استرالیایی از شرکت رقیب تراجنسیتی خود در رقابت‌ها حمایت کرده است اما آنا وَن بِلینگِن بلژیکی که در توکیو با هوبارد مسابقه می‌دهد شرایط حاکم بر این رقابت را «مسخره» توصیف کرده است.

او گفت: «هر که در سطوح بالا تمرین وزنه‌برداری کرده باشد کاملا آگاه است که شرایط به خصوص در مورد این ورزش و برای ورزشکاران ناعادلانه است.» 

بیانیه کمیته بین‌‌المللی المپیک حاکی از آن است که راهنمای این نهاد تحت بررسی مجدد است. توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، می‌گوید مقررات را نمی‌توان در جریان تایید صلاحیت ورزشکاران تغییر داد.

ورزشکاران تراجنسیتی سوال‌های دیگری را نیز در مورد سایر ورزش‌ها برانگیخته‌اند. اتحادیه فوتبال راگبی (آراف‌یو) از پیروی از سیاست راگبی جهانی در مورد بازیکنان تراجنسیتی جدا شده و به راهنمای کمیته بین‌المللی المپیک در مورد فراگیری جنسیت‌ها پیوسته است، هرچند که در حال حاضر در مورد سیاست‌های جدید پیشنهاد شده مشغول مشاوره است. در این میان، ماکسین بلایتین پس از تغییر جنسیت در سال‌های نوجوانی از طرف باشگاه زنان (کریکت‌‌باز) کِنت به عنوان بازیکن سال ۲۰۱۹ برگزیده شد. او بعدتر گفت که نقص مادرزادی او از تولید تستوسترون کافی در بدنش جلوگیری کرده بود که او را کاملا واجد شرایط  شرکت در رقابت‌های بین‌المللی کریکت می‌کند.

فدراسیون وزنه‌برداری استرالیا پیشاپیش بازی‌های سال ۲۰۱۸ کشورهای مشترک‌المنافع در صدد جلوگیری از شرکت هوبارد در رقابت‌ها بر آمد اما اقداماتش از طرف سازمان‌دهندگان بازی‌ها خنثی شد. هوبارد به هر حال به دلیل جراحت از دور بازی‌ها خارج شد.

با توجه به اینکه در مسابقات وزنه‌برداری از هر کشور تنها یک وزنه‌بردار در هر رده از رقابت‌ها شرکت دارد، هوبارد بخت محبوب ربودن مدال در المپیک توکیو است. 

رده بالای ۸۷ کیلوگرم برای روز دوم اوت در فوروم بین‌المللی توکیو برنامه‌ریزی شده است. امیلی کمبل، قهرمان کنونی وزنه‌برداری اروپا، برای تیم بریتانیا مسابقه خواهد داد.