مصیبت‌های شخصی جو بایدن در شکل گرفتن مسیر حرفه‌ای او نقش داشته‌اند؛ از سیاست‌گذاری گرفته تا سیاست‌بازی و از سوگواری در ملأعام گرفته تا تکیه بر تجربه از دست دادن عزیزانش برای راه یافتن در دل رأی‌دهندگان؛ کاری که در کارزار انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ هم انجام داد.

در دسامبر ۱۹۷۲، جو بایدن که آن موقع یک سناتور ۳۰ ساله از «دلِوِر» بود، چند هفته پیش از آن مراسم سوگند، همسر خود، نیلیا و دختر ۱۳ ماهه‌اش، نایومی را در تصادف رانندگی از دست داد.

جوزف بیو بایدن، سرباز جنگ عراق و دادستان کل دلِوِر، پنج سال پیش در چنین روزهایی در اثر سرطان مغزی که در سال ۲۰۱۵ تشخیص داده شده بود، در سن ۴۶ سالگی درگذشت. پدرش در اعلامیه مرگ پسر نوشته بود: «بیو بایدن خیلی ساده بهترین مردی بود که هر یک از ما تا به حال دیده‌ایم.»

بیو بایدن در سال ۲۰۱۰ یک بار سکته کرده بود، ولی سه سال بعد از آن، در مرکز سرطان اندرسون هیوستون در تگزاس تحت درمان قرار گرفت تا پزشکان مغز او را جراحی کنند. سرطان او دو سال بعد دوباره بازگشت که بلافاصله در مرکز ملی پزشکی نظامی والتر رید در بتزدای مریلند تحت درمان قرار گرفت.

از او همسرش هالی و دو فرزندش ناتالی و رابرت به جا ماندند. بیو بایدن زمانی که مادر و خواهر کوچکش را در تصادف رانندگی از دست داد سه ساله بود. در هنگام تصادف، او و برادرش هانتر، که در آن زمان دو سال داشت نیز در ماشین بودند. پدر آنها سوگند نمایندگی سنا را در کنار آنها و در بیمارستان ادا کرد.

بیو بایدن در سخنرانی سال ۲۰۱۲ خود در گردهمایی ملی دموکرات‌ها، هنگامی که پدرش را به عنوان نامزد معاونت ریاست‌جمهوری معرفی می‌کرد، با کلام خود و این یادآوری اشک پدر را درآورد: «یکی از اولین چیزهایی که از بیمارستان به خاطر می‌آورم، پدرم بود که همیشه کنار تخت پیش ما بود... او تصمیم گرفت برای سوگند خوردن به مجلس نرود و گفت دلاوِر می‌تواند سناتور دیگری پیدا کند، ولی پسر من نمی‌تواند پدر دیگری داشته باشد. ولی مردان بزرگی مثل تد کندی، مایک منزفیلد و هابرت هامفری (مردانی که آزمایش خود را پس داده بودند) او را متقاعد کردند که خدمت کند. او هم در همان بیمارستان، کنار ما، سوگند یاد کرد.»

جو بایدن در سال ۱۹۷۷ با جیل جاکوبز، که مادر خوانده پسرها شد، ازدواج کرد و با کمک او، خانواده دوباره خود را احیا کرد، چنان که بیو بعدها گفت: «من حالا دو تا مادر دارم.»

بیو بایدن در دانشگاه پنسیلوانیا درس خواند و به دانشگاه حقوق سایراکوس که پدرش هم از همان‌جا فارغ‌التحصیل شده بود، وارد شد.

او ابتدا در دادگستری فیلادلفیا به عنوان دادستان خدمت کرد و سپس در سال ۲۰۰۶ در پی نامزدی برای سمت دادستانی، با ۱۳ هزار رأی برنده شد. در دوره بعدی همین انتخابات در سال ۲۰۱۰، او با بیش از ۱۴۹ هزار رأی به پیروزی رسید.

بیو بایدن در سال ۲۰۰۸ به عنوان سروان گارد ملی ارتش دلِوِر به جنگ عراق اعزام شد که پدر سناتورش در آن زمان به تصویب آن رأی مثبت داده بود. بیو بایدن خیلی زود برای شرکت در مراسم سوگند معاونت ریاست‌جمهوری در ژانویه ۲۰۰۹ به آمریکا بازگشت، و دوباره برای ادامه خدمت یک‌ساله‌اش رهسپار عراق شد.

باراک اوباما، رئیس‌جمهوری وقت، در اعلامیه‌ای پس از مرگ او با اشاره به شعری از «ویلیام باتلر ییتس» گفت: «بیو بایدن به خوبی همه ما اعتقاد داشت ... برای خودش و خانواده‌اش، ما فانوس‌های خود را بالاتر می‌گیریم.»

بایدن در ژانویه گذشته با حضور در برنامه «صبح به خیر جو» شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی،  گفت: «بیو باید برای ریاست‌جمهوری نامزد می‌شد نه من.» بایدن، حمایت بیو را در کارزارهای قبلی یادآور شد که گفته بود: «به من نگاه کن پدر. پایگاه خانه یادت باشد. یادت نرود چه کسی هستی.»

بایدن گفت: «او به گردن من آویزان می‌شد. هنوز هم به گردن من آویزان است.» او افزود: «هر روز صبح که بیدار می‌شوم، باور کن شوخی نمی‌کنم، با خودم می‌گویم آیا او به من مفتخر است؟ برای این که او بود که می‌خواست من خدمت کنم ... او همیشه کنار من است. می‌دانم که بعضی‌ها ممکن است مسخره کنند، ولی او واقعا، به خدا قسم، کنار من است. می‌دانم که با من است.»