اعتراضات در بریستول؛ مجسمه تاجر برده از آب بیرون کشیده شد

ادوارد کولستون در قرن هفدهم تاجر برده بوده است

مقامات شهر بریستول مجسمه ادوارد کولستون، تاجر برده را از آب بیرون کشیدند. مردم در جریان تظاهرات این مجسمه را از جا کنده و در اسکله بریستول درون آب انداخته بودند.

تظاهرات‌کنندگان جنبش «جان سیاه‌پوستان ارزشمند است» روز یک‌شنبه در جریان اعتراضات این مجسمه را پایین کشیدند و در آب انداختند.

شورای شهر بریستول اول صبح روز سه‌شنبه در اوج فعالیت اسکله بریستول این مجسمه را پیدا کرد.

شورای شهر اعلام کرد که مجسمه را به مکان امنی می‌برند، تمیز می‌کنند و در یکی از موزه‌های شهر می‌گذارند.

رایان بارنت رییس مجموعه‌ها و بایگانی شورای شهر بریستول گفت: «غواصی را پایین فرستادیم تا طناب‌ها را به مجسمه وصل کند که با جرثقیل آن را از آب بیرون بکشیم و ببریم.

طناب‌هایی که به آن بسته بودند و رنگ افشانه که به آن پاشیده بودند هم‌چنان روی آن است و ما هم به همان شکل حفظش می‌کنیم.»

شهردار بریستول ماروین ریس پیش‌تر اعلام کرده بود این مجسمه به همراه تابلونوشته‌های تظاهرات «جان سیاه‌پوستان ارزشمند است» در موزه‌ای به نمایش گذاشته خواهد شد.

او گفت این‌که سکوی خالی این مجسمه را با چه پر کنیم تصمیمی است که با مذاکرات شورا و نظرخواهی از مردم خواهیم گرفت.

مردم این مجسمه را روز یک‌شنبه در گیرودار تظاهرات سراسری جهانی پایین کشیدند، تظاهراتی که در پی مرگ جورج فلوید به راه افتاده بود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

مامور پلیس سفیدپوستی روز ۲۵ مه در مینیاپولیس فلوید را بازداشت کرد و حدود ۹ دقیقه با زانو بر گردنش فشار آورد تا او جان باخت.

یکی از نمایندگان ارشد حزب کارگر در مجلس گفت که پایین کشیدن این مجسمه نتیجه سال‌ها سرخوردگی از فرآیند مردم‌سالاری بود. اما به هر ترتیب مجسمه را از آب بیرون کشیدند.

لیزا ناندی وزیر امور خارجه دولت سایه در برنامه «چهارشنبه‌ها با پِستن» که از شبکه آی تی‌وی پخش می‌شود گفت مردم تصمیم گرفتند خودشان یک بلایی سر این مجسمه یادبود بیاورند چون احساس کردند در مورد مسائل نژادی کسی صدایشان را نمی‌شنود. 

او گفت: «چرا مجسمه را به آن شکلی که دیدیم پایین کشیدند؟

چون ۲۰ سال است که تظاهرات‌کنندگان و کنش‌گران همه راه‌های مردم‌سالارانه ممکن را امتحان کرده‌اند، طومار نوشته‌اند، جلسه برگزار کرده‌اند، تظاهرات کرده‌اند و سعی کرده‌اند سیاست‌مداران منتخب‌شان را وادار کنند کاری در این مورد انجام دهند اما آن‌ها به توافق نرسیدند و نتوانستند کاری کنند.

حالا این بازتاب بلاهایی است که سالیان سال است در این کشور و در سراسر جهان بر سر رنگین‌پوستان آمده است.

در این کشور فقط در سه سال اخیر هفت بررسی در مورد تبعیض نژادی انجام شده و تنها به چند مورد از توصیه‌های این بررسی‌ها عمل کرده‌اند.

به همین علت است که مردم این قدر سرخورده‌اند و باید از خود بپرسیم چرا شنیدن صدای این همه آدم سخت است؟ چرا این قدر سخت است این مردم رهبران مردم‌سالاری را وادار به ایجاد تغییرات مردم‌سالارانه‌ای کنند که می‌خواهند؟»

گزارش بیشتر از پرس اسوسييشن

© The Independent