۱۰ سال از فاجعه اتمی در فوکوشیمای ژاپن می‌گذرد؛ فاجعه‌ای که در مارس ۲۰۱۱ به دنبال زلزله و سونامی مهیب در منطقه توهوکو در شمال شرقی ژاپن به وقوع پیوست و باعث آواره شدن حدود نیم میلیون نفر از مردم آن منطقه شد.
با آن که دولت ژاپن همچنان از مردم این منطقه حمایت و پشتیبانی می‌کند و کار بازسازی مناطق ویران شده رو به پایان است، اما هنوز حدود دو هزار نفر از مردم مناطق آسیب دیده در اردوگاه‌های موقت زندگی می‌کنند.
پس از آن حادثه تکان‌دهنده، آلمانی‌ها که از سال ۱۹۵۵ با تاسیس نیروگاه «آ ک و» استفاده از انرژی هسته‌ای را شروع کرده بودند و حدود ۴ درصد از نیروگاه‌های هسته‌ای جهان در اختیارشان بود، در یک جلسه فوق‌العاده، تصمیم گرفتند سیاست‌شان را تغییر دهند و به جای قدرت هسته‌ای شدن، به مرور استفاده از انرژی هسته‌ای را حذف، و انرژی‌های تجدیدپذیر را جایگزین آن کنند.
پس از آن تصمیم، تا کنون ۱۹ نیروگاه هسته‌ای آلمان خاموش شده‌اند که از جمله می‌توان به نیروگاه‌های «فیلیپسبورگ»، «کرومل»، «اونتاوسا» و «گروندریمنگن بی» اشاره کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در حال حاضر تنها ۶ نیروگاه هسته‌ای در آلمان فعال هستند که قرار است طبق برنامه «پایان هسته‌ای تا سال ۲۰۲۲» سه نیروگاه تا پایان سال ۲۰۲۱، و بقیه هم تا پایان سال آینده میلادی برای همیشه خاموش شوند. یکی از دلایل دیگری که آلمان نیروگاه‌های هسته‌ای را از چرخه خارج می‌کند، این است که هنوز هیچ راه‌حل رضایت‌بخش و موثری در هیچ یک از کشورهای جهان برای نگهداری زباله‌های هسته‌ای شناسایی نشده است و تا کنون فقط در آلمان ۱۵ هزار تن، و در قاره اروپا حدود ۶۰ هزار تن زباله هسته‌ای در مخازن مخصوص انباشته شده است که می‌تواند برای محیط زیست و آینده بشر بسیار زیانبار باشد. اما خاموش کردن تاسیسات هسته‌ای یک بخش قضیه است، و بخش بعدی خنک شدن و برچیده شدن نیروگاه‌ها است که طبق پیش‌بینی کارشناسان، این فرآیند احتمالا تا سال ۲۰۲۵ طول خواهد کشید.
علاوه بر طولانی بودن، این فرآیند به لحاظ مسایل مالی هم بسیار گران است و هزینه‌های بالایی در زمینه‌های مختلف باید صرف آن شود. نمونه‌وار، دولت آلمان فقط به عنوان بخش کوچکی از هزینه‌ها باید به شرکت‌های آب و برق ۲.۴ میلیارد یورو پرداخت کند که یک میلیارد و ۴۲۵ میلیون یورو به شرکت سوئدی «واتن فال» و بقیه به دو شرکت آلمانی تعلق می‌گیرد. البته دولت آلمان با در نظر گرفتن این مبالغ هنوز نتوانسته است این شرکت‌ها را راضی کند و برخی از دولت آلمان شکایت کرده‌اند و بر این باورند که به دلیل از دست رفتن امکان سودآوری سرمایه‌گذاری‌شان، باید غرامت بیشتری به آنها پرداخت شود.
اما تنها کار دولت آلمان در حال حاضر فقط برچیدن انرژی هسته‌ای نیست. از سوی دیگر، آنها به سرعت در حال جایگزین کردن انرژی‌های تجدیدپذیر، از جمله انرژی خورشیدی و بادی در کشور هستند.
سال گذشته میلادی آلمانی‌ها ۴۰ درصد از انرژی مورد نیازشان را از منابع تجدیدپذیر تامین کردند که اعضای حزب سبز آن کشور معتقدند این میزان هنوز کافی نیست و برنامه‌های توسعه‌ای دولت هم کفایت نمی‌کند.
خانم «سیلویا کوتینگ اول»، یکی از نمایندگان حزب سبزها، می‌گوید:«آلمان در زمینه انرژی خورشیدی ۳ برابر و در زمینه انرژی بادی ۶ برابر ظرفیت توسعه بیشتر دارد.»
طبق برنامه‌ریزی دولت آلمان، این کشور تا سال ۲۰۳۰ باید ۶۵ درصد برق خود را از انرژی‌های پاک تولید کند. اما با قرار گرفتن مشکلاتی بر سر راه، از جمله کمبود فضا، مخالفت مردم با قرار گرفتن توربین‌های غول‌پیکر بادی در نزدیکی خانه‌هاشان و برخی مشکلات دیگر، روند آن کند شده است.
علاوه بر معضل هسته‌ای، مشکل دیگری هم وجود دارد. ۲۴ درصد انرژی در آلمان در حال حاضر از ذغال‌سنگ تامین می‌شود که قرار است تا سال ۲۰۳۸ میلادی، تولید برق با استفاده از ذغال‌سنگ هم متوقف شود. این در حالی‌ست که در برخی از دیگر کشورهای اروپایی این زمان خیلی کوتاه‌تر است و طبق گزارشی که به‌تازگی در انگلستان و آلمان منتشر شده است، اکنون نخستین بار در اروپا، میزان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر از انرژی‌های فسیلی شده است.
در حال حاضر تنها ۱۱ درصد از انرژی موردنیاز کشور آلمان از انرژی هسته‌ای تامین می‌شود که نسبت به ۱۰ سال پیش، حدود ۷۰ درصد کاهش داشته است.
باید دید تلاش‌های آلمان برای حذف کامل این شیوه بهره‌گیری انرژی تا پایان سال آینده موفقیت‌آمیز خواهد بود یا خیر. بسیاری از کشورهای جهان به این طرح آلمان چشم دوخته‌اند تا در صورت موفقیت، آنها هم به سرعت الگو بگیرند و این نوع انرژی را به دلیل مخاطراتی که به همراه دارد، حذف کنند.
