دانشمندان دو انفجار رادیویی پرنور را از یک مگنتار در کهکشان راه شیری شناسایی کردند.

اتفاقی که آن‌ها را به کشف منبع این انفجارها نزدیکتر کرد در اوایل ماه جاری و کشف جدیدی بود که برمبنای آن فوران‌های رادیویی سریع FRB از این جرم‌های کیهانی دیده شد و از این رو گام بزرگی در جست‌وجوی منبع این انفجارهای رازآلود انرژی برداشته شد. این نخستین بار بود که یک فوران سریع رادیویی شناسایی ‌شد که خاستگاه آن درون کهکشان راه شیری خودمان بود. همچنین نخستین باری بود که یک فوران رادیویی سریع به یک منبع مشخص نسبت داده می‌شد.  

اینک دانشمندان می‌گویند انفجار جدیدی را یافته‌اند که از همان مگنتار می‌آید. این کشف، شواهد و نشانه‌های بیشتری به دست می‌دهد که دریابیم آیا این مگنتار واقعا یک منبع فوران‌های رادیویی سریع FRBs است یا نه - و این که آیا در این جا نیز همان فرایندی رخ می‌دهد که در نقاط دیگر کیهان به فوران رادیویی سریع می‌انجامد یا نه. 

فوران‌های رادیویی سریع بسیار کوتاه هستند، به عبارت دیگر انفجارهای بسیار قدرتمندی از انرژی رادیویی‌اند که به سراسر پهنه کیهان فرستاده می‌شوند. این انفجارها با وجود آن که به اندازه کسری از میلی ثانیه کوتاه هستند، می‌توانند در همان زمان کوتاه، مقدار انرژی از خود ساطع کنند که خورشید طی روزهای متمادی از خود بیرون می‌دهد. اغلب فوران‌های رادیویی سریع غیرقابل پیش‌بینی هستند اما نمونه‌هایی از آن‌ها نیز پیدا شده‌اند که بر اساس یک الگوی تکرارشونده رفتار می‌کنند. 

ستاره‌شناسان از سال ۲۰۰۷، (یعنی زمانی که اولین فوران‌های رادیویی سریع کشف شد) در پی یافتن توضیحی برای منشاء آن‌ها بودند. توضیح ممکن می‌توانست هر چیزی باشد. از ستارگان مرده گرفته تا سیاهچاله‌ها یا حتی فناوری‌های بیگانگان فضایی. 

شکار یک رخداد فوران‌های رادیویی سریع اغلب ناممکن و دست‌نیافتنی بود و هنوز هم توضیح دقیقی مبنی بر این که منشاء این انفجارها چه چیزی می‌تواند باشد وجود ندارد. اما دانشمندان طی سال جاری (زمانی که کشف کردند یکی از این انفجارها از درون کهکشان خودمان می‌آید و منبع آن را تا یک مگنتار - ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار قدرتمند- دنبال کردند)  به کشف منشاء آن بسیار نزدیک‌تر شدند. 

چند روز پس از این کشف، محققان انفجارهای ضعیف‌تری را شناسایی کردند که از همان منبع می‌آمد. منبعی که به شکل رسمی با عنوان SGR1935+2154 شناخته می‌شود. به نظر می‌رسد که شباهت‌هایی میان این منبع و سایر فوران‌های رادیویی سریع تکرارشونده که پیش‌تر در خارج از کهکشان خودمان شناسایی کرده بودیم وجود دارد. 

دانشمندان امیدوارند که کشف انفجارهای بعدی و همچنین  تحقیقات بیشتر و عمیق‌تر به درک این که این منبع به چه میزان فعال است، کمک کند و همچنین به این مساله که آیا این انفجارها دقیقا به سایر منابع فوران‌های رادیویی سریع (که از بیرون کهکشان ما می‌آیند) شباهت دارد یا نه. 

دانشمندان نتیجه می‌گیرند که مگنتار موجود در کهکشان ما یک مثال قانع‌کننده مبنی بر این است که بین مگنتارها و (دست کم برخی از) فوران‌های رادیویی سریع، ارتباط وجود دارد. با وجود این هنوز تعدادی از پرسش‌های کلیدی در این زمینه وجود دارد. هرچند دانشمندان می‌گویند که بررسی‌های بیشتر جرمی که به عنوان SGR1935+2154 شناخته می‌شود می‌تواند به یافتن پاسخ آن‌ها کمک کند. 

دانشمندان می‌گویند که این انفجارها که از مگنتار می‌آیند با سایر فوران‌های رادیویی سریع که از بیرون کهکشان به سوی ما می‌آیند، تناظر یک به یک و شباهت کامل ندارند. اما این به معنای آن نیست که فوران‌های رادیویی خارج از کهکشان نمی‌تواند با مگنتارها توضیح داده شود. تفاوت می‌تواند به پیامد این واقعیت ایجاد شده باشد که مگنتارهای خارج از کهکشان راه شیری، جوان‌تر و بنابراین پرنورتر و فعال‌تر باشند.  

این پژوهش مقاله جدیدی است که با عنوان «Detection of two bright radio bursts from magnetar SGR1935+2154» در نیچر آسترونومی منتشر شده است.