اعتراف می‌کنم کم‌سن‌وسال‌تر که بودم علاقه چندانی به کلم بروکسل نداشتم. من از نسل بچه‌هایی هستم که همیشه به آن‌ها می‌گفتند «ته بشقابت چیزی نماند» و به یاد دارم سر شام کریسمس به چه مکافاتی جایی برای قایم کردن این کلم‌ها پیدا می‌کردم. حتی سگم که همیشه همه‌چیز می‌خورد، درست آن شب دیگر نمی‌شد رویش حساب کرد که کلم‌هایی را که «از دستم افتاده» زیر میز، بخورد.

به نظرم بخشی از مشکل از آنجا ناشی می‌شد که در واقع فکری برای آماده کردن این کلم‌ها نمی‌کردند و ناگهان آخر کار کنار غذا می‌آمد. مادرم کلی وقت صرف پختن بوقلمون، پر کردن شکمش و آماده کردن سس می‌کرد. اما نوبت به این کلم‌های بدبخت که می‌رسید، دیگر زحمتی به خود نمی‌داد، چون این‌ها جزو سبزیجات همیشگی سر سفره بودند.

برای کسی مهم نبود کلم بروکسل دوست داری یا نه. اصلاً قرار نبود ازش خوشت بیاید. به هر حال ۳۶۴ روز دیگر طول می‌کشید تا دوباره مجبور شوی کلم بروکسل بخوری. تازه بروکسل رنگ محتویات بشقاب را از آن کرم تیره یکدست درمی‌آورد و وجودش بیشتر شبیه جعفری خردشده بود که غذا را با آن تزیین می‌کردند.

اما حالا دیگر عاشق کلم بروکسلم. البته نه این که دلم بخواهد هر روز بروکسل بخورم، اما از خوردنش خوشم می‌آید. فهمیده‌ام که برای خوشمزه شدن کلم‌ها اولاً نباید مدت طولانی آن‌ها را پخت، و ثانیاً باید با سایر مواد غذایی مخلوط شوند تا بافت‌ و مزه متفاوتی به غذا بدهند.

بهترین کار این است که کلم بروکسل را همان اول صبح حاضر کنید تا بتوانید خرده‌کاری‌های نهایی‌اش را فوراً انجام دهید. وقتی بیبینید بوقلمون دارد یخ می‌کند و سس‌ آن می‌بندد، خواهید دید چه توصیه خوبی کرده‌ام. در اینجا دو روش آماده کردن کلم بروکسل را آموزش می‌دهم. اول آن‌ها را در آب می‌جوشانم. بعد روی نیمی از آن‌ها گیلاس خشک می‌خیسانم در سرکه بالزامیک و خرده فندق می‌ریزم و نیم دیگر را همراه ندوجا (مایه گوشتی پرادویه ایتالیایی) و دانه‌های خوراکی کاج سر میز شام می‌آوریم. بدین ترتیب هم اعضای خانواده دو گزینه مختلف برای خوردن بروکسل دارند و هم شما حس مارتا استوارت (مجری موفق آمریکایی) بودن می‌کنید.

فقط نکته‌ای در مورد مواد لازم بگویم. من ولخرجی کرده‌ام و سرکه سیب بالزامیکم را از شرکت لیبرتی فیلدزِ دورسِت تهیه کرده‌ام. طعم سیب این سرکه دوست‌داشتنی و بامزه است و به طعم کلم بروکسل، دانه‌ کاج و گیلاس خشک می‌آید. به نظر من که به قیمتش می‌ارزید. اما شما می‌توانید از سرکه بالزامیک معمولی یا سرکه شراب نیز استفاده کنید. ندوجا را بعضی خواروبارفروشی‌ها دارند. می‌توانید اینترنتی یا از اغذیه‌فروشی‌های ایتالیایی نیز آن را تهیه کنید.

دو روش تهیه غذا با کلم بروکسل

در صورت امکان، یک بسته کامل کلم بروکسل بخرید. اگر زیاد آمد، می‌توانید باقی را روی غذای اصلی بریزید. این دستور پخت برای ۶۰ تا ۷۵ گرم کلم برای هر نفر است که حدود ۶ تا ۷ عدد کلم برای هر نفر خواهد بود. این مقدار، وقتی در کنار سایر مخلفات بیاید، زیاد هم هست.

مواد لازم برای ۶ تا ۸ نفر:

یک بسته کامل کلم بروکسل به اضافه برگ‌ها که در مجموع حدود ۵۰۰ گرم کلم می‌شود

۲ قاشق غذاخوری روغن زیتون

برای کلم‌ بروکسل با گیلاس خشک و فندق:

۴۰ گرم گیلاس خشک

۲۵ گرم فندق بوداده و درشت خردشده

۱ قاشق غذاخوری سرکه بالزامیک

نمک دریا

برای کلم‌ بروکسل با ندوجا و دانه کاج:

۵۰ گرم ندوجا بدون بسته‌بندی

۲۰ گرم دانه کاج بوداده

بروکسل‌ها را دو قسمت کنید و ریزها را یک سمت بگذارید. برگ‌های رویی را بکَنید و همه قسمت‌های سفت‌تر برگ‌ها و تیغه سفت وسطش را کنار بگذارید. کلم‌ها را بشویید و در سبد بگذارید تا آبش برود.

یکی دو قاشق غذاخوری آب داغ روی گیلاس‌های خشک بریزید تا خیس بخورند. چند دقیقه گیلاس‌ها را کنار بگذارید. سپس آب‌شان را بگیرید و سرکه بالزامیک به آن‌ها اضافه کنید و خوب هم بزنید.

قابلمه بزرگی را پر از آب کنید و بگذارید جوش بیاید. به مقدار دلخواه نمک بزنید. بروکسل‌ها را (جز برگ‌های بالایی) درون قابلمه بریزید و حدود چهار دقیقه بپزید تا کمی نرم شوند. آب آن‌ها را بکشید و آب سرد روی‌شان بریزید. تابه گود بزرگی بردارید و دو قاشق غذاخوری روغن زیتون در آن بریزید تا داغ شود. برگ‌های رویی کلم را در روغن بریزید و یکی دو دقیقه تفت دهید تا رنگ‌شان عوض شود. بروکسل‌های پخته را در تابه بریزید و یکی دو دقیقه دیگر تفت دهید.

نصف این مخلوط را درون کاسه‌ای که می‌خواهید سر میز ببرید بریزید. گیلاس‌ و فندق را اضافه کنید و با کمی نمک هم بزنید. ندوجا را درون تابه بزرگ بریزید و با بقیه کلم‌ها قاطی کنید. دانه‌ کاج را اضافه کنید و وقتی ندوجا به خورد کلم‌ها رفت، این قسمت را هم در ظرف جداگانه‌ای بکشید.