مسعود پزشکیان، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، روز شنبه ۱۲ فروردین، با اشاره به کمبود بودجه برای تامین دارو در سال ۱۴۰۲، در‌مورد وخیم‌تر شدن وضعیت دارو در ایران و کمیاب یا افزایش چندبرابری قیمت‌های دارو در سال جاری هشدار داد.

وزیر سابق بهداشت و درمان در دولت محمد خاتمی ضمن انتقاد از عملکرد دولت ابراهیم رئیسی در تامین اقلام دارویی، گفت پس از آن‌که دولت ارز دارو را حذف کرد، تولیدکننده‌ها نتوانستند با ریالی که در اختیار داشتند مواد اولیه تولید دارو را خریداری و وارد کنند.

به گفته نماینده تبریز در مجلس، در سال ۱۴۰۱ علاوه بر اینکه بودجه لازم برای واردات دارو تخصیص نیافت، نرخ تورم نیز بسیار بالا بود و مردم مجبور شدند برای خرید دارو بیشتر از جیب خود هزینه کنند.

حذف یارانه دارو و پولی شدن آن برای بیماران در مراکز درمانی و کاهش خلوص دارو‌ها و ارائه تدریجی و محدود آن به بیماران، از تازه‌ترین اقدام‌های دولت ابراهیم رئيسی به بهانه مبارزه با «رانت» و «فساد» و مقابله با بحران رو به رشد در حوزه بهداشت و سلامت در ایران است.

مسعود پزشکیان افزود که کل بودجه مصوب برای دارو در قانون بودجه، ۶۵ هزار میلیارد تومان است که آن‌هم باید به ازای «حذف ارز دارو» تخصیص یابد، «‌دولت تا پیش از حذف ارز دارو، سالانه سه میلیارد دلار برای واردات دارو و تجهیزات پزشکی تخصیص می‌داد که اکنون معادل آن، ۱۵۰ هزار میلیارد تومان می‌شود.»

او همچنین گفت که در چنین شرایطی، دارو در سال جاری باز هم گران‌تر می‌شود و تولیدکننده‌های دارو به‌دلیل اینکه بودجه لازم را برای واردات ماده اولیه تولید دارو ندارند، ممکن است نتوانند به‌اندازه نیاز جامعه دارو تولید کنند، «بنابراین با کمبود دارو نیز مواجه خواهیم شد.»

مقام‌های دولت سیزدهم و البته نظام جمهوری اسلامی برای افزایش تاب‌آوری جامعه ایران در مقابل تحریم‌ها و ناکار‌آمدی‌های مدیریتی، سیاست کاهش مصرف جامعه در تمامی بخش‌ها را در دستور کار خود قرار داده‌اند.

این سیاست با کاهش حمایت‌های دولتی از اقلام اساسی، حذف یارانه برخی کالاهای استراتژیک، گران کردن عمومی کالا و خدمات، وضع تعرفه‌های سنگین برای مشترکان پرمصرف در هر بخش، اخذ مالیات‌ سنگین از تولیدکنندگان و کاهش کیفیت بسیاری از کالا‌ها دنبال می‌شود.

دولت ابراهیم رئیسی از ۲۳ تیر ۱۴۰۱، با اجرای طرحی تحت عنوان «دارویار»، ارز ترجیحی واردات دارو را حذف کرد. در آن زمان اعلام شد که از این پس به‌جای ارز دارو، بودجه‌ای معادل آن به شرکت‌های بیمه پرداخت می‌شود تا چتر بیمه گسترش یابد و مردم نیازی به خرید داروی آزاد نداشته باشند.

اما این طرح در عمل به گرانی چندصد درصدی بسیاری از اقلام دارویی، بحران شرکت‌های دارویی برای واردات مواد اولیه، کمبود بسیاری از اقلام دارویی و پرداخت هزینه کمرشکن دارو از جیب مردم منجر شد.

بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت که در آغاز اجرای «طرح دارویار»، آن را «معجزه» خوانده بود، در دی‌ماه گذشته از کمبود بودجه ۳۶ هزار میلیارد تومانی برای تامین دارو در سال ۱۴۰۲ خبر داد. او گفت که در سال ۱۴۰۲ کل بودجه وزارت بهداشت برای تامین دارو باید به دست‌کم ۱۰۵ هزار میلیارد تومان برسد.