به قول معروف، اهل تعصب همچنان تعصب خواهند ورزید.  

روز پنجشنبه رئیس جمهوری دونالد ترامپ قدم در جای پای عده‌ای دلقک رسانه‌ای گذاشت که سعی دارند  آنچه از حرفه نحیفشان باقی مانده است، احیا کنند. این بار، تایید «گیر دادن به زادگاه» (برای تایید شهروندی قانونی)، دوباره یادآور آغازی است که او برای صعود سیاسی رویایی ولی قابل پیش‌بینی خود اتخاذ کرد.

راه دستیابی دونالد ترامپ به ریاست جمهوری چند سال پیش شروع شد، هنگامی که او مشروعیت اولین رئيس جمهوری سیاه‌پوست کشور را زیر سوال برد و در آن راه حمایت بسیاری از جمهوری‌خواهانی را برای خود جلب کرد که سال‌هاست مخاطب استعارات نژادپرستانه هستند؛ واقعیتی که اخیرا توسط بعضی از سیاستمداران کارکشته جمهوری‌خواه نیز به آن اذعان شده است. بعضی از نویسندگان، مانند استیون تراشر، قبل از انتخابات ۲۰۱۶ به ما هشدار دادند که «هرگونه پیشرفت و ترقی در ایالات متحده با یک مقاومت نژادپرستانه مواجه خواهد شد.»

به نظر می‌رسد ترامپ هم به دنبال احیای همان حماقت نژادپرستانه است، چرا که اکنون نیز پیکان حملات خود را متوجه کمالا هریس کرده است که می‌تواند اولین زن سیاه‌پوست و آسیایی‌تباری باشد که معاون رئيس جمهوری ایالات متحده می‌شود.

و همان طور که در مورد رئیس جمهوری سابق، باراک اوباما رخ داد، ترامپ این بار هم صرفا خود را به نظریات توطئه‌آمیز و شایعات جاری وصل کرده است. نشریه نیوزویک اخیرا دیدگاهی منتشر کرد که نگارنده‌اش مشروعیت کمالا هریس را زیر سوال می‌برد. من با تشریح این توطئه به آن اعتبار نمی‌دهم، چرا که خودم به اندازه کافی احمقانه‌ترین نمونه‌ ممکنش را در شش ماه گذشته از سر گذرانده‌ام. من بعضی اوقات از سازمان‌های خبری مانند اسوشیتد پرس انتقاد دارم که چرا به نحوی مستقیم‌تر از نژادپرستی انتقاد نمی‌کنند، ولی این آژانس خبری با تیتر خود این بار سنگ تمام گذاشت: «ترامپ به توطئه بی‌اساس نژادپرستانه علیه هریس اعتبار می‌بخشد.»

آن دسته از ما که از خطرات پنهانی ادبیاتی نژادپرستانه، مانند تردید درباره محل تولد، آگاه هستیم، اخطار دادیم که افراد بانفوذ نباید به ترامپ فرصت و اجازه اشاعه این توطئه‌ها را بدهند، چرا که در غیر این صورت، او حامیانی پر و پا قرص برای خود حول محور این ادبیات نژادپرستانه دست و پا خواهد کرد.

ما می‌دانستیم که اگر او به قدرت برسد، از هیچ اقدامی برای اعمال عقاید نفرت‌پراکن خود فروگذار نخواهد کرد. و وقتی خود دونالد ترامپ نامزد ریاست جمهوری شد، آن دغدغه‌ها برای حمایت، کسب محبوبیت، سود، و قدرت سیاسی رئیس جمهوری به حاشیه رفت. دولت او از آن زمان اثبات کرده است که دغدغه‌ها و ترس‌های موجود بیهوده نبوده است. نمونه‌وار، نگاهی به استیون میلر بیندازید، کسی که نه تنها سخنرانی‌هایی افتضاح برای ترامپ می‌نویسد، بلکه همچنین در بدترین سیاست‌های مهاجرتی نظیر کمپ‌های بازداشت مهاجران و کودکان‌شان و همچنین سخت و جهنمی کردن روند مهاجرت برای مهاجران قانونی، اعمال نفوذ کرده است.

در بحبوحه این بیماری عالم‌گیر که جان بسیاری از افراد را گرفته و بدون ارائه راهنمایی‌های کافی و دخالت مستقیم دولت فدرال ما به ستاندن جان شهروندان ادامه می‌دهد، دونالد ترامپ وقت خود را به اشاعه یاوه‌هایی علیه کمالا هریس اختصاص داده است. ترامپ و حزب جمهوری‌خواه ظاهرا از قدرت سیاسی کمالا هریس از سال ۲۰۱۹ هراس دارند و کمی سرگرم‌کننده است که می‌بینم هنوز نمی‌دانند چگونه به طریقی سیاسی با قدرت او مقابله کنند، اما برای ما امریکایی‌ها دغدغه‌های بزرگ‌تری وجود دارد. این دقیقا دلیل ناراحتی و خشم من است که می‌بینم توطئه‌ورزی‌‌های شکست‌خورده قبلی درباره محل تولد رئيس جمهوری سابق، دوباره توسط بعضی از اصحاب رسانه در حال تکرار است.

صبح بعد از روزی که ترامپ در مصاحبه مطبوعاتی خود به جای تمرکز درباره این که چگونه باید ملت را در مقابل بدترین بحران بهداشتی طی بیش از یک قرن گذشته در کشور بسیج کرد، به صحبت درباره چرت و پرت‌هایی که در اینترنت می‌خواند پرداخت و باعث شرمندگی بیشتر کشور شد، جارد کوشنر، مشاور ارشد کاخ سفید و داماد او که در حماقت چیزی از او کم ندارد، با تکرار همان بازی ترامپ،   توطئه‌های جاری علیه هریس را مستقیما اعتبار رسمی نداد، بلکه شک و شبهه‌ای کافی ایجاد کرد تا تردید و گمانه‌زنی در این باره توسط دیگران ادامه یابد.

کوشنر خود صلاحیت تکیه زدن بر مقام و منصب فعلی را ندارد، در نتیجه نباید از او درباره صلاحیت خانمی سوال شود که در واقع برای کسب این موقعیت در زندگی تلاش کرده و خود آن را به دست آورده است. در جاهای دیگر نیز بسیاری از افراد وقت فراوانی را صرف بحث درباره چیزی این قدر شرم‌آور و دوباره کاملا احمقانه می‌کنند. شرکت در این نمایش و حفظ شوکی که آخرین پیام چرند ترامپ ایجاد کرده است، درگیر شدنی غیرمسئولانه در آن روند است.

وقتی گزارشی از نشریه «ونیتی فیر» وجود دارد که توضیح می‌دهد تلاش‌های کابینه ترامپ تحت نظر کوشنر برای تدوین طرحی ملی برای آزمایش‌گیری و مقابله با ویروس کرونا با شکست مواجه شده است، نباید از جارد کوشنر درباره آخرین توطئه‌های نژادپرستانه بی‌اساس دونالد ترامپ سوالی پرسیده می‌شد. وقتی خواندم که آن برنامه‌ها به خاطر این کنار گذاشته شدند که هیات دولت می‌پنداشت این مسئله مشکل «ایالت‌های دموکرات» و مناطق «شهری» است، به درستی به این نتیجه رسیدم که آن تصمیم صرفا حاصل ترکیب جهل و تعصب بوده است. من به آرای بی‌اساس آنها درباره توطئه‌های نژادپرستانه کمتر اهمیت می‌دهم و بیشتر برایم مهم است که چگونه این اعمال خود را توجیه می‌کنند.

برخی ممکن است این دیدگاه را اغراق‌آمیز بنامند، اما آنها کسانی نیستند که شاهد مرگ دوستان و آشنایان سیاه‌پوست خود هستند که جان خود را به خاطر بی‌تفاوتی دولت از دست می‌دهند و تمام این اقدامات توسط مردی هدایت می‌شود که گستاخانه آشکار کرده است که منافع او، حتی در بحبوحه این بیماری عالم‌گیر، بر هر کس دیگری رجحان دارد. منافع او آنقدر رجحان دارد که توهم‌های توطئه از جان شهروندان مهم‌تر می‌شود.

ما می‌دانیم دونالد ترامپ از اندیشه‌ای ژرف و تعمیق فکری چندانی برخوردار نیست و در کل به مثابه فردی تنبل شناخته می‌شود، این دقیقا دلیل آن است که او خانم هریس را به عنوان فردی «بی‌ادب» و «بدجنس» توصیف می‌کند، چرا که او زن است و از آنجا که سیاه‌پوست هم هست، در دید او نامشروع تلقی می‌شود. برای بار میلیونیم می‌گویم: وقتی فردی از ادبیات نژادپرستانه بهره می‌جوید، و تحقیقی پس از تحقیق دیگر تایید می‌کند که تعدادی از هواداران او هم به اندازه خودش نژادپرست هستند، باید باور کنیم که آنها به چیزی که می‌گویند اعتقاد دارند.

سوال این است که آیا ما واقعا دوباره به او اجازه خواهیم داد که همان بازی احمقانه را این بار هم با جان مردم تکرار کند؟