دولت بریتانیا بودجه دفاعی این کشور را به مجلس ارائه داد، بودجه‌ای که در آن بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، شخصا بر اهمیت محافظت از کشور در دورانی خطرناک تاکید کرده‌است. 

بودجه ۱۶.۵ میلیارد پوندی بیشتر از رقمی است که نهادهای امنیتی با توجه به کاهش منابع در نتیجه همه‌گیری ویروس کرونا پیش‌بینی می‌کردند. این بودجه که توافقی به مدت چهار سال است و نه مبلغی تخصیص داده شده برای دوازده ماه، به برنامه‌ریزی درازمدت بودجه هم کمک می‌کند. 

بوریس جانسون گفت که این بودجه «بزرگ‌ترین برنامه سرمایه‌گذاری از پایان جنگ سرد است.» او به مجلس عوام گفت: «دفاع از کشور باید در اولویت باشد. وضعیت بین‌المللی خطرناک‌تر و رقابت‌آمیزتر از هر زمانی پس از جنگ سرد است و بریتانیا باید به تاریخ خود وفادار باشد و در کنار متحدانش بایستد. برای رسیدن به این هدف باید توانایی‌هایمان را در همه زمینه‌ها ارتقا دهیم.» 

او ادعا کرد که این سرمایه‌گذاری سالانه ده‌هزار فرصت شغلی در کشور ایجاد خواهد کرد و «اولین نتیجه بررسی جامع سیاست خارجی، دفاعی، توسعه و امنیتی بریتانیاست». اما مشکل این است که بخش بعدی و مهم آن، یعنی چگونگی به مصرف رسیدنش، تا سال آینده روشن نخواهد شد، زیرا ریشی سوناک، وزیر دارایی، بررسی فراگیر هزینه (سی‌اس‌آر) را که قرار بود این ماه منتشر شود، به تاخیر انداخته است. 

هدف از بررسی جامع، تلفیق همه جنبه‌های سیاست خارجی، دفاعی و امنیتی بریتانیاست، از جنگ سایبری و فضایی گرفته تا کمک‌های بین‌المللی. در این میان، بخش‌های مختلف دولت و دستگاه‌های اطلاعاتی هر کدام سهمی دارند. هنوز روشن نیست که نتیجه نهایی چه خواهد بود. 

همچنین روشن نیست که تاثیر کناره‌گیری دومینیک کامینگز بر برخی از جنبه‌های برنامه‌ریزی چیست. مشاور ارشد نخست وزیر علاقه زیادی به بررسی جامع داشت و شخصا با راهنمایی بن والاس وزیر دفاع، از مکان‌های نظامی بازدید کرده بود، از جمله مراکز حساسی مانند مرکز تحقیقات پورتون داون و مقرهای فرماندهی اس‌ای‌اس و اس‌بی‌اس. 

کامنیگز پیش از اشتغال در نخست وزیری، وزارت دفاع را متهم کرده بود که «هنوز میلیاردها پوند هدر می‌دهد» و به عنوان نمونه به ۶.۲ میلیارد پوند هزینه دو ناو هواپیمابر اشاره کرده بود. 

یکی از نکات مهم درباره بودجه دفاعی، کسری سیزده میلیارد پوندی بودجه تجهیزات است که به تخمین دایره حسابرسی ملی، بر تجهیزات سنتی مانند وسایل زرهی تا سلاح‌های جدید مانند پهپادها – که نقش مهم‌تری در جنگ‌ها خواهند داشت – تاثیر می‌گذارد. 

توبیاس الوود، نماینده محافظه‌کار مجلس و رئیس کمیسیون منتخب دفاعی مجلس عوام به ایندیپندنت گفت که افزایش بودجه نظامی، پیامی روشن به جو بایدن رئیس جمهور منتخب آمریکا خواهد بود مبنی بر این که بریتانیا متحدی نیرومند برای ایالات متحده و شریکی قابل اعتماد در عرصه جهانی است. 

او گفت: «انتخابات آمریکا فرصتی است برای ما تا نشان بدهیم که به اتحادمان پایبندیم، می‌خواهیم در سطح بین‌المللی همکاری کنیم و به مسؤولیت‌هایمان در قبال آمریکا و دیگر شرکای غربی عمل خواهیم کرد. 

رقم پیشنهادی، با وجود همه محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری، مورد استقبال بخش دفاعی خواهد بود، اما تکه‌ای از پازل که گم شده، این است که این رقم چگونه خرج خواهد شد و برای دانستن آن باید تا سال آینده صبر کنیم. 

این بررسی حساسی است چون سیاست‌های ما نیاز به بازنگری اساسی دارد. می‌دانیم که جنگ سایبری و اطلاعاتی چه چالش‌هایی دارد، می‌دانیم که چگونه با چین مقابله کنیم و این کشور چگونه نفوذ خود را گسترش می‌دهد. این حوزه‌ای است که وزارت خارجه و نیز وزارت دفاع در آن نقش دارند. با متحدانمان در منطقه آسیا-اقیانوسیه و نیز نفوذ چین در کشورهای آفریقایی که ما با آن‌ها روابط دیرپای سنتی داریم چگونه رفتار خواهیم کرد؟ این‌ها مسائل بی‌نهایت مهمی است که باید به آن‌ها بپردازیم.» 

مالکوم چالمرز، معاون موسسه سلطنتی خدمات متحد (آریواس‌آی) هشدار داده بود که به تعویق افتادن بررسی جامع هزینه‌ها زیان‌آور خواهد بود «چون تصمیم‌های مهم درباره اولویت‌های درازمدت دفاعی باید تا پایان کامل بررسی منتظر بمانند.» 

او افزود: «در همین حال، دنیای تهدیدات خارجی، استقرار نیروها و تعهدات قراردادی، متوقف نمی‌شود. فشار روی برنامه دفاعی همچنان بی‌امان است، و ناشی از اهمیت فزاینده رقابت میان قدرت‌های بزرگ و تعهدات دولت به ایفای نقشی مهم در زمینه نظامی.»