کیتی وگت، عکاس جایزه‌برده‌ای که از نگاه تفرقه‌افکنانه و جنایت‌های نفرت‌پراکن و قومیت‌هراسانه به تنگ آمده بود، سه سال است با عکاسی از مردم در لباس‌های مخصوص عبادت‌شان بر وجود فضای چندفرهنگی و پرطراوت در لندن تأکید می‌کند.
وگت با عکاسی از مردم با اعتقادات مختلف در روزهای یکشنبه هنگام خروج از عبادتگاه‌ها‌شان، تصاویری پویا خلق کرده است که تنوع دینی موجود در پایتخت را به نمایش می‌گذارند. در بسیاری از مذاهب، روز پایانی هفته از اهمیت خاصی برخوردار است و زمانی است برای دور هم جمع شدن و خدمت به جامعه.
حالا قرار است نتیجه این تلا‌ش‌ها در قالب کتابی به نام «لباس عبادت» منتشر شود. این عکاس به ایندیپندنت گفت: «در نهایت، هدف این مجموعه گرامی‌داشت تکثر دیدگاه‌ها و آزادی سبک زندگی در لندن است؛ ویژگی‌هایی که به این شهر چهره منحصر به فردی داده است. این مجموعه عکس در واقع نگاهی خوش‌بینانه است به مفهوم بریتانیایی بودن، در دوره‌ای که مقوله ایمان و اعتقاد از هر زمان دیگری پررنگ‌تر است.»
در «لباس عبادت»، برای تأکید بر «آمیختگی هویت‌های رنگارنگ» در پایتخت، به شش دین اصلی توجه شده است: مسیحیت، اسلام، آیین هندو، یهودیت، آیین سیک، و آیین بودا.
وگت می‌گوید: «این طرح با هدف به چالش کشیدن کسانی آغاز شد که تعریفی جزم‌اندیشانه از «هویت بریتانیایی» دارند. در این برهه تاریخی، انزواطلبی و ملی‌گرایی روزافزون در سراسر جهان باب شده است. بسیاری از این مشکلات ریشه در جهل دارند و ترس از ناشناخته‌ها، عامل بی‌اعتمادی‌ها، خشم و در نهایت تفرقه میان مردم می‌شود.»
حمله‌های تروریستی سال ۲۰۱۷ و نتایج منفی حاصل از رأی‌گیری برای جدایی از اتحادیه اروپا، باعث افزایش چشمگیر جنایت‌های نفرت‌پراکنانه شد. طبق آماری که پارسال منتشر شد، سه چهارم از ۱۰۳ هزار مورد جرایمی که پلیس در فاصله سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ ثبت کرده است، انگیزه‌های نژادپرستانه داشته‌اند. حمله‌های مذهبی ۳ درصد بیشتر شده است و به ۸ هزار و ۵۶۶ مورد رسیده است.
مهاجرت امری است که پیشینه فرهنگی غنی لندن را رقم زده است. از زمان ورود عده زیادی از مهاجران یهودی در قرن نوزدهم به شرق لندن تا هنگام ورود حدود نیم میلیون از نسل ویندراش بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۰ به این شهر، لندن قرن‌ها است که محل هم‌جوشی فرهنگ‌های مختلف بوده است.
طبق برآوردها، ۳۷ درصد از جمعیت ۸ میلیون و ۹۰۰ هزار نفری کنونی لندن، خارج از بریتانیا به دنیا آمده‌اند. لندن جایی است که فردیت‌گرایی با صلح و صفا در کنار تکثر فرهنگی به حیات خود ادامه می‌دهد.
می‌توان به راحتی اجازه داد که صدای این جوامع در هیاهوی آمارها و گزارش‌ها گم شود. اما طرح‌هایی مانند این طرح باعث می‌شود که افراد به بازنگری این ماجراها بنشینند.
وگت هشدار می‌دهد: «همه ما مسئول هستیم در برابر هرکس که بخواهد در جامعه تفرقه بیندازد، ایستادگی کنیم. در کشوری که آینده‌اش تحت تأثیر کشمکش‌های پشت پرده و آشفتگی‌های سیاسی مدام بازتعریف و بازاندیشیده می‌شود، امروز بیش از هر زمان دیگری لازم است به حسن نیت و خوش‌بینی متوسل شویم.»
© The Independent
