آرمان وفایی، باستانشناس و پژوهشگر، در دشت اسدآباد استان همدان جامی سفالی به قدمت پنج هزار سال کشف کرد.
کامران اکبری شایگان، رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اسدآباد، کشف جام سفالی مربوط به هزاره سوم قبل از میلاد را تایید کرد و گفت که این اثر باستانی اکنون در اختیار میراث فرهنگی است.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اسدآباد، بررسیهای اولیه و مقایسههای گونهشناختی نشان میدهد که این جام به دورهای تعلق دارد که در گاهنگاری منطقه به «گودین III» معروف است.
دور گودین III بر اساس مطالعات کایلر یانگ، باستانشناس کانادایی، در دشت کنگاور تعریف شد و مبنایی برای گاهنگاری قسمتهای شرقی زاگرس مرکزی است. شواهد باستانشناسی نشاندهنده وجود شباهت بالا میان سفالهای این دوره در غرب، جنوب غرب و استان فارس است. این دوره با دوره شوش دی در جنوب غرب ایران متناظر است و با گاهنگاری باستانشناسانی چون ویلیام سامنر در استان فارس نیز تطابق دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
خبرگزاری میراث آریا که اخبار مربوط به میراث فرهنگی را پوشش میدهد، به نقل از رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اسدآباد خبر داد که جام نویافته پس از طی مراحل اداری به مرکز استان منتقل میشود و پس از پایان مطالعات نیز در موزه تاریخ و فرهنگ اسدآباد به نمایش عمومی درمیآید.
اکبری شایگان گفت از آنجا که این اثر در چارچوب یک فرایند علمی کشف نشد، اطلاعات دقیقی از بافت آن در دست نیست. اما نکته قابلتوجه این است که جام تقریبا سالم است و تنها آسیبی جزئی در لبه آن مشاهده میشود.
پژوهشگران احتمال دادهاند که این اثر به عنوان شیء تدفینی دفن شده باشد، با این حال، هرگونه اظهارنظر قطعی به پایان بررسیها مشروط شده است.
اسدآباد یکی از شهرهای استان همدان است که آثار تاریخی متعددی آنجا وجود دارد.
هگمتانه یکی از مهمترین شهرهای ایران در دوران هخامنشیان و مادها بود و بهعنوان یکی از سرچشمههای اصلی شکلگیری تمدن ایران باستان شناخته میشود.
وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پاییز ۱۴۰۲ پرونده «هگمتانه و مرکز تاریخی همدان » را برای ثبت در فهرست میراث جهانی، به یونسکو ارسال کرد اما ایکوموس، شورای جهانی بناها و محوطههای تاریخی که بازوی مشورتی یونسکو در پروندههای ثبت جهانی است، اواخر تیرماه و در آستانه برگزاری اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو، از ناهماهنگیهای موجود در پرونده پیشنهادی هگمتانه و بافت شهری انتقاد و آن را مرجوع کرد.
نظر ایکوموس این بود که ایران باید یک متن منسجم برای این پرونده آماده کند. در همان زمان، برخی کنشگران و کارشناسان میراث فرهنگی افشا کردند که وزارت میراث فرهنگی برای تدوین این پرونده و دیگر پروندههای ثبت جهانی از متخصصان مجرب استفاده نمیکند.
در نهایت با تصمیم وزارت میراث فرهنگی، بخش مرکز تاریخی همدان از پرونده حذف و پرونده هگمتانه جداگانه برای ثبت در فهرست جهانی به یونسکو ارسال شد.
کمیته میراث جهانی یونسکو نیز در جریان برگزاری چهلوششمین اجلاس آن که تابستان ۱۴۰۳ در دهلینو برگزار شد، محوطه باستانی هگمتانه را بهعنوان بیستوهشتمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی ثبت کرد.
استان همدان نزدیک به دو هزار اثر تاریخی و گردشگری دارد که بیش از هزار مورد آنها در فهرست آثار ملی ثبت شدهاند.
