هر پرواز هواپیما دو برابر بیش از آنچه تصور می‌شد ایجاد آلودگی می‌کند

یک پژوهش نشان داده است اثری که هواپیما در مسیر پروازش در آسمان بر جا می‌گذارد، از دی اکسید کربنی که از موتورهایش خارج می‌شود، برای تغییرات آب و هوایی مخرب‌تر است.

شیار سفید به جای مانده از پرواز هواپیما بر فراز آسمان که کان تریلز نامیده می‌شود، ابرهای یخ زده‌ای است که موجب گیرکردن گرما در جو زمین می‌شود.

این منبع تولید گرمایش سفر هوایی، در گرمایش اقلیمی محاسبه نشده است و اکنون پژوهشگران انستیتوی فیزیک جوّی (آی ای پی) در آلمان می‌گویند این مشکل تا سال ۲۰۵۰ سه برابر می‌شود.

لیزا بوک نویسنده اصلی پژوهش از مرکز هوافضای آلمان در انستیتو فیزیک جوّی گفت:«مهم است که تاثیر برجسته گازهای غیرکربنی مثل کان تریلز را بر روی آب و هوا بشناسیم و آن تأثیرات را در نظر داشته باشیم».

در توافقنامه کورسیکا که در آن برنامه سازمان ملل درخصوص تعدیل انتشار گازهای کربن در ترافیک هوایی از سال ۲۰۲۰ گنجانده شده، موضوع تاثیر گازهای غیرکربنی در هوانوردی نادیده گرفته است.

اگرچه، یافته‌های اخیر در مورد تاثیر کان تریلز بر تغییرات آب و هوایی هشداردهنده خواهد بود، پژوهشگران می‌گویند از آنجا که هواپیماها به سوی مصرف سوخت کمتر پیش می‌روند، افزایش تابش کان تریلزها از نظر تغییرات آب و هوایی تاثیری بزرگتر از دی اکسید کربن خواهد داشت.

به طور کلی در سال ۲۰۵۰ ترافیک هوایی به نسبت ۲۰۰۶ چهار برابر بیشتر خواهد بود، اما هواپیماها عموما کمی بالاتر پرواز می‌کنند که به شکل‌گیری کان تریلز در منطقه حاره کمک می‌کند.

براساس پژوهش منتشر شده در مجله «فیزیک و شیمی جوّی» بیشترین تأثیر بر فراز آمریکای شمالی و اروپا صورت می‌گیرد به دلیل اینکه بیشترین ترافیک هوایی را دارند.

دکتر بوک گفت:«هنوز در مورد تاثیرات کلی کان تریلز بویژه تأثیر بر درجه حرارت سطح زمین که موضوع پژوهش‌های بعدی ما است، اطلاع دقیقی نداریم، ولی روشن است که کان تریلز بر گرمای جوّ تاثیر دارد».

هواپیمای طراحی شده با سوخت کمتر می‌تواند ذرات دود منتشر شده موتورها را کاهش دهد، که به نوبه خود می‌تواند تاثیرات ناشی از تغییرات آب و هوایی کان تریلز را کاهش دهد.

با این حال، پژوهشگران می‌گویند ما به بیش از۵۰ درصد کاهش در انتشار گازهای گلخانه‌ای نیاز داریم.