خانه مد دیور در اجرایی که همپای نمایش‌های تئاتر برتر سال بود، هفته مد پاریس را به سال‌های طلایی دهه پنجاه برد. ماریا گرازیا کیوری، طراح دیور، بایگانی‌های مربوط به دهه ۱۹۵۰ را برای نمایش پاییزی زنانه این خانه مد فرانسوی، با افزودن یک چرخش مدرن به مدل‌های بسیار زنانه آن دوران، به نمایش گذاشت.

مدل‌ها دور یک صحنه خیره‌کننده الگوهای آشنا را به نمایش گذاشتند؛ پیراهن‌های دکمه‌دار و آستین‌کوتاه مرتب با دامن‌های کامل، لباس‌های نیم‌تنه، ژاکت‌های پشمی و کت‌های کوتاه، همه با رنگ‌های تیره و طرح‌های گل‌دار.

کت‌های دیور با پارچه‌های زربفت دوخته‌شده بود تا بافتی جدید و چین‌دار به لباس‌های کلاسیک ببخشد. لوازم تزئینی جانبی هم شامل مروارید، دستکش و تل‌ها و هدبندهای ضخیم و مشکی بود.

کیوری جویای افزودن رنگ‌و‌بویی پاریسی به سبک‌های آن دوره بود که اغلب با محصولات آمریکایی هالیوود مرتبطند. به گزارش رویترز، کیوری به دوران و افرادی اشاره کرد که الهام‌بخش این مجموعه بودند؛ چهره‌هایی چون کاترین دیور، خواهر کریستین دیور، و ادیت پیاف و ژولیت گرکو، خوانندگان فرانسوی، که پس از فاجعه جنگ جهانی دوم، به بازسازی زندگی پس از جنگ مشغول بودند، و این همان چیزی است که ما هم این روزها پس از دو سال و اندی درگیری با همه‌گیری جهانی، با آن روبه‌روییم.

مدل‌های دیور در فضایی وهم‌آلود چادری در باغ تویلری، زیر چیدمان آویزان عظیمی که با قلاب‌بافی‌های دست‌دوز، حاشیه‌ها، پولک‌ها و پرها تزئین شده‌ بود، این مجموعه را به نمایش گذاشتند.

این طراحی به‌یادماندنی کار جوآنا واسکونسلوس، هنرمند پرتغالی، بود که آن را «باغی جادویی مانند دنیایی دیگر، یک بعد دیگر» نامید. چیدمان‌های عظیم و پرکار که به جزئی از مد فاخر این سال‌ها تبدیل ‌شده‌اند، برخی منتقدان را که می‌خواهند تمرکز اصلی بر مدل‌ها و لباس‌ها باشد، راضی نکرده است، اما برای تماشاگران این نمایش لذتی مضاعف داشت.

این نمایش که در دومین روز از هفته مد پاریس برگزار شد، انبوهی از طرفداران را به ‌سوی خود کشاند تا بلکه بتوانند نگاه کوتاهی به جیسو، خواننده کی-پاپ، و شارلیز ترون، بازیگر مشهور، بیندازند که در ردیف اول در کنار اعضای خانواده برنارد آرنو، مدیر عامل LVMH، نشسته بودند.