اکثریت سفرهای هوایی را «بهره‌مندانی اندک‌شمار»انجام می‌دهند

نابرابری‌های شدیدی در بهره‌مندی از خدمات هواپیمایی وجود دارد

در سراسر جهان الگوی نابرابریِ مشابهی در سفرهای هوایی وجود دارد - JUSTIN TALLIS / AFP

طبق تحقیق جدیدی، در اکثر کشورهای جهان کم‌تر از نیمی از مردم هر سال سفر هوایی انجام می‌دهند و اکثریت پروازها از آن اقلیت کم‌شماری از «بهره‌مندان» است.

 طبق گزارش «وضعیت نخبگی: نابرابری جهانی در سفر هوایی» که موسسه خیریه امور زیست‌محیطی  «پاسیبل» با بررسی ۲۶ کشور دارای بالاترین آلاینده‌زایی هواپیمایی منتشر کرده است، تقریباً در تمامی مقصدها کم‌تر از نیمی از جمعیت هر سال سفر هوایی انجام می‌دهند.

طبق این گزارش، نابرابری‌های شدیدی در بهره‌مندی از خدمات هواپیمایی وجود دارد و غالباً  اکثریت قریب به اتفاق یا دست‌کم درصد چشم‌گیری از سفرهای سالانه هوایی را اقلیت کم‌شماری از مردم انجام می‌دهند.

طبق این بررسی، در ایالات متحده دوسوم (۶۶ درصد) تمامی سفرهای هوایی را فقط ۱۲ درصد مردم انجام می‌دهند و در فرانسه، نیمی از کل پروازها را ۲ درصد مردم انجام می‌دهند.

همین الگو در کانادا و هلند نیز به چشم می‌خورد و به ترتیب، ۲۲ درصد جمعیت سه‌چهارم (۷۳ درصد) پروازها و ۸ درصد جمعیت ۴۲ درصد پروازها را انجام می‌دهند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در چین ۴۰ درصد کل پروازها از آن ۵ درصد خانوارها است و در هندوستان، ۴۵ درصد پروازها از آن ۱ درصد خانوارها است.

علاوه بر کشورهای ثروتمند، این وضعیت در مورد کشورهای رو به توسعه نیز صدق می‌کند، چنان که در اندونزی بیش از نصف پروازها (۵۶ درصد) را فقط ۳ درصد خانوارها انجام می‌دهند.

آلتیا وارینگتون، از کنشگران خیریه پاسیبل، می‌گوید: «اگر دست روی دست بگذاریم، صنایع آلاینده‌ای مثل هواپیمایی محیط زیست را نابود می‌کنند.»

طبق این گزارش، در سراسر جهان الگوی نابرابر مشابهی وجود دارد و اقلیت کم‌شماری که بسامد سفرهای هوایی‌شان زیاد است، از سهم ناعادلانه‌ای از پروازها بهره‌مند هستند. در حالی که اثرات منفی گرمایش آب‌وهوایی گریبان تهی‌دست‌ترین جوامع را گرفته است، اندک‌شماری از مردم از مزایای سبک‌های زندگی پرکربن بهره‌ می‌برند.

خیریه پاسیبل خواهان وضع عوارض برای دارندگان سفرهای هوایی پربسامد است تا کسانی که سالانه سفرهای هوایی زیاد انجام می‌دهند یا مسافت سفرهای هوایی‌شان بیشتر است، هزینه بیشتری بپردازند.

استدلال کنشگران این است که با چنین رهیافتی می‌توان «عادلانه» با بحران محیط زیست مقابله کرد و تضمین می‌شود که کسانی که در آلایندگی دخالت بیشتری دارند، بهای آن را بپردازند.

خانم وارینگتون می‌گوید: «با وضع مالیات افزایشی می‌توان با عادت تجملی پروازهای پربسامد مقابله کرد. افراد زیادی سفر می‌کنند، اما فقط اندک‌شماری از بهره‌مندان هستند که زیاد سفر هوایی انجام می‌دهند.»

© The Independent

بیشتر از سفر