یک بررسی جدید هشدار داد که سفرهای طولانی به فضا ممکن است فضانوردان را در معرض خطر بزرگ اختلال نعوظ قرار دهد.
سازمان‌های فضایی از قبیل ناسا امیدوارند که در سال‌های آینده، فضانوردانشان را به سفرهای فضایی طولانی از جمله به مریخ بفرستند. در سال‌های پیش رو، انتظار می‌رود که انسان‌ها سفرهای فضایی طولانی را آغاز کند که طی آنها ممکن است برای سفر به بخش‌هایی از فضا که پیش از این کشف نشده‌اند، ماه‌ها در راه باشد.
اما پژوهشگران هشدار داده‌اند که این سفرها مجموعه گسترده‌ای از خطرهای جدی برای سلامتی را در پی دارند که بر اساس تحقیقات ناسا، [این ریسک‌ها] در مجموع بیش از ۳۰ موردند.
این مخاطرات عبارت‌اند از گرانش و پرتوهای فضایی مختلف و همچنین خطرات مخصوص فضاپیما از جمله انزوا و محبوس شدن در محیط‌های بسته، خطرات سلامتی شامل سرطان، بیماری‌های قلبی‌عروقی، مشکلات مربوط به سلامت رفتاری و مشکلات تغذیه.
اینک دانشمندان خطر دیگری را افزوده‌اند: سلامت جنسی آنها. علاوه بر این، دانشمندان هشدار دادند که این مشکلات حتی با گذشت زمان از بین نمی‌روند، اگرچه ممکن است فرصتی برای درمانشان وجود داشته باشد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
محققان در مطالعه جدید که به نظر می‌رسد برای نخستین بار به بررسی خطرات پیش روی سلامت جنسی در سفرهای فضایی دوردست می‌پردازد، موش‌ها را در شرایط مشابهی قرار دادند که انسان‌ها در فضا با آن مواجه می‌شوند: وزن کمتر برای شبیه‌سازی ریزگرانش سفرهای فضایی و پرتوهای کیهانی کهکشانی شبیه‌سازی‌شده از نوعی که بر سر مسافران فضایی می‌بارد.
محققان در مقاله‌ای جدید که ناسا آن را تامین مالی کرد، هشدار می‌دهند که وضعیت شبیه‌سازی‌شده «به یک اختلال طولانی‌مدت در عملکرد نعوظ عصبی‌ــ‌عروقی منجر می‌شود، که خطر جدیدی برای سلامتی به شمار می‌رود و باید در کاوش‌های فضایی دوردست در نظر گرفته شود».
به نظر می‌رسد پرتوهای کیهانی استرس اکسیداتیوی را که موش‌ها متحمل شده‌اند، افزایش می‌دهند. این به نوبه خود به این معنی بود که خون کمتری به آلت تناسلی وارد می‌شد که به مشکلات احتمالی می‌انجامد.
از آنجا که انسان‌ها بیش از پیش به فضا سفر می‌کنند، محققان تحقیقات بیشتر درباره خطر احتمالی دیگر را خواستار شدند.
جاستین دی لا فاور، نویسنده مسئول از دانشگاه ایالتی فلوریدا، گفت: «این پژوهش نشان می‌دهد که با برنامه‌ریزی ماموریت‌های سرنشین‌دار به فضا طی سال‌های آینده، سلامت جنسی در فضانوردان پس از بازگشت به زمین باید به‌دقت بررسی شود.»
«در حالی که آثار منفی پرتوهای کیهانی کهکشانی طولانی‌مدت بود، بهبودهای کارکردی ناشی از تاثیر هدفمند مسیرهای اکسایش کاهش و نیتریک اکسید در بافت‌ها نشان می‌دهد که اختلال نعوظ ممکن است درمان‌پذیر باشد.»
این مقاله با عنوان «اختلال عصبی عروقی مرتبط با اختلال نعوظ پس از بهبودی طولانی‌مدت از شرایط شبیه‌سازی‌های بی‌وزنی و تابش فضای دوردست پابرجا می‌ماند»، این هفته در مجله فدراسیون انجمن‌های زیست‌شناسی تجربی آمریکا (FASEB) منتشر شد.
© The Independent
