دانشمندان می‌گویند که همه‌گیری کووید-۱۹ باید تلنگر و زنگ خطری باشد تا بزرگ‌ترین تغییرات اساسی در ۲۰۰ سال گذشته در زمینه سلامت عمومی و برنامه‌ریزی شهری انجام شود. در مقاله‌ای که در روز پنجشنبه در مجله «ساینس» منتشر شد، گروهی ۳۹ نفره از دانشمندان می‌گویند که دولت‌ها باید برای اجباری شدن تهویه بهتر به عنوان بخشی از مقررات ساخت‌وساز در ساختمان‌های عمومی، مداخله کنند تا بتوان از همه‌گیری‌های آینده پیشگیری کرد.

آن‌ها در این مقاله به مثال‌هایی چون همه‌گیری وبا در قرن نوزدهم در لندن اشاره می‌کنند؛ زمانی که یک وکیل و مصلح اجتماعی جوان به نام ادوین چادویک درباره امور بهداشتی شهر بررسی‌های دقیقی انجام داد که به تغییراتی در شیوه مدیریت منابع آب آشامیدنی و سیستم‌های فاضلاب در سراسر کشور انجامید.

چادویک در گزارش مشهور و تاریخی سال ۱۸۴۲ خود، با فراخواندن دولت برای مداخله در تامین آب آشامیدنی سالم، توسعه سیستم‌های دفع فاضلاب و اعطای اختیار به شوراهای محلی برای جمع‌آوری زباله از خانه‌ها و خیابان‌ها، از اصلاح سیستم بهداشتی لندن حمایت کرد؛ سه توصیه‌ای که از آن زمان تاکنون، الهام‌بخش دستورالعمل‌های بهداشتی شهرهای سراسر جهان بوده‌اند. 

در حالی که مقررات بهداشت عمومی، از نظر تاریخی بیشتر بر ساخت‌ و فراهم کردن سیستم‌های بهداشتی، آب آشامیدنی و استانداردهای سلامت تغذیه استوار شده است؛ این گروه از دانشمندان شامل کت نوکز از دانشگاه لیدز می‌گویند که در حال حاضر خطرات ناشی از انتشار عوامل بیماری‌زای موجود در هوا (مانند ویروس کرونای جدید) در محیط‌های بسته «نسبتا ضعیف» در نظر گرفته شده‌اند. 

نوکز، استاد مهندسی محیط زیست و ساختمان به ایندیپندنت می‌گوید: «در نظر بگیرید که چند بار از طریق کسی که در ساختمان است، به بیماری‌هایی نظیر آنفولانزا یا کووید مبتلا می‌شویم. اگر مقررات ساختمان، راه‌های سرایت بیماری‌ها را بشناسد و از آن‌ها مطلع باشد، این موضوع می‌تواند از سلامت ما در برابر همه بیماری‌های مسری محافظت کند.» 

جوزف آلن، مدیر برنامه سلامت ساختمان در دانشکده سلامت عمومی «تی.اچ چان» هاروارد، با توجه به این که مردم در اروپا و آمریکای شمالی تقریبا ۹۰ درصد وقت خود را در فضای بسته می‌گذرانند، در کتاب سال ۲۰۲۰ خود با عنوان ساختمان‌های سالم به این نکته اشاره می‌کند که هنوز هیچ استاندارد بین‌المللی پذیرفته شده‌ای برای کیفیت تهویه در فضای بسته وجود ندارد.

با وجود آنکه اقداماتی نظیر آنچه که سازمان ایمنی و سلامت شغلی ایالات متحده (OSHA) در خصوص قرار گرفتن افراد در معرض آلودگی های محیط های بسته وجود دارد، آلن می‌گوید حتی این اقدامات و دستورالعمل‌ها نیز منسوخ شده و از تاریخ گذشته هستند و برای اطمینان از حفظ سلامت افراد کافی نیستند.

کارشناسان می‌گویند حتی دستورالعمل‌های تهویه سازمان جهانی بهداشت نیز در لحاظ کردن خطرات سرایت عفونت‌های تنفسی، فاقد استانداردهای لازم هستند. همه‌گیری کنونی باعث شده است بر این مسئله که عوامل بیماری‌زای تنفسی، چگونه در ساختمان‌های عمومی از قبیل مدارس، بیمارستان‌ها و رستوران‌ها پخش می‌شوند، تمرکز بی‌سابقه‌ای ایجاد شود. این موضوع نشان می‌دهد که روش و الگویی که این ساختمان‌ها بر اساس آن طراحی و ساخته شده‌اند، در انتقال و سرایت بیماری تاثیر دارد. 

در حالی که تهویه هوا در کنار ماسک و رعایت فاصله‌، یکی از مهمترین راه‌هایی است که در کاهش خطر در کشاکش همه‌گیری کرونا، نقش دارد، ساسکیا پوپسکو، متخصص همه‌گیرشناسی بیماری‌های واگیردار، می‌گوید که تغییر و اصلاح آن اغلب کار چالش‌برانگیزی است.

پوپسکو که در فینیکس آریزونا متخصص ارشد پیشگیری از بیماری‌ها هم هست، در گفت‌وگو با ایندیپندنت می‌گوید: «برای بسیاری از افراد، صرف هزینه یا حتی توان ایجاد تغییر در سیستم‌های ساختمانی و تهویه،  از جمله موانعی محسوب می‌شود که نمی‌توان بر آن غلبه کرد. از این رو این مهم است که ما این موضوع را در مقیاسی وسیعتری در سلامت عمومی ترویج و تشویق کنیم و در عین حال موانع این راه را نیز بشناسیم و بپذیریم.

او در ادامه می‌گوید: «به بیان ساده، بهبود تهویه‌ها یک اولویت است. این ضرورت وجود دارد که یکسری دستورالعمل راهنما برای جوامع مختلف با سطوح مختلف منابع و ظرفیت‌ها فراهم کنیم و در نهایت، فوریت کاهش ریسک و خطر نیز به آن افزوده شود.»

 نوکز نیز با این ایده موافق است و می‌گوید که ممکن است تغییر در مقررات طراحی برای همه ساختمان‌ها ضرورتی نداشته باشد. پروفسور نوکز اضافه می‌کند: «ممکن است لازم باشد این مقررات را برای باشگاه‌های ورزشی تغییر دهیم؛ زیرا باشگاه‌های ورزشی مکان‌هایی هستند که ممکن است افراد در آن، مقدار زیادی ویروس را به شکل بازدم بیرون بدهند و دیگران این ویروس‌ها را به طور عمیق تنفس کنند. از این رو لازم است که ببینیم آیا مکان‌های به خصوص به دلیل داشتن تهویه ضعیف، خطرات بیشتری دارند یا نه و بر آن‌ها تمرکز کنیم.»

به گفته دانشمندان، هزینه سیستم‌های تهویه مناسب نیز قابل مدیریت‌اند؛ «بدون آن که لازم باشد هر فضای بسته‌ای را به یک مرکز ایمنی زیستی تبدیل کنیم.» مسئله سرایت بیماری از طریق هوا می‌تواند به شکلی کارآمد در ساختمان‌ها در نظر گرفته شوند. آن‌ها هزینه لازم برای بهبود سیستم‌های تهویه را، کمتر از یک درصد افزایش در هزینه بنای ساختمان‌های عمومی، تخمین می‌زنند. دانشمندان در اظهارات خود می‌گویند: «شواهد موجود نشان می‌دهد که کنترل عفونت‌های مسری در هوا، در مقایسه با مبتلا شدن به آن‌ها، برای جامعه هزینه‌های کمتری دارد.»