زنان معترض در افغانستان به درخواست یوناما مبنی بر تعامل بیشتر با رژیم طالبان واکنش نشان دادند. 

رزا اوتونبایوا، رئیس دفتر هیئت‌‌ معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، ۲۹ آذر در نشست شورای امنیت گفته بود که باید با مقام‌های رژیم طالبان تعامل بیشتر و گفت‌وگو شود و این به‌ طالبان  مشروعیت نمی‌بخشد.  

زنان معترض در افغانستان در حرکتی تحت عنوان «جنبش شنبه‌های ارغوانی» روز پنجشنبه هفتم دی (۲۸ دسامبر) با انتقاد از حضور نداشتن نمایندگان زنان افغان در نشست‌ اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد، گفتند سخنان و گزارش رزا اوتونبایوا ادامه «سفیدنمایی» طالبان و نادیده‌گرفتن خواست مردم افغانستان به‌ویژه زنان است.  

در بیانیه این جنبش آمده است: «ما از نشانی (به‌ نمایندگی) مردم به‌‍ویژه زنان دردمند و معترض در داخل افغانستان با محکومیت تعامل‌طلبی با طالبان از سوی رئیس یوناما در افغانستان می‌پرسیم با وجودی‌که طالبان در بیشتر از دو سال گذشته در برابر خواسته‌های مشروع مردم افغانستان و جامعه جهانی هیچ گونه انعطاف‌پذیری نشان نداده‌اند، درخواست تعامل بیشتر با این گروه بر چه اساس و محاسباتی صورت می‌گیرد؟» 

جنبش شنبه‌های ارغوانی درخواست یوناما برای تعامل بیشتر با طالبان را حمایت و «باج‌دهی» به این گروه توصیف کرده است.  

این جنبش گفت: «ما با ابراز نگرانی از احتمال معامله پنهانی وحشتناک یوناما با طالبان و تداوم حکومت نامشروع این گروه در افغانستان از خانم رزا اوتونبایوا می‌پرسیم چه تضمینی وجود دارد که تعامل و باج‌دهی بیشتر به طالبان سبب بدتر شدن اوضاع افغانستان و نقض گسترده‌تر حقوق بشر شهروندان نشود و این کشور را به پناهگاه امن گروه‌های تروریستی و خاستگاه تهدید امنیت و آسایش جهانی تبدیل نکند؟» 

این زنان معترض از یوناما خواستند که از تلاش برای تعامل بیشتر با طالبان خودداری کند، زیرا دوام حکومت این رژیم باعث افزایش «درد و رنج» مردم افغانستان می‌شود.  

این زنان تاکید دارند که زنان معترض داخل افغانستان باید در نشست‌های مهم بین‌المللی شرکت کنند تا خواسته‌های و نگرانی‌هایشان را مطرح کنند.  

در بیانیه جنبش شنبه‌های ارغوانی آمده است: «ما از جامعه جهانی و سازمان ملل متحد می‌خواهیم که از بدیل حکومت خودخوانده طالبان که حکومت مشروع، دموکراتیک و غیر‌متمرکز است، ترس نداشته باشند و با حمایت از بدیل حکومت خودخوانده طالبان به پایان بحران کنونی افغانستان کمک کنند.» 

رژیم طالبان به نقض شدید حقوق‌بشر به‌ویژه حقوق زنان متهم است و این گروه با فرمان‌های «زن‌ستیزانه» بسیاری از زنان و دختران را از فرصت‌های کاری محروم کرده است. 

طالبان به درخواست جامعه جهانی مبنی بر پایبندی به حقوق زنان اعتنایی نکرده‌اند و تاکید دارند که اجازه مداخله در امور داخلی افغانستان را به هیچ کشور یا سازمانی نمی‌دهند.  

در دوران رژیم طالبان بسیاری از دختران و زنان خانه‌نشین و به بیماری‌های روانی متعدد مبتلا شده‌اند.  

طالبان اعتراض‌ها و راهپیمایی‌های زنان را با اسلحه سرکوب و شماری از زنان معترض را نیز بازداشت کرده‌اند، اما زنان معترض در افغانستان همچنان به مبارزه مدنی‌ مقابل طالبان ادامه می‌دهند.