پژوهشی تازه نشان میدهد که در شرایط آزمایشگاهی، عصاره کلم بروکلی با حلال آب میتواند به اندازه درمانهای رایج فلوراید و گاه حتی بیشتر، سختی از دسترفته سطح مینای دندانهای شیری را بازگرداند و جایگزینی طبیعی و موثر برای کمک به ترمیم مینای دندان و پیشگیری از پوسیدگی در کودکان باشد.
پوسیدگی دندان یکی از رایجترین مشکلات دهان و دندان در کودکان به شمار میرود و سالها است که استفاده از فلوراید بهعنوان درمان استاندارد برای پیشگیری و بازسازی مینای دندان توصیه میشود. با این حال نگرانیها درباره مصرف بیش از حد فلوراید، بهویژه در سنین پایین، پژوهشگران را بر آن داشته تا به دنبال جایگزینهای طبیعی و ایمن بگردند.
در همین راستا، تیمی از محققان به سرپرستی صدیقه مظفر، مهرداد کریمی، علی اسماعیل و مرتضی بناکار مطالعهای آزمایشگاهی (in vitro) انجام دادند تا اثر عصاره کلم بروکلی با حلال آب را بر افزایش ریزسختی مینای دندانهای شیری بررسی کنند. آنها برای این منظور از ۳۰ دندان آسیای دوم شیری کشیدهشده استفاده کردند که پس از برش و صیقل، ریزسختی اولیه مینای آنها با استفاده از دستگاه سختیسنج ویکرز اندازهگیری شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بنا به گزارشی که در وبسایت کتابخانه ملی پزشکی منتشر شد، محققان ابتدا برای اینکه سطح دندانها ضعیف شود و مواد معدنی مینای کاهش یابد، هر نمونه را به مدت هشت دقیقه داخل نوشابه کولا با اسیدیته نسبتا بالا (پهاش حدود ۴.۵) قرار دادند. این کار باعث شد حالتی شبیه پوسیدگی اولیه دندان ایجاد شود.
بعد، برای تهیه عصاره بروکلی، گلها، ساقهها و برگهای تازه آن را در دمای اتاق خشک کردند. آنها این مواد خشکشده را با آب مقطر مخلوط کردند و از آن عصاره گرفتند و محلول بهدستآمده را صاف کردند تا تمیز و بدون ذرات اضافی باشد.
سپس دندانها را بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم کردند: گروه اول درمان با عصاره بروکلی و گروه دوم درمان با ژل فلوراید اسیدی فسفاته با غلظت ۱.۲۳ درصد. هر نمونه به مدت ۱۰ دقیقه با محلول یا ژل مربوط به گروه خود تماس داشت.
در پایان، دوباره سختی سطح مینا را اندازهگیری و تغییرات سختی بین مراحل مختلف آزمایش را با روشهای آماری مقایسه کردند تا ببینند کدام روش موثرتر بوده است. نتایج بهدستآمده قابل توجه بود. بعد از اینکه مینا را با نوشابه اسیدی ضعیف کردند، هم عصاره بروکلی و هم ژل فلوراید باعث شد سختی سطح مینا دوباره زیاد شود. با این حال در مقایسه این دو، در دندانهایی که با عصاره بروکلی درمان شدند، بهبود سختی مینا بیشتر بود (حدود ۴۴.۹۵ درصد افزایش در مقابل ۲۰.۷۸ درصد در گروه فلوراید) و این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود.
به این ترتیب عملکرد کلی عصاره بروکلی که با آب تهیه شده بود، در بهبود سختی مینای دندانهای شیری که مواد معدنی خود را از دست داده بودند، تقریبا مشابه ژل فلوراید بود. هرچند روند کاهش و بهبود سختی در این دو روش کمی متفاوت بود.
این یافتهها نشان میدهد که عصاره بروکلی ممکن است یک روش طبیعی و موثر برای کمک به بازسازی مواد معدنی مینا و پیشگیری از پوسیدگی دندان کودکان باشد. هرچند برای تایید این موضوع باید مطالعات بیشتری روی بیماران واقعی انجام شود.
به گفته پژوهشگران، چنین رویکردهایی میتواند به کاهش وابستگی به مواد شیمیایی و افزایش دسترسی به درمانهای مقرونبهصرفه و بیخطر کمک کند، بهویژه در جوامعی که دسترسی به خدمات دندانپزشکی محدود است. اگر تحقیقات بعدی اثربخشی و ایمنی این روش را در شرایط واقعی تایید کند، شاید در آینده نهچندان دور، بروکلی نه فقط در بشقاب غذای کودکان بلکه در نسخههای دندانپزشکان هم دیده شود.