در دوره قرنطینه آمریکا ۹ میلیارد دلار صرف جراحی زیبایی شده است

گزارش انجمن زیبایی آمریکا می‌گوید ۴۰ درصد کسانی که در سال ۲۰۲۰ به درمان‌های زیبایی متوسل شده‌اند، ۳۶ تا ۵۰ سال داشته‌اند

گزارش سالیانه انجمن جراحان پلاستیک آمریکا برای سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که تعداد جراحی‌های بزرگ کردن پستان نسبت به سال ۲۰۱۹، ۳۳ درصد و لیپوساکشن ۲۰ درصد کاهش یافته است- Anna Shvets/ Pexels

داده‌های جدید حاکی از آن است که آمریکایی‌ها حتی در دوران همه‌گیری کرونا همچنان به جراحی‌های زیبایی -و در صدر آن‌ها، لیپوساکشن (چربی کِشی) و تزریق پرکننده- ادامه داده‌اند.

در اوایل سال ۲۰۲۰، همه‌گیری کرونا و تمرکز بر نجات جان‌ها، باعث شد تا بسیاری از جراحان پلاستیک قرارهای عمل خود را لغو کنند یا به تعویق بیندازند؛ اما با بازگشایی تدریجی کشور، جراحان پلاستیک با افزایش چشمگیر تقاضا برای عمل‌ها و روش‌های زیبایی روبه‌رو شدند. گزارش مرکز آمار جراحی‌های پلاستیک برای سال ۲۰۲۰ که انجمن زیبایی آمریکا با استناد به اطلاعات شبکه استِتیک نیورال (اِی ان ان) آن را تنظیم کرده است، نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها در سال ۲۰۲۰، مبلغ ۹ میلیارد دلار برای جراحی  و درمان‌های زیبایی هزینه کرده‌اند. 

بنا بر این گزارش، محبوبترین درمان در دوران قرنطینه، لیپوساکشن، بزرگ کردن پستان و کوچک کردن شکم (تامی تاک) با برداشتن لایه‌های چربی از سطح شکم و پوست اضافی آن، بوده است.

در گزارش یادشده که داده‌های خود را از ۲۸۸ کلینیک جراحی پلاستیک در سراسر آمریکا جمع آوری کرده، لیپوساکشن به عنوان محبوبترین نوع جراحی پلاستیک معرفی شده است. این گزارش نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰، تعداد ۲۹۶ هزار و ۶۰۱ نفر در آمریکا، لیپوساکشن و ۲۵۲ هزار و ۲۲ نفر، عمل بزرگ کردن پستان انجام  داده‌اند.

با وجودی که آمار همچنان بالا است اما گزارش سالیانه انجمن جراحان پلاستیک آمریکا برای سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که تعداد جراحی‌های بزرگ کردن پستان نسبت به سال ۲۰۱۹، ۳۳ درصد و لیپوساکشن ۲۰ درصد کاهش یافته است. 

اما درسال ۲۰۲۰، تعداد افردی که برای بزرگ کردن باسن به جراحی پلاستیک متوسل شده‌اند، نسبت به سال پیش از آن ۲۲ درصد افزایش یافته است. دیگر جراحی‌های موردعلاقه مردم، برداشتن کیسه‌های سیلیکونی ویژه بزرگ کردن پستان‌ها و بالاکشیدن و محکم کردن پستان بوده است.

در سال ۲۰۲۰، از بین روش‌هایی که به جراحی نیازی ندارد، تعداد دو میلیون و ۶۴۳ هزار و ۳۶۶ آمپول بتاکس و سایر فلج کننده‌های اعصاب همراه با دیگر مواد، به آمریکایی‌ها تزریق شده که یک میلیون و ۳۱۳ هزار و ۲۰۶ مورد آن انواع آمپول‌های فیلر (پرکننده) بوده است.

هرچند موارد تزریق آمپول‌های بتاکس درسال ۲۰۲۰ نسبت به سال پیش از آن ۱۳ درصد کاهش یافته، اما این روش زیبایی نسبت به سال ۲۰۰۰ چیزی حدود ۴۵۹ درصد افزایش داشته است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بنا بر گزارش این انجمن، از دیگر روش‌های محبوب زیبایی که به جراحی نیاز ندارد، می‌توان به درمان‌های پوستی از جمله لایه‌برداری پوست با مواد شیمیایی (کِمیکال پیل) و آب‌درمانی (هیدروفِیشال) اشاره کرد.

گزارش انجمن زیبایی آمریکا می‌گوید ۴۰ درصد کسانی که در سال ۲۰۲۰ به درمان‌های زیبایی متوسل شده‌اند، ۳۶ تا ۵۰ سال داشته‌اند که محبوبترین درمان در میان آن‌ها، عمل لیپوساکشن بوده است. این درحالی است که نسل‌های جوانتر بیشتر برای بزرگ کردن پستان، زیر تیغ جراحی رفته‌اند.

دکتر هرلوف جی لوند جونیور، رئیس انجمن زیبایی آمریکا، می‌گوید که محبوبیت جراحی زیبایی در طول قرنطینه، احتمالا نتیجه چند عامل از جمله «افزایش چشمگیر تماس‌های ویدیویی» و «امکان گذراندن دوره نقاهت جراحی در خفا» برای بسیاری از آمریکایی‌هایی است که از خانه کار می کردند.

این فرضیه که کار از خانه به تمایل مردم برای جراحی پلاستیک افزوده، را جرمی نیک‌فرجام، جراح پلاستیک و بنیانگذار کلینیک جراحی «نیو یو» هم مطرح کرده است. او به نشریه هافینگتون پست گفته است: «تعداد زیادی از بیماران من حسابرس و بانکدار هستند؛ چون در حال حاضر در حاشیه هستند، در خانه می‌توانند هم کار کنند و هم دوره نقاهت خود را بگذرانند. آن‌ها از این فرصت برای گذراندن دوره نقاهت جراحی (پلاستیک) استفاده می‌کنند.»

ماسک صورت هم به صورت بالقوه در ادامه جراحی‌های پلاستیک (در دوران همه‌گیری و قرنطینه) نقش داشته است. یک جراح پلاستیک می‌گوید که توانایی پنهان کردن کبودی‌ها و تورم صورت، بسیاری از آمریکایی‌ها را به جراحی پلاستیک ترغیب کرده است. جراح دیگری به هافینگتون پست گفت که با توجه به این که پوشیدن ماسک برخی مشکلات را برجسته‌تر کرده است -مثل چروک‌های پیشانی و اطراف چشم-، بسیاری از مردم، به فکر روش‌های رفع آن‌ها افتاده‌اند. 

در مورد عمل‌های زیبایی اندام، جراحان معتقدند که افزایش موارد آن به فقدان حرکت و ورزش در طول قرنطینه، مرتبط است.

© The Independent